- 1781
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 5 - 8 سوره زخرف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره زخرف - آیه 5 - 8
أَفَنَضْرِبُ عَنْکُمُ الذِّکْرَ صَفْحاً أَن کُنتُمْ قَوْماً مُّسْرِفِینَ
وَکَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِىٍّ فِى الْأَوَّلِینَ
وَمَا یَأْتِیهِم مِّن نَّبِىٍّ إِلَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ
فَأَهْلَکْنَآ أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشاً وَمَضَى مَثَلُ الْأَوَّلِینَ
ترجمه
آیا به خاطر آنکه شما گروهى اسرافکارید ما ذکر (قرآن) را از شما بازگردانیم.
و چه بسیار پیامبرى که در میان پیشینیان فرستادیم.
و هیچ پیامبرى به سراغشان نمى آمد مگر آنکه او را مسخره مىکردند.
پس ما کسانى را که از نظر قدرت سخت تر از این اسرافکاران بودند هلاک کردیم و سرنوشت پیشینیان تکرار شد.
«صفح» به معناى روى گرداندن است و «بطش» به معناى گرفتن همراه با قدرت و شدّت.
در فرهنگ قرآن، اسراف به هر کارى که موجب به هدر رفتن نعمتهاى الهى گردد گفته مى شود. لذا در این آیات، افراد بى اعتنا به کتاب آسمانى، مسرف خوانده شده اند.
پیام ها
1- وجود چند مزاحم نباید مانع ارائه خیر شود. «أفنضرب عنکم الذکر...»
2- قرآن وسیله بیدارى است. «الذکر»
3- بى اعتنایى به تذکّرات الهى، نمونه اى از اسراف است. «کنتم قوماً مسرفین»
4- فرستادن انبیا یکى از سنّتهاى الهى است. «کم ارسلنا... فى الاولین»
5 - همه انبیا گرفتار استهزاى مخالفان بودند و هر پیامبرى، باید از وضع پیامبران قبلى آگاه باشد تا به خاطر استهزاى گروهى دست از کار خود برندارند. «ما یأتیهم من نبىّ الا کانوا به یستهزؤن»
6- انبیا به سراغ مردم مىرفتند. «یأتیهم»
7- آشنایى با مشکلات دیگران سبب تسلّى دل و نوعى آمادگى روحى است. «ما یأتیهم... الا... یستهزؤن»
8 - استهزا، شیوه دائمى مخالفان انبیا بوده است. «کانوا به یستهزؤن»
9- ابتدا اتمام حجّت، سپس مجازاتِ معاندان. «یأتیهم من نبى... اهلکنا...»
10- استهزاى مردان خدا، سبب هلاکت و نابودى است. «یستهزؤن فاهلکنا»
11- از افراد لایقى که براى مأموریّتى اعزام مى کنید، حمایت کنید. «یستهزؤن - اهلکنا»
12- هیبت ابرقدرتها را بشکنید. «اهلکنا اشد منهم بطشا»
13- قدرت مردم مانع قهر الهى نیست. «اهلکنا اشد منهم بطشاً»
14- تاریخ و حوادث آن قانونمند و داراى سنّت و اصول مخصوص به خود است. «مضى مثل الاولین»
منبعک پایگاه درس هایی از قرآن
أَفَنَضْرِبُ عَنْکُمُ الذِّکْرَ صَفْحاً أَن کُنتُمْ قَوْماً مُّسْرِفِینَ
وَکَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِىٍّ فِى الْأَوَّلِینَ
وَمَا یَأْتِیهِم مِّن نَّبِىٍّ إِلَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ
فَأَهْلَکْنَآ أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشاً وَمَضَى مَثَلُ الْأَوَّلِینَ
ترجمه
آیا به خاطر آنکه شما گروهى اسرافکارید ما ذکر (قرآن) را از شما بازگردانیم.
و چه بسیار پیامبرى که در میان پیشینیان فرستادیم.
و هیچ پیامبرى به سراغشان نمى آمد مگر آنکه او را مسخره مىکردند.
پس ما کسانى را که از نظر قدرت سخت تر از این اسرافکاران بودند هلاک کردیم و سرنوشت پیشینیان تکرار شد.
«صفح» به معناى روى گرداندن است و «بطش» به معناى گرفتن همراه با قدرت و شدّت.
در فرهنگ قرآن، اسراف به هر کارى که موجب به هدر رفتن نعمتهاى الهى گردد گفته مى شود. لذا در این آیات، افراد بى اعتنا به کتاب آسمانى، مسرف خوانده شده اند.
پیام ها
1- وجود چند مزاحم نباید مانع ارائه خیر شود. «أفنضرب عنکم الذکر...»
2- قرآن وسیله بیدارى است. «الذکر»
3- بى اعتنایى به تذکّرات الهى، نمونه اى از اسراف است. «کنتم قوماً مسرفین»
4- فرستادن انبیا یکى از سنّتهاى الهى است. «کم ارسلنا... فى الاولین»
5 - همه انبیا گرفتار استهزاى مخالفان بودند و هر پیامبرى، باید از وضع پیامبران قبلى آگاه باشد تا به خاطر استهزاى گروهى دست از کار خود برندارند. «ما یأتیهم من نبىّ الا کانوا به یستهزؤن»
6- انبیا به سراغ مردم مىرفتند. «یأتیهم»
7- آشنایى با مشکلات دیگران سبب تسلّى دل و نوعى آمادگى روحى است. «ما یأتیهم... الا... یستهزؤن»
8 - استهزا، شیوه دائمى مخالفان انبیا بوده است. «کانوا به یستهزؤن»
9- ابتدا اتمام حجّت، سپس مجازاتِ معاندان. «یأتیهم من نبى... اهلکنا...»
10- استهزاى مردان خدا، سبب هلاکت و نابودى است. «یستهزؤن فاهلکنا»
11- از افراد لایقى که براى مأموریّتى اعزام مى کنید، حمایت کنید. «یستهزؤن - اهلکنا»
12- هیبت ابرقدرتها را بشکنید. «اهلکنا اشد منهم بطشا»
13- قدرت مردم مانع قهر الهى نیست. «اهلکنا اشد منهم بطشاً»
14- تاریخ و حوادث آن قانونمند و داراى سنّت و اصول مخصوص به خود است. «مضى مثل الاولین»
منبعک پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است