display result search
- 1137
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیرر آیه 167 - 170 سوره صافات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صافات- آیه 167 - 170
وَإِن کَانُواْ لَیَقُولُونَ
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِکْراً مِّنَ الْأَوَّلِینَ
لَکُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ
فَکَفَرُواْ بِهِ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ
ترجمه
(مشرکان) پیوسته و با تأکید مى گفتند.
اگر پندنامه اى از نوع (کتابهاى) پیشینیان نزد ما بود،
ما نیز حتما از بندگان برگزیده خدا بودیم.
(ولى همین که قرآن براى آنان آمد) پس به آن کفر ورزیدند و به زودى (نتیجه کفر خود را) خواهند دانست.
از امام باقر (ع) نقل شده که مشرکان مکّه و کفّار قریش به یهود و نصارى نفرین مى کردند که چگونه پیامبران خود را تکذیب کردند و مى گفتند: به خدا قسم اگر یکى از کتابهاى آسمانى پیشین نزد ما بود ما به آن ایمان مى آوردیم. امّا همین که حضرت محمد مبعوث شد به او کفر ورزیدند.
شاید معناى آیه این باشد که مشرکان پیوسته مى گفتند اگر ما خبرى از موحّدان قبلى داشتیم که آنان در سعادت و خوشى هستند، ما نیز اهل توحید مى شدیم. پس این گونه طفره رفته و کافر شدند.
پیام ها
1- ادّعا بسیار است و مدّعیان فراوان. هنگام عمل، مؤمن از کافر شناخته مى شود. «لو انّ عندنا... لکنّا عباد اللّه... فکفروا به»
2- در برابر منطق و استدلال نباید تاریخ گذشته را بهانه کرد. «لو ان عندنا ذکرا من الاولین...»
3- به فکر عاقبت کار باشیم که غفلت از آینده، موجب کفر و انکار است. «فکفروا به فسوف یعلمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِن کَانُواْ لَیَقُولُونَ
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِکْراً مِّنَ الْأَوَّلِینَ
لَکُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ
فَکَفَرُواْ بِهِ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ
ترجمه
(مشرکان) پیوسته و با تأکید مى گفتند.
اگر پندنامه اى از نوع (کتابهاى) پیشینیان نزد ما بود،
ما نیز حتما از بندگان برگزیده خدا بودیم.
(ولى همین که قرآن براى آنان آمد) پس به آن کفر ورزیدند و به زودى (نتیجه کفر خود را) خواهند دانست.
از امام باقر (ع) نقل شده که مشرکان مکّه و کفّار قریش به یهود و نصارى نفرین مى کردند که چگونه پیامبران خود را تکذیب کردند و مى گفتند: به خدا قسم اگر یکى از کتابهاى آسمانى پیشین نزد ما بود ما به آن ایمان مى آوردیم. امّا همین که حضرت محمد مبعوث شد به او کفر ورزیدند.
شاید معناى آیه این باشد که مشرکان پیوسته مى گفتند اگر ما خبرى از موحّدان قبلى داشتیم که آنان در سعادت و خوشى هستند، ما نیز اهل توحید مى شدیم. پس این گونه طفره رفته و کافر شدند.
پیام ها
1- ادّعا بسیار است و مدّعیان فراوان. هنگام عمل، مؤمن از کافر شناخته مى شود. «لو انّ عندنا... لکنّا عباد اللّه... فکفروا به»
2- در برابر منطق و استدلال نباید تاریخ گذشته را بهانه کرد. «لو ان عندنا ذکرا من الاولین...»
3- به فکر عاقبت کار باشیم که غفلت از آینده، موجب کفر و انکار است. «فکفروا به فسوف یعلمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است