display result search
- 2683
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 39 - 44 سوره صافات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صافات- آیه 39 - 44
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ
أُوْلَئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ
فَوَاکِهُ وَهُم مُّکْرَمُونَ
فِى جَنَّاتِ النَّعِیمِ
عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ
ترجمه
و جز آن چه انجام دادهاید، کیفر نمىبینید.
مگر بندگان خالص شدهى خدا (که از کیفر بر کنارند).
آنانند که برایشان رزق معلوم است.
انواع میوهها و آنان مورد احترامند.
در باغهاى پر نعمت (بهشت).
بر تختهایى در برابر یکدیگر (تکیه زده اند)
«مخلِص» به افرادى گفته مى شود که از انواع شرک و ریا و نفاق دورى مى کنند و خود را بنده خدا قرار مى دهند، امّا «مخلَص» به افرادى گفته مى شود که به خاطر کمالاتى که دارند خداوند آنان را خالص کرده و برمى گزیند.
پیام ها
1- کیفرهاى الهى عادلانه است. «و ما تجزون الا ما کنتم تعملون» (آرى عذاب دردناک قیامت تجسم همان رفتار شرک آلود و استکبارى در دنیاست).
2- در کنار تهدید، بشارت لازم است. «الاّ عباد اللّه المخلصین»
3- آنچه سبب برگزیدگى انسان نزد خداوند مىشود، بندگى است. «الاّ عباداللّه المخلَصین»
4- پاداش متناسب و برابر براى خلافکاران است، امّا پاداش بندگان برگزیده خدا فراتر از عملکردشان است. «و ما تجزون الا ما کنتم تعملون الاّ عباداللّه»
5 - در بهشت، کامیابى مادى و معنوى در کنار هم قرار دارند. «فواکه... مکرمون»
6- دیدار اولیاى خداوند، یکى از لذّتهاى معنوى بهشت است. «سُرر متقابلین»
7- در تقابلهاى دنیوى گاهى خصومت است، ولى در تقابلهاى اُخروى بزم خوش و لذّت است. «على سرر متقابلین»
8 - کامیابى بهشتیان همه جانبه است:
الف) برگزیدگى خدا «مخلصین» (برگزیدگان خدا از مقامى بس والا برخوردارند. «اولئک» براى اشاره به دور و نشانه مقام والاى آنان است.)
ب) رزق «معلوم» که به فرموده امام باقر علیه السلام خدمت گزاران بهشتى آن را مىدانند و آن را براى اولیاى خدا قبل از آنکه درخواست کنند مى آورند.
ج) مادى و معنوى بودن رزق. «فواکه و هم مکرمون»
د) جایگاهى نیکو. «جنات النعیم»
ه) حضور در جمع دوستان بهشتى همراه با اُنس و محبت و بزم خوش.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ
أُوْلَئِکَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ
فَوَاکِهُ وَهُم مُّکْرَمُونَ
فِى جَنَّاتِ النَّعِیمِ
عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ
ترجمه
و جز آن چه انجام دادهاید، کیفر نمىبینید.
مگر بندگان خالص شدهى خدا (که از کیفر بر کنارند).
آنانند که برایشان رزق معلوم است.
انواع میوهها و آنان مورد احترامند.
در باغهاى پر نعمت (بهشت).
بر تختهایى در برابر یکدیگر (تکیه زده اند)
«مخلِص» به افرادى گفته مى شود که از انواع شرک و ریا و نفاق دورى مى کنند و خود را بنده خدا قرار مى دهند، امّا «مخلَص» به افرادى گفته مى شود که به خاطر کمالاتى که دارند خداوند آنان را خالص کرده و برمى گزیند.
پیام ها
1- کیفرهاى الهى عادلانه است. «و ما تجزون الا ما کنتم تعملون» (آرى عذاب دردناک قیامت تجسم همان رفتار شرک آلود و استکبارى در دنیاست).
2- در کنار تهدید، بشارت لازم است. «الاّ عباد اللّه المخلصین»
3- آنچه سبب برگزیدگى انسان نزد خداوند مىشود، بندگى است. «الاّ عباداللّه المخلَصین»
4- پاداش متناسب و برابر براى خلافکاران است، امّا پاداش بندگان برگزیده خدا فراتر از عملکردشان است. «و ما تجزون الا ما کنتم تعملون الاّ عباداللّه»
5 - در بهشت، کامیابى مادى و معنوى در کنار هم قرار دارند. «فواکه... مکرمون»
6- دیدار اولیاى خداوند، یکى از لذّتهاى معنوى بهشت است. «سُرر متقابلین»
7- در تقابلهاى دنیوى گاهى خصومت است، ولى در تقابلهاى اُخروى بزم خوش و لذّت است. «على سرر متقابلین»
8 - کامیابى بهشتیان همه جانبه است:
الف) برگزیدگى خدا «مخلصین» (برگزیدگان خدا از مقامى بس والا برخوردارند. «اولئک» براى اشاره به دور و نشانه مقام والاى آنان است.)
ب) رزق «معلوم» که به فرموده امام باقر علیه السلام خدمت گزاران بهشتى آن را مىدانند و آن را براى اولیاى خدا قبل از آنکه درخواست کنند مى آورند.
ج) مادى و معنوى بودن رزق. «فواکه و هم مکرمون»
د) جایگاهى نیکو. «جنات النعیم»
ه) حضور در جمع دوستان بهشتى همراه با اُنس و محبت و بزم خوش.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است