- 1437
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 30 - 33 سوره صافات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صافات- آیه 30 - 33
وَمَا کَانَ لَنَا عَلَیْکُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ کُنتُمْ قَوْماً طَاغِینَ
فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَآ إِنَّا لَذَآئِقُونَ
فَأَغْوَیْنَاکُمْ إِنَّا کُنَّا غَاوِینَ
فَإِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِى الْعَذَابِ مُشْتَرِکُونَ
ترجمه
و ما را بر شما سلطه و غلبه اى نبود بلکه شما خود گروهى سرکش بودید.
پس وعده (عذاب) پروردگارمان بر ما محقّق شد و بدون شک ما چشندگان عذابیم.
پس ما شما را گمراه کردیم (امّا نه با قهر) زیرا که ما خود نیز منحرف بودیم.
پس آنان در آن روز، در عذاب الهى مشترکند.
پیام ها
1- پیشوایان کفر، هم به گمراهى خود اعتراف مىکنند و هم مسئولیّت اغفال و گمراه کردن پیروان خود را مى پذیرند. «اغویناکم» ولى مسئولیّت قهر و غلبه و سلطه را نمىپذیرند. «ما کان لنا علیکم من سلطان»
2- زمینه و عامل انحراف، از درون منحرفان است نه بر اثر فشار بیرون. «کنتم قوماً طاغین»
3- بالاخره پیشوایان شرک در روز قیامت به توحید و ربوبیّت الهى اعتراف مىکنند. «قول ربّنا»
4- در دنیا وعده و وعید خداوند به گوش سران شرک رسیده است و از روى تعمّد منکر شده اند. «قول ربّنا»
5 - انسان موجودى آزاد از جبر اجتماعى و فرهنگى است. «بل کنتم قوماً طاغین»
6- گمراه بودن، زمینه گمراه کردن است. «اغویناکم انا کنا غاوین»
7- خداوند در عذاب پیشوایان و پیروان کفر عادل است. «فى العذاب مشترکون»
8 - مردم عادى هم در پدید آمدن نظام و یا افراد فاسد و هم در رشد و تقویت و بقاى ظلم آنان مؤثّرند. زیرا اگر سهم یا اثرى نداشته باشند در عذاب شریک نمى بودند. «فى العذاب مشترکون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَا کَانَ لَنَا عَلَیْکُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ کُنتُمْ قَوْماً طَاغِینَ
فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَبِّنَآ إِنَّا لَذَآئِقُونَ
فَأَغْوَیْنَاکُمْ إِنَّا کُنَّا غَاوِینَ
فَإِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِى الْعَذَابِ مُشْتَرِکُونَ
ترجمه
و ما را بر شما سلطه و غلبه اى نبود بلکه شما خود گروهى سرکش بودید.
پس وعده (عذاب) پروردگارمان بر ما محقّق شد و بدون شک ما چشندگان عذابیم.
پس ما شما را گمراه کردیم (امّا نه با قهر) زیرا که ما خود نیز منحرف بودیم.
پس آنان در آن روز، در عذاب الهى مشترکند.
پیام ها
1- پیشوایان کفر، هم به گمراهى خود اعتراف مىکنند و هم مسئولیّت اغفال و گمراه کردن پیروان خود را مى پذیرند. «اغویناکم» ولى مسئولیّت قهر و غلبه و سلطه را نمىپذیرند. «ما کان لنا علیکم من سلطان»
2- زمینه و عامل انحراف، از درون منحرفان است نه بر اثر فشار بیرون. «کنتم قوماً طاغین»
3- بالاخره پیشوایان شرک در روز قیامت به توحید و ربوبیّت الهى اعتراف مىکنند. «قول ربّنا»
4- در دنیا وعده و وعید خداوند به گوش سران شرک رسیده است و از روى تعمّد منکر شده اند. «قول ربّنا»
5 - انسان موجودى آزاد از جبر اجتماعى و فرهنگى است. «بل کنتم قوماً طاغین»
6- گمراه بودن، زمینه گمراه کردن است. «اغویناکم انا کنا غاوین»
7- خداوند در عذاب پیشوایان و پیروان کفر عادل است. «فى العذاب مشترکون»
8 - مردم عادى هم در پدید آمدن نظام و یا افراد فاسد و هم در رشد و تقویت و بقاى ظلم آنان مؤثّرند. زیرا اگر سهم یا اثرى نداشته باشند در عذاب شریک نمى بودند. «فى العذاب مشترکون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است