display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره قصص - آیه 75
وَنَزَعْنَا مِن کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً فَقُلْنَا هَاتُواْ بُرْهَانَکُمْ فَعَلِمُواْ أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا کَانُواْ یَفْتَرُونَ
ترجمه
و (در آن روز) از هر امّتى، گواهى بیرون مى آوریم، پس (به مشرکان) مىگوییم: دلیل خود را (بر شرک) بیاورید! پس مى فهمند که حقّ، مخصوص خداست و هرچه به دروغ مى بافتند، از (دست) آنان رفته و محو شده است.
مواقف قیامت، متعدّد است، در یک موقف بر لبهاى انسان مُهر خورده و اعضا و جوارح دیگر به شهادت مىپردازند؛ «شَهِد علیهم سَمعُهم وأبصارهم و جُلودهم» در موقفى دیگر، انسان مى تواند سخن بگوید؛ «وَقِفوهم اِنّهم مسئولون» در یک جا سخنى با انسان گفته نمى شود؛ «لا یکلّمهم اللّه» ولى در جاى دیگر، خداوند مى فرماید: «هاتوا برهانکم»
گرچه بعضى احتمال داده اند که مراد آیه این باشد که خداوند از هر گروه مشرک، یکى از افراد برجسته را به عنوان شاهد و سخنگو بیرون مىکشد و از او مىپرسد: برهان شرک شما چیست؟ ولى با توجّه به روایتى که در ذیل آیه از امام باقر (ع) آمده است مراد این است که در هر عصر و زمانى، انسان معصومى (پیامبر یا وصىّ پیامبر) که به اعمال مردم آگاه باشد، وجود دارد تا در قیامت به عنوان گواه رفتار مردم، شاهد قرار گیرد.
پیام ها
1- در قیامت، گواهان از خود امّتها برمى خیزند. «من کلّ امّة شهیداً»
2- محاکمات روز قیامت، علنى و حضورى است. «شهیداً فقلنا»
3- عقاید و افکار خود را بر اساس برهان و دلیلِ محکم تنظیم کنیم. زیرا شرک برهانى ندارد و در آخرت بهانه، خریدارى ندارد. «هاتوا برهانکم»
4- مشرکان، منطق و برهان ندارند. «هاتوا برهانکم»
5 - هر نوع کتمانِ حقایق، فقط در دنیاست، در آخرت با کنار رفتن پردهها، حقّ و حقیقت، ظاهر و متجلّى مى شود. «فعلموا انّ الحقّ للّه»
6- اگر چه مجرمین در قیامت به فکر انکار هستند، ولى حضور گواه، آنان را به بنبست مى کشاند. «شهیداً... فعلموا اَنّ الحقّ للّه»
7- باطل، رفتنى است. «ضلّ عنهم ما کانوا یفترون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَنَزَعْنَا مِن کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً فَقُلْنَا هَاتُواْ بُرْهَانَکُمْ فَعَلِمُواْ أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا کَانُواْ یَفْتَرُونَ
ترجمه
و (در آن روز) از هر امّتى، گواهى بیرون مى آوریم، پس (به مشرکان) مىگوییم: دلیل خود را (بر شرک) بیاورید! پس مى فهمند که حقّ، مخصوص خداست و هرچه به دروغ مى بافتند، از (دست) آنان رفته و محو شده است.
مواقف قیامت، متعدّد است، در یک موقف بر لبهاى انسان مُهر خورده و اعضا و جوارح دیگر به شهادت مىپردازند؛ «شَهِد علیهم سَمعُهم وأبصارهم و جُلودهم» در موقفى دیگر، انسان مى تواند سخن بگوید؛ «وَقِفوهم اِنّهم مسئولون» در یک جا سخنى با انسان گفته نمى شود؛ «لا یکلّمهم اللّه» ولى در جاى دیگر، خداوند مى فرماید: «هاتوا برهانکم»
گرچه بعضى احتمال داده اند که مراد آیه این باشد که خداوند از هر گروه مشرک، یکى از افراد برجسته را به عنوان شاهد و سخنگو بیرون مىکشد و از او مىپرسد: برهان شرک شما چیست؟ ولى با توجّه به روایتى که در ذیل آیه از امام باقر (ع) آمده است مراد این است که در هر عصر و زمانى، انسان معصومى (پیامبر یا وصىّ پیامبر) که به اعمال مردم آگاه باشد، وجود دارد تا در قیامت به عنوان گواه رفتار مردم، شاهد قرار گیرد.
پیام ها
1- در قیامت، گواهان از خود امّتها برمى خیزند. «من کلّ امّة شهیداً»
2- محاکمات روز قیامت، علنى و حضورى است. «شهیداً فقلنا»
3- عقاید و افکار خود را بر اساس برهان و دلیلِ محکم تنظیم کنیم. زیرا شرک برهانى ندارد و در آخرت بهانه، خریدارى ندارد. «هاتوا برهانکم»
4- مشرکان، منطق و برهان ندارند. «هاتوا برهانکم»
5 - هر نوع کتمانِ حقایق، فقط در دنیاست، در آخرت با کنار رفتن پردهها، حقّ و حقیقت، ظاهر و متجلّى مى شود. «فعلموا انّ الحقّ للّه»
6- اگر چه مجرمین در قیامت به فکر انکار هستند، ولى حضور گواه، آنان را به بنبست مى کشاند. «شهیداً... فعلموا اَنّ الحقّ للّه»
7- باطل، رفتنى است. «ضلّ عنهم ما کانوا یفترون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است