display result search
- 3276
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 83 و 84 سوره نمل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نمل - آیه 83 و 84
وَیَوْمَ نَحْشُرُ مِن کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِّمَّن یُکَذِّبُ بَِایَتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ
حَتَّى إِذَا جَآءُواْ قَالَ أَکَذَّبْتُم بَِایَتِى وَلَمْ تُحِیطُواْ بِهَا عِلْماً أَمَّاذَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه
و (یاد کن) روزى که از هر امّتى گروهى از کسانى که آیات ما را انکار مى کنند محشور مى کنیم، پس آنان از پراکنده شدن منع مى شوند.
چون گردآیند، (خداوند) مى فرماید: آیا آیات مرا دروغ انگاشتید و حال آن که به آنها احاطه علمى نداشتید، آیا شما (در طول حیات جز تکذیب) چه مى کردید؟
با توجّه به اینکه در قیامت همهى مردم محشور مى شوند، «و حشرناهم فلم نغادر منهم احداً» و آیهى مورد بحث (83 نمل) مى فرماید: از هر امّتى تنها گروهى را محشور مىکنیم، روشن مى شود که این آیه مربوط به قیامت نیست، بلکه مربوط به رجعت است که قبل از قیامت گروهى زنده مىشوند.
در قرآن براى زنده شدن در دنیا، نمونههایى آمده است، از جمله در سوره بقره مى خوانیم: خداوند به گروهى فرمان مردن داد، سپس آنان را زنده کرد؛ «فقال لهم اللّه موتوا ثمّ احیاهم» یا در جاى دیگر مىفرماید: ما شما را بعد از مرگ در همین دنیا زنده کردیم؛ «بَعَثناکم مِن بَعد مَوتِکم» و به حضرت عیسى (ع) مى فرماید: تو با اذن من مرده ها را زنده از قبرها خارج مىکنى؛ «اذ تخرج المَوتى بِاِذنى»(و دربارهى یکى از اولیاى خدا مىفرماید: او را براى صد سال می راندیم و بعد از این مدّت او را زنده کردیم؛ «فاَماتَه اللّه مائة عام ثمّ بَعَثه» همچنین در روایات بسیارى نیز وارد شده است که قبل از قیامت، افرادى که در ایمان یا کفر برجستگى دارند، به ارادهى خداوند زنده مى شوند و با حاکمیّت اهل حقّ، براى مدّتى زندگى مى کنند و سردمداران کفر، کیفر مى شوند.
پیام ها
1- حشر عمومى مردم، در قیامت است ولى حشر گروهى از کفّار ویژه در همین دنیاست. «و یوم نحشر من کلّ امّة فوجاً»
2- تضادّ میان ایمان وکفر، در همهى امّتها بوده است. «منکلّامّة فوجاً ممّن یکذّب»
3- حشر قبل از قیامت، مخصوص کافر مطلق است. «ممّن یکذّب بایاتنا» (در روایات نیز آمده است: رجعت، مخصوص مؤمنان وکافران درجه یک است)
4- بدون آگاهى، چیزى را تکذیب نکنید. «أکذّبتم بایاتى ولم تحیطوا بها علما» (عقائد باید بر اساس دلیل قطعى باشد)
5 - عملکرد انسانها بازتاب عقائد و افکار آنان است. (اوّل تکذیب، بعد کارهاى خلاف). «أکذّبتم - امّا ذا کنتم تعملون»
6- کفّار ویژه بعد از زنده شدن در دنیا همچنان تحت کنترل هستند تا محاکمه آنان آغاز شود. «یوزعون حتّى اذا جاؤا»
7- کفّار در دوران رجعت (زنده شدن در این دنیا)، هم نسبت به عقائد توبیخ مى شوند و هم نسبت به رفتار خود. «أکذّبتم - امّا ذا کنتم تعملون»
8 - همه باید در محضر خدا پاسخگو باشند. «أکذّبتم بایاتى - امّا ذاکنتم تعملون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَیَوْمَ نَحْشُرُ مِن کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِّمَّن یُکَذِّبُ بَِایَتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ
حَتَّى إِذَا جَآءُواْ قَالَ أَکَذَّبْتُم بَِایَتِى وَلَمْ تُحِیطُواْ بِهَا عِلْماً أَمَّاذَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه
و (یاد کن) روزى که از هر امّتى گروهى از کسانى که آیات ما را انکار مى کنند محشور مى کنیم، پس آنان از پراکنده شدن منع مى شوند.
چون گردآیند، (خداوند) مى فرماید: آیا آیات مرا دروغ انگاشتید و حال آن که به آنها احاطه علمى نداشتید، آیا شما (در طول حیات جز تکذیب) چه مى کردید؟
با توجّه به اینکه در قیامت همهى مردم محشور مى شوند، «و حشرناهم فلم نغادر منهم احداً» و آیهى مورد بحث (83 نمل) مى فرماید: از هر امّتى تنها گروهى را محشور مىکنیم، روشن مى شود که این آیه مربوط به قیامت نیست، بلکه مربوط به رجعت است که قبل از قیامت گروهى زنده مىشوند.
در قرآن براى زنده شدن در دنیا، نمونههایى آمده است، از جمله در سوره بقره مى خوانیم: خداوند به گروهى فرمان مردن داد، سپس آنان را زنده کرد؛ «فقال لهم اللّه موتوا ثمّ احیاهم» یا در جاى دیگر مىفرماید: ما شما را بعد از مرگ در همین دنیا زنده کردیم؛ «بَعَثناکم مِن بَعد مَوتِکم» و به حضرت عیسى (ع) مى فرماید: تو با اذن من مرده ها را زنده از قبرها خارج مىکنى؛ «اذ تخرج المَوتى بِاِذنى»(و دربارهى یکى از اولیاى خدا مىفرماید: او را براى صد سال می راندیم و بعد از این مدّت او را زنده کردیم؛ «فاَماتَه اللّه مائة عام ثمّ بَعَثه» همچنین در روایات بسیارى نیز وارد شده است که قبل از قیامت، افرادى که در ایمان یا کفر برجستگى دارند، به ارادهى خداوند زنده مى شوند و با حاکمیّت اهل حقّ، براى مدّتى زندگى مى کنند و سردمداران کفر، کیفر مى شوند.
پیام ها
1- حشر عمومى مردم، در قیامت است ولى حشر گروهى از کفّار ویژه در همین دنیاست. «و یوم نحشر من کلّ امّة فوجاً»
2- تضادّ میان ایمان وکفر، در همهى امّتها بوده است. «منکلّامّة فوجاً ممّن یکذّب»
3- حشر قبل از قیامت، مخصوص کافر مطلق است. «ممّن یکذّب بایاتنا» (در روایات نیز آمده است: رجعت، مخصوص مؤمنان وکافران درجه یک است)
4- بدون آگاهى، چیزى را تکذیب نکنید. «أکذّبتم بایاتى ولم تحیطوا بها علما» (عقائد باید بر اساس دلیل قطعى باشد)
5 - عملکرد انسانها بازتاب عقائد و افکار آنان است. (اوّل تکذیب، بعد کارهاى خلاف). «أکذّبتم - امّا ذا کنتم تعملون»
6- کفّار ویژه بعد از زنده شدن در دنیا همچنان تحت کنترل هستند تا محاکمه آنان آغاز شود. «یوزعون حتّى اذا جاؤا»
7- کفّار در دوران رجعت (زنده شدن در این دنیا)، هم نسبت به عقائد توبیخ مى شوند و هم نسبت به رفتار خود. «أکذّبتم - امّا ذا کنتم تعملون»
8 - همه باید در محضر خدا پاسخگو باشند. «أکذّبتم بایاتى - امّا ذاکنتم تعملون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است