display result search
- 2535
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 65 - 68 سوره نمل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نمل - آیه 65 -68
قُل لَّا یَعْلَمُ مَن فِى السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ الْغَیْبَ إِلَّا اللَّهُ وَ مَا یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ
بَلِ ادَّارَکَ عِلْمُهُمْ فِى الْآخِرَةِ بَلْ هُمْ فِى شَکٍّ مِّنْهَا بَلْ هُم مِّنْهَا عَمُونَ
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَإِذَا کُنَّا تُرَاباً وَآبَآؤُنَآ أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ
لَقَدْ وُعِدْنَا هَذَا نَحْنُ وَ آبَآؤُنَآ مِن قَبْلُ إِنْ هَذَآ إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ
ترجمه
بگو: جز خداوند، هیچ کس در آسمانها و زمین، غیب نمى داند و کسى نمى داند چه زمانى برانگیخته خواهد شد.
بلکه علم مشرکان در قیامت به کمال خواهد رسید، بلکه آنان (امروز) درباره آن (آخرت) در شک هستند، بلکه نسبت به (چگونگى) وقوع آن کورند.
و کسانى که کفر ورزیدند، گفتند: آیا هرگاه ما و پدرانمان (بعد از مرگ) خاک شدیم، آیا حتماً (زنده از گور) بیرون آورده مى شویم؟
در حقیقت به ما و نیاکانمان از قبل، این وعده داده شده، (لکن) این وعده جز افسانه هاى پیشینیان چیز دیگرى نیست.
غیب، چند نوع است: نوعى از آن را خداوند به انبیا مى آموزد، «تلک من انباء الغیب نوحیها الیک» ولى نوعى دیگر نظیر علم به زمان وقوع قیامت، مخصوص ذات مقدّس اوست.
کلمه «مَن» براى موجودات باشعور است، بنابراین چه بسا در آسمانها علاوه بر فرشتگان موجودات باشعورى باشند که در قیامت همچون انسانها مبعوث شوند.
جمله «بل ادّارک علمهم فى الآخرة» نظیر جمله «کلاّسیعلمون ثمّ کلاّسیعلمون» است.
کلمه «ادّارک» از «تدارک» به معناى پیوستن و ملحق شدن اجزا مىباشد. یعنى مشرکان در دنیا گرفتار تشتّت فکرند، ولى در آخرت اطلاعات آنها بهم پیوسته و به علم مى رسند، البتّه دیگر چه سود!
کلمه «اساطیر» جمع «اُسطوره» به معناى افسانه است. کافران به پیامبران تهمت مى زدند که آنچه درباره قیامت مى گویید، مطالب بى اساسى است که براى سرگرمى بیان مى شود.
پیام ها
1- انکار معاد، کفر است. «قال الّذین کفروا»
2- اگر حقیقتى را ما نپذیرفتیم، دلیل آن نیست که واقع نمىشود یا وجود ندارد. «ءاذا کنّا»
3- تکرار سؤال، همراه با ناباورى، نشانهى انکار است. «ءاذا - ءانّا»
4- یکى از کارهاى دشمنان، ایجاد شک در مسایل عقیدتى است. «ءانّا لمجرمون»
5 - قدیمى بودن حرف، نشانهى ضعف آن نیست. «لقد وعدنا هذا ... من قبل»
6- همه انبیا وعدهى معاد مىدادند. «لقد وعدنا هذا نحن و اباؤنا من قبل»
7- خلافکار، دنبال یافتن شریک جرم است. «نحن و اباؤنا»
8 - افسانه خواندن سخنان انبیا، یکى از حربه هاى کافران است. «اساطیر الاوّلین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قُل لَّا یَعْلَمُ مَن فِى السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ الْغَیْبَ إِلَّا اللَّهُ وَ مَا یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ
بَلِ ادَّارَکَ عِلْمُهُمْ فِى الْآخِرَةِ بَلْ هُمْ فِى شَکٍّ مِّنْهَا بَلْ هُم مِّنْهَا عَمُونَ
وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَإِذَا کُنَّا تُرَاباً وَآبَآؤُنَآ أَئِنَّا لَمُخْرَجُونَ
لَقَدْ وُعِدْنَا هَذَا نَحْنُ وَ آبَآؤُنَآ مِن قَبْلُ إِنْ هَذَآ إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ
ترجمه
بگو: جز خداوند، هیچ کس در آسمانها و زمین، غیب نمى داند و کسى نمى داند چه زمانى برانگیخته خواهد شد.
بلکه علم مشرکان در قیامت به کمال خواهد رسید، بلکه آنان (امروز) درباره آن (آخرت) در شک هستند، بلکه نسبت به (چگونگى) وقوع آن کورند.
و کسانى که کفر ورزیدند، گفتند: آیا هرگاه ما و پدرانمان (بعد از مرگ) خاک شدیم، آیا حتماً (زنده از گور) بیرون آورده مى شویم؟
در حقیقت به ما و نیاکانمان از قبل، این وعده داده شده، (لکن) این وعده جز افسانه هاى پیشینیان چیز دیگرى نیست.
غیب، چند نوع است: نوعى از آن را خداوند به انبیا مى آموزد، «تلک من انباء الغیب نوحیها الیک» ولى نوعى دیگر نظیر علم به زمان وقوع قیامت، مخصوص ذات مقدّس اوست.
کلمه «مَن» براى موجودات باشعور است، بنابراین چه بسا در آسمانها علاوه بر فرشتگان موجودات باشعورى باشند که در قیامت همچون انسانها مبعوث شوند.
جمله «بل ادّارک علمهم فى الآخرة» نظیر جمله «کلاّسیعلمون ثمّ کلاّسیعلمون» است.
کلمه «ادّارک» از «تدارک» به معناى پیوستن و ملحق شدن اجزا مىباشد. یعنى مشرکان در دنیا گرفتار تشتّت فکرند، ولى در آخرت اطلاعات آنها بهم پیوسته و به علم مى رسند، البتّه دیگر چه سود!
کلمه «اساطیر» جمع «اُسطوره» به معناى افسانه است. کافران به پیامبران تهمت مى زدند که آنچه درباره قیامت مى گویید، مطالب بى اساسى است که براى سرگرمى بیان مى شود.
پیام ها
1- انکار معاد، کفر است. «قال الّذین کفروا»
2- اگر حقیقتى را ما نپذیرفتیم، دلیل آن نیست که واقع نمىشود یا وجود ندارد. «ءاذا کنّا»
3- تکرار سؤال، همراه با ناباورى، نشانهى انکار است. «ءاذا - ءانّا»
4- یکى از کارهاى دشمنان، ایجاد شک در مسایل عقیدتى است. «ءانّا لمجرمون»
5 - قدیمى بودن حرف، نشانهى ضعف آن نیست. «لقد وعدنا هذا ... من قبل»
6- همه انبیا وعدهى معاد مىدادند. «لقد وعدنا هذا نحن و اباؤنا من قبل»
7- خلافکار، دنبال یافتن شریک جرم است. «نحن و اباؤنا»
8 - افسانه خواندن سخنان انبیا، یکى از حربه هاى کافران است. «اساطیر الاوّلین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است