display result search
- 4791
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 64 سوره نمل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نمل - آیه 64
أَمَّن یَبْدَؤُاْ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَمَن یَرْزُقُکُم مِّنَ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ أَءِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَنَکُمْ إِنْ کُنتُمْ صَدِقِینَ
ترجمه
کیست که آفرینش را آغاز مى کند، سپس آن را (در قیامت) باز مى گرداند و کیست که شما را از آسمان و زمین روزى مى دهد؟ آیا با خداوند معبودى هست؟ بگو: اگر راست مىگویید برهانتان را بیاورید.
از آیه 60 تا این آیه، پنج مرتبه پى در پى، جمله «ءالهٌ مع اللّه» آمده است که براى باطل کردن شرک و نفى خدایان دروغین مى باشد.
روزىِ انسان، گاهى مثل نور، هوا و باران، از آسمان است و گاهى مثل سبزى و میوه از زمین و گاهى از حیوانات است که آنها نیز با واسطه، از زمین استفاده و رشد مى کنند و گاهى از معادن است که آنها نیز از زمین هستند.
از نظر قرآن هیچ آفریده اى محو نمى شود بلکه از نظر ماست که مفقود مى شود. معاد، برگرداندن معدوم نیست تا بعضى خیال کنند کارى محال است، بلکه رجوع موجودات به شکل اوّل است، بعد از تغییرى که در شکل آنها به وجود آمده است.
آیات تکرارى قرآن، با نوآورى همراه است: از آیه 60 تا 64، جمله «أاله مع اللّه» تکرار شده، لکن هر بار با یک جمله تازه همراه است:
* در آیه 60 مى خوانیم: «بل هم قوم یعدلون» مشرکان انحراف دارند.
* در آیه 61 مى خوانیم: «بل اکثرهم لایعلمون» انحرافشان به خاطر جهل است.
* در آیهى 62 مىخوانیم: «قلیلا ما تذکّرون» و حالا که جاهلند، کمتر متذکّر مىشوند.
* در آیه 3 مىخوانیم: «تعالى اللّه عمّا یشرکون» خداوند از شرک آنان منزّه است.
* در آیه 64 مىخوانیم: «قل هاتوا برهانکم» اینها بىدلیل به سراغ شرک رفتهاند.
پیام ها
1- همان قدرتى که در آغاز آفرید، باز هم مىتواند آن را برگرداند. «یبدؤا - یعید»
2- معاد، جسمانى است. «یعیده»
3- با سؤال، وجدانها را بیدار کنید. «أمّن یبدؤا الخلق - من یرزقکم - ءاله»
4- مخالفان شما اگر برهان دارند بپذیرید. «قل هاتوا»
5 - اسلام، دین برهان است و از مخالفان خود هم برهان مىطلبد. «قل هاتوا برهانکم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَمَّن یَبْدَؤُاْ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَمَن یَرْزُقُکُم مِّنَ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ أَءِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَنَکُمْ إِنْ کُنتُمْ صَدِقِینَ
ترجمه
کیست که آفرینش را آغاز مى کند، سپس آن را (در قیامت) باز مى گرداند و کیست که شما را از آسمان و زمین روزى مى دهد؟ آیا با خداوند معبودى هست؟ بگو: اگر راست مىگویید برهانتان را بیاورید.
از آیه 60 تا این آیه، پنج مرتبه پى در پى، جمله «ءالهٌ مع اللّه» آمده است که براى باطل کردن شرک و نفى خدایان دروغین مى باشد.
روزىِ انسان، گاهى مثل نور، هوا و باران، از آسمان است و گاهى مثل سبزى و میوه از زمین و گاهى از حیوانات است که آنها نیز با واسطه، از زمین استفاده و رشد مى کنند و گاهى از معادن است که آنها نیز از زمین هستند.
از نظر قرآن هیچ آفریده اى محو نمى شود بلکه از نظر ماست که مفقود مى شود. معاد، برگرداندن معدوم نیست تا بعضى خیال کنند کارى محال است، بلکه رجوع موجودات به شکل اوّل است، بعد از تغییرى که در شکل آنها به وجود آمده است.
آیات تکرارى قرآن، با نوآورى همراه است: از آیه 60 تا 64، جمله «أاله مع اللّه» تکرار شده، لکن هر بار با یک جمله تازه همراه است:
* در آیه 60 مى خوانیم: «بل هم قوم یعدلون» مشرکان انحراف دارند.
* در آیه 61 مى خوانیم: «بل اکثرهم لایعلمون» انحرافشان به خاطر جهل است.
* در آیهى 62 مىخوانیم: «قلیلا ما تذکّرون» و حالا که جاهلند، کمتر متذکّر مىشوند.
* در آیه 3 مىخوانیم: «تعالى اللّه عمّا یشرکون» خداوند از شرک آنان منزّه است.
* در آیه 64 مىخوانیم: «قل هاتوا برهانکم» اینها بىدلیل به سراغ شرک رفتهاند.
پیام ها
1- همان قدرتى که در آغاز آفرید، باز هم مىتواند آن را برگرداند. «یبدؤا - یعید»
2- معاد، جسمانى است. «یعیده»
3- با سؤال، وجدانها را بیدار کنید. «أمّن یبدؤا الخلق - من یرزقکم - ءاله»
4- مخالفان شما اگر برهان دارند بپذیرید. «قل هاتوا»
5 - اسلام، دین برهان است و از مخالفان خود هم برهان مىطلبد. «قل هاتوا برهانکم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است