display result search
- 5491
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 15 سوره نور
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نور- آیه 15
اذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِکُم مَّا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمٌ
ترجمه
آنگاه که از زبان یکدیگر (تهمت را) مى گرفتید و با آنکه علم نداشتید دهان به دهان مى گفتید و این را ساده و کوچک مى پنداشتید در حالى که آن نزد خدا بزرگ است.
زبان، تنها عضوى است که در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مى گیرد و نه خسته مى شود. شکل و اندازه آن کوچک، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسیارند کافرانى که با گفتن یک جمله (شهادت به یگانگى خداوند) مسلمان و پاک مى شوند و مسلمانانى که با گفتن کفر به خدا، یا انکار احکام دین، کافر و نجس مى شوند. زبان، از یک سو مىتواند با راستگویى، ذکر و دعا و نصیحت دیگران، صفا بیافریند و از سوى دیگر قادر است با نیش زدن به این و آن، کدورت ایجاد کند. زبان، کلید عقل و چراغ علم و ساده ترین و ارزانترین وسیله انتقال علوم و تجربیات است. علماى اخلاق دربارهى زبان مطالب بسیارى نوشته اند.
پیام ها
1- پذیرش آنچه بر سر زبانهاست، بدون تحقیق محکوم است. «تلقونه باَلسِنتکم»
2- سخن باید بر اساس علم باشد. «تقولون باَفواهِکم ما لیس لکم به علم»
3- زیر سؤال بردن آبروى مردم را ساده نگیریم. «وتَحسِبونَه هَیّناً»
4- نقل تهمتها و شایعات از گناهان کبیره است. «و هو عنداللّه عظیم»
5 - کوچکى یا بزرگى گناه را خداوند تعیین مى کند. «عنداللّه عظیم»
6- همهى محاسبات انسان واقع بینانه نیست. «تَحسِبونه هَیّناً و هو عنداللّه عظیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
اذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِکُم مَّا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِیمٌ
ترجمه
آنگاه که از زبان یکدیگر (تهمت را) مى گرفتید و با آنکه علم نداشتید دهان به دهان مى گفتید و این را ساده و کوچک مى پنداشتید در حالى که آن نزد خدا بزرگ است.
زبان، تنها عضوى است که در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مى گیرد و نه خسته مى شود. شکل و اندازه آن کوچک، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسیارند کافرانى که با گفتن یک جمله (شهادت به یگانگى خداوند) مسلمان و پاک مى شوند و مسلمانانى که با گفتن کفر به خدا، یا انکار احکام دین، کافر و نجس مى شوند. زبان، از یک سو مىتواند با راستگویى، ذکر و دعا و نصیحت دیگران، صفا بیافریند و از سوى دیگر قادر است با نیش زدن به این و آن، کدورت ایجاد کند. زبان، کلید عقل و چراغ علم و ساده ترین و ارزانترین وسیله انتقال علوم و تجربیات است. علماى اخلاق دربارهى زبان مطالب بسیارى نوشته اند.
پیام ها
1- پذیرش آنچه بر سر زبانهاست، بدون تحقیق محکوم است. «تلقونه باَلسِنتکم»
2- سخن باید بر اساس علم باشد. «تقولون باَفواهِکم ما لیس لکم به علم»
3- زیر سؤال بردن آبروى مردم را ساده نگیریم. «وتَحسِبونَه هَیّناً»
4- نقل تهمتها و شایعات از گناهان کبیره است. «و هو عنداللّه عظیم»
5 - کوچکى یا بزرگى گناه را خداوند تعیین مى کند. «عنداللّه عظیم»
6- همهى محاسبات انسان واقع بینانه نیست. «تَحسِبونه هَیّناً و هو عنداللّه عظیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است