display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حج - آیه 31
حُنَفَآءَ لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِکِینَ بِهِ وَمَن یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَکَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَآءِفَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْتَهْوِى بِهِ الرِّیحُ فِىمَکَانٍسَحِیقٍ
ترجمه
(مراسم حج را انجام دهید) در حالى که همگى خالص براى خدا باشید و هیچ گونه شرکى به خداوند نورزید، و هر کس به خدا شرک ورزد، گویى از آسمان سقوط کرده و پرندهاى در فضا او را مىرباید، یا باد او را به مکانى دور پرتاب مى کند.
«حُنفاء» جمع حنیف، به معناى کسى است که پیرو دین حقّ باشد.
«خَطَف» به معناى ربودن سریع و «سَحیق» به معناى دور است.
توحید، به همه چیز ارزش مى دهد و شرک، ارزش را از بهترین موجودات سلب مىکند. هُدهُد - که به پروردگار جهان، ایمان داشت - به خاطر سوز و علاقه اى که براى هدایت مردم مشرک داشت، به جایى رسید که واسطه هدایت یک منطقه شد ولى انسان به خاطر شرک، طورى سقوط مى کند که خوراک پرنده مىشود.
مثالهاى قرآن، در هیچ زمان و مکانى کهنه نمى شود، هم طبیعى است و هم قابل فهم. «کانّما خَرّ من السماء»
پیام ها
1- قربانى، طواف، وفاى به نذر و همهى اعمال تنها براى خدا باشد. «حُنفاء للّه»
2- جز خدا به هر قدرتى وصل شویم، پایانش سقوط است، حتّى ابرقدرتها. «ومَن یُشرک... خَرّ من السماء»
3- شرک، از هیچ کس بخشوده نیست. «و مَن یُشرک»
4- توحید و اخلاص، مانند حضور در آسمان است و شرک، همچون سقوط از آسمان و طعمه پرندگان شدن. «خَرّ منالسماء»
5 - میان جدا شدن از خدا و سقوط کردن و طعمه صیّادان شدن، لحظه اى فاصله نیست. «فَتَخطَفُه» (حرف فاء و کلمهى «خطف»)
6- مقدّس ترین کارها (طواف)، در مقدّس ترین مکانها (مسجدالحرام) و در مقدّس ترین ایّام (عید قربان)، اگر با اخلاص همراه نباشد، عاقبتش سقوط است نه رشد. «ومَن یُشرک... خَرّ من السماء»
7- اخلاص، انسان را در برابر بادها و طوفانها بیمه و نداشتن اخلاص انسان را در مسیر طوفانها قرار مى دهد.«او تَهوى به الرِّیح»
8 - شرک، گرچه کم یا در یک لحظه باشد، هیچ سرمایه اى را باقى نمى گذارد. «خَرّ من السماء - فى مکان سَحیق»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
حُنَفَآءَ لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِکِینَ بِهِ وَمَن یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَکَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَآءِفَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْتَهْوِى بِهِ الرِّیحُ فِىمَکَانٍسَحِیقٍ
ترجمه
(مراسم حج را انجام دهید) در حالى که همگى خالص براى خدا باشید و هیچ گونه شرکى به خداوند نورزید، و هر کس به خدا شرک ورزد، گویى از آسمان سقوط کرده و پرندهاى در فضا او را مىرباید، یا باد او را به مکانى دور پرتاب مى کند.
«حُنفاء» جمع حنیف، به معناى کسى است که پیرو دین حقّ باشد.
«خَطَف» به معناى ربودن سریع و «سَحیق» به معناى دور است.
توحید، به همه چیز ارزش مى دهد و شرک، ارزش را از بهترین موجودات سلب مىکند. هُدهُد - که به پروردگار جهان، ایمان داشت - به خاطر سوز و علاقه اى که براى هدایت مردم مشرک داشت، به جایى رسید که واسطه هدایت یک منطقه شد ولى انسان به خاطر شرک، طورى سقوط مى کند که خوراک پرنده مىشود.
مثالهاى قرآن، در هیچ زمان و مکانى کهنه نمى شود، هم طبیعى است و هم قابل فهم. «کانّما خَرّ من السماء»
پیام ها
1- قربانى، طواف، وفاى به نذر و همهى اعمال تنها براى خدا باشد. «حُنفاء للّه»
2- جز خدا به هر قدرتى وصل شویم، پایانش سقوط است، حتّى ابرقدرتها. «ومَن یُشرک... خَرّ من السماء»
3- شرک، از هیچ کس بخشوده نیست. «و مَن یُشرک»
4- توحید و اخلاص، مانند حضور در آسمان است و شرک، همچون سقوط از آسمان و طعمه پرندگان شدن. «خَرّ منالسماء»
5 - میان جدا شدن از خدا و سقوط کردن و طعمه صیّادان شدن، لحظه اى فاصله نیست. «فَتَخطَفُه» (حرف فاء و کلمهى «خطف»)
6- مقدّس ترین کارها (طواف)، در مقدّس ترین مکانها (مسجدالحرام) و در مقدّس ترین ایّام (عید قربان)، اگر با اخلاص همراه نباشد، عاقبتش سقوط است نه رشد. «ومَن یُشرک... خَرّ من السماء»
7- اخلاص، انسان را در برابر بادها و طوفانها بیمه و نداشتن اخلاص انسان را در مسیر طوفانها قرار مى دهد.«او تَهوى به الرِّیح»
8 - شرک، گرچه کم یا در یک لحظه باشد، هیچ سرمایه اى را باقى نمى گذارد. «خَرّ من السماء - فى مکان سَحیق»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است