سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حج - آیه 30
ذَلِکَ وَمَن یُعَظِّمْ حُرُمَتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ وَأُحِلَّتْ لَکُمُ الْأَنْعَمُ إِلَّا مَا یُتْلَى عَلَیْکُمْ فَاجْتَنِبُواْ الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَنِ وَ اجْتَنِبُواْ قَوْلَ الزُّورِ
ترجمه
این است (مناسک حج) وهر کس آنچه را خداوند محترم شمرده گرامى بدارد، قطعاً براى او نزد پروردگارش بهتر است، و چهار پایان براى شما حلال شده است، مگر آنچه (حرام بودنش) بر شما خوانده شده باشد پس، از پلیدى بتها دورى کنید و از کلام باطل اجتناب ورزید.
براى «قول زور» مصادیق فراوانى ذکر شده است، از جمله: دروغ، گواهى ناحق و غنا، همان گونه که براى «حُرمات خدا» مصادیقى ذکر شده، مانند قانون خدا، کتاب خدا و اهل بیت رسول خدا که حفظ حرمتِ همه آنها لازم است.
گواهى دروغ، در ردیف شرک به خدا آمده و قول زور از گناهان کبیره است.
پیام ها
1- آنچه را خداوند محترم داشته، گرامى بداریم. «و مَن یُعظّم حُرُمات اللّه» (دستورات الهى را با احترام و عظمت یاد کنیم و در اجراى آنها، با نشاط و حسّاس باشیم)
2- احترام به قوانین و مقدّسات الهى به نفع خود ماست. «فهو خیرٌ له» و پاداش این احترام نزد خداوند است. «عند ربّه»
3- اصل در چهارپایان، حلال بودن آنهاست، مگر دلیل خاصّى از وحى داشته باشیم. «اُحِلّت - الاّ ما یُتلى»
4- بت پرستى، آلودگى است. «فاجتَنِبوا الرّجس مِنَ الاَوثان» (مراسم حج و قربانى با شرک و بتپرستى آمیخته بود). «فاجتَنِبوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
ذَلِکَ وَمَن یُعَظِّمْ حُرُمَتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ وَأُحِلَّتْ لَکُمُ الْأَنْعَمُ إِلَّا مَا یُتْلَى عَلَیْکُمْ فَاجْتَنِبُواْ الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَنِ وَ اجْتَنِبُواْ قَوْلَ الزُّورِ
ترجمه
این است (مناسک حج) وهر کس آنچه را خداوند محترم شمرده گرامى بدارد، قطعاً براى او نزد پروردگارش بهتر است، و چهار پایان براى شما حلال شده است، مگر آنچه (حرام بودنش) بر شما خوانده شده باشد پس، از پلیدى بتها دورى کنید و از کلام باطل اجتناب ورزید.
براى «قول زور» مصادیق فراوانى ذکر شده است، از جمله: دروغ، گواهى ناحق و غنا، همان گونه که براى «حُرمات خدا» مصادیقى ذکر شده، مانند قانون خدا، کتاب خدا و اهل بیت رسول خدا که حفظ حرمتِ همه آنها لازم است.
گواهى دروغ، در ردیف شرک به خدا آمده و قول زور از گناهان کبیره است.
پیام ها
1- آنچه را خداوند محترم داشته، گرامى بداریم. «و مَن یُعظّم حُرُمات اللّه» (دستورات الهى را با احترام و عظمت یاد کنیم و در اجراى آنها، با نشاط و حسّاس باشیم)
2- احترام به قوانین و مقدّسات الهى به نفع خود ماست. «فهو خیرٌ له» و پاداش این احترام نزد خداوند است. «عند ربّه»
3- اصل در چهارپایان، حلال بودن آنهاست، مگر دلیل خاصّى از وحى داشته باشیم. «اُحِلّت - الاّ ما یُتلى»
4- بت پرستى، آلودگى است. «فاجتَنِبوا الرّجس مِنَ الاَوثان» (مراسم حج و قربانى با شرک و بتپرستى آمیخته بود). «فاجتَنِبوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است