display result search
- 1949
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 5 سوره انبیاء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انبیاء - آیه 5
بَلْ قَالُواْ أَضْغَثُ أَحْلَمٍ بَلِ افْتَرَیهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْیَأْتِنَا بَِایَةٍ کَمَآ أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ
ترجمه
(کفّار) گفتند: (آنچه محمّد آورده، وحى نیست) بلکه خواب هاى آشفته است، بلکه آنها را به دروغ به خدا نسبت داده، بلکه او یک شاعر است، پس (اگر راست مى گوید) باید همان گونه که (پیامبران) پیشین (با معجزه) فرستاده شده بودند، او براى ما معجزه اى بیاورد.
کلمه «اضغاث» جمع «ضِغث» به معناى دسته و مجموعه و «احلام» جمع «حُلم» به معناى خواب است. «اضغاث احلام» به معناى مجموعه خوابهاى پراکنده است.
کفّار از پیامبراسلام معجزاتى همچون معجزات موسى وعیسى مىخواستند، ولى هدفشان بهانهجویى بود. زیرا انتخاب نوع معجزه وابسته به حکمت الهى است نه هوسهاى مردم.
پیام ها
1- تناقض گویى کفّار نشانه بىمنطقى آنان است. «بل... بل... بل...»
2- دشمن به وارد کردن یک تهمت قانع نمى شود. «بل... بل... بل...» (او از همه راهها ضربه مى زند «اسرّوا النجوى... هل هذا الا بشر... بل هو شاعر» و تهاجم تبلیغاتى و اتهامات پى در پى، از شیوه هاى اصلى کار دشمن است.)
3- دشمن با همه تهمت هایى که مىزند، امّا از درون دچار تردید است. «بل... بل... بل... فلیأتنا بایه»
4- مشرکین هم مى دانند که لازمه نبوت، آوردن معجزه است. «فلیأتنا»
5 - مردم، خواهان معجزهى حسى هستند. «فلیأتنا بآیة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
بَلْ قَالُواْ أَضْغَثُ أَحْلَمٍ بَلِ افْتَرَیهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْیَأْتِنَا بَِایَةٍ کَمَآ أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ
ترجمه
(کفّار) گفتند: (آنچه محمّد آورده، وحى نیست) بلکه خواب هاى آشفته است، بلکه آنها را به دروغ به خدا نسبت داده، بلکه او یک شاعر است، پس (اگر راست مى گوید) باید همان گونه که (پیامبران) پیشین (با معجزه) فرستاده شده بودند، او براى ما معجزه اى بیاورد.
کلمه «اضغاث» جمع «ضِغث» به معناى دسته و مجموعه و «احلام» جمع «حُلم» به معناى خواب است. «اضغاث احلام» به معناى مجموعه خوابهاى پراکنده است.
کفّار از پیامبراسلام معجزاتى همچون معجزات موسى وعیسى مىخواستند، ولى هدفشان بهانهجویى بود. زیرا انتخاب نوع معجزه وابسته به حکمت الهى است نه هوسهاى مردم.
پیام ها
1- تناقض گویى کفّار نشانه بىمنطقى آنان است. «بل... بل... بل...»
2- دشمن به وارد کردن یک تهمت قانع نمى شود. «بل... بل... بل...» (او از همه راهها ضربه مى زند «اسرّوا النجوى... هل هذا الا بشر... بل هو شاعر» و تهاجم تبلیغاتى و اتهامات پى در پى، از شیوه هاى اصلى کار دشمن است.)
3- دشمن با همه تهمت هایى که مىزند، امّا از درون دچار تردید است. «بل... بل... بل... فلیأتنا بایه»
4- مشرکین هم مى دانند که لازمه نبوت، آوردن معجزه است. «فلیأتنا»
5 - مردم، خواهان معجزهى حسى هستند. «فلیأتنا بآیة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است