display result search
- 5320
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 41 - 44سوره طه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره طه- آیه 41 - 44
وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسِى
اِذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوکَ بَآیَاتِى وَلَا تَنِیَا فِى ذِکْرِى
اِذْهَبَآ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى
فَقُولَا لَهُ قَوْلاً لَّیِّناً لَّعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشَى
ترجمه
(اى موسى!) من تو را براى خودم ساخته و برگزیدم.
(اکنون) تو و برادرت با (معجزات و) آیاتى که من به شما داده ام بروید و در یاد (و رسالت) من سستى نکنید.
بروید به سوى فرعون که او طغیان کرده است.
پس به نرمى با او سخن بگویید، شاید متذکّر شود، یا (از خدا) بترسد.
«خشیت»، ترس برخاسته از معرفت و احساس عظمت در برابر دیگرى است.
خداوند درباره حضرت موسى (ع) تعبیرات خاصى بیان فرموده است:
الف: «قرّبناه نجیّا» ما او را به همرازى خود نزدیک کردیم.
ب: «انَا اختَرتُک» من تو را برگزیدهام.
ج: «ولتصنع على عینى» زیر نظر من پرورش یابى.
د: «اِصتَنعتک لنفسى» تو را براى خود ساختم.
در آیات قبل، دو معجزهى تبدیل عصا به اژدها و ید بیضا براى موسى (ع) مطرح شد، در این آیه مىفرماید: «بآیاتى» یعنى معجزات دیگرى نیز به تو خواهیم داد.
در آیهى 24 همین سوره، فرمان رسید که «اِذهَب الى فرعون» به سوى فرعون حرکت کن، امّا موسى (ع) از خداوند درخواست یاور نمود، اینک با استجابت خواسته او، در این آیه مى فرماید: «اِذهَبا الى فرعون».
عدىّبن حاتم مى گوید: امیرالمؤمنین (ع) هنگام برخورد با معاویه در صفّین، با صداى بلند فرمود: قسم به خداوند با معاویه و اصحاب او نبرد خواهم کرد، ولى به دنبال آن آهسته مى فرمود: انشاءاللّه. گفتم: یا علىّ! شما با صداى بلند از نبرد سخن مى گویید، ولى با صداى آهسته انشاءاللّه مى گویى؟ فرمود: جنگ خدعه است و من دروغگو نیستم، غرضم از این کار برانگیختن یارانم براى جنگ است تا متفرّق نشوند. سپس حضرت این آیه را گواه کار خود آورد که خداوند به موسى گفت: «فقولا... لعلّه یتذکّر» خداوند مى دانست فرعون متذکّر نمى شود، ولى به جهت برانگیختن موسى براى رفتن به سوى فرعون اینگونه سخن گفت.
پیام ها
1- براى اهداف بزرگ باید افرادى را تربیت کرد. «واصطنعتک لنفسى»
2- خداوند براى انبیا برنامههاى خاصى دارد. «واصطنعتک لنفسى»
3- ابتدا خودسازى، آنگاه جامعه سازى. «اصطنعتک... اذهب»
4- اگر به عنوان مدیر، کسى را براى کارى اعزام مىکنیم، بکوشیم که روحیه او مالامال از عشق و احساس غرور و دلگرمى باشد. «اصطنعتک لنفسى... اِذهَب»
5 - گاهى باید دیگران را احضار کرد، «و أتونى مسلمین» و گاهى باید خود به طرف آنان رفت. «اِذهَب»
6- در بعضى مراحل، نباید پیکها و پیامبرها یک نفر باشد. «اِذهب أنتَ و أخوک»
7- مبلغ باید به ابزار ارشاد مجهز باشد. «بآیاتى»
8 - مبلغ باید شجاع و مصمم و نفوذناپذیر باشد. «ولا تَنیا فى ذکرى» تا مبادا کاخ و قدرت و هیبت طاغوت، او را در انجام مأموریت مرعوب کند و از یاد خدا غافل شده و دست از صراحت لازم بردارد.
9- رمز موفقیت انسان، توجّه کامل و دائم به خداوند است. «لاتَنیا فى ذکرى»
10- تبلیغ، ارشاد، امربه معروف و نهى از منکر، ذکر و یاد خداست. «اِذهَب انتَ و أخوک بایاتى ولا تَنیا فى ذکرى»
11- یکى از بزرگترین اهداف و خدمات انبیا، مبارزه با طاغوت و برداشتن موانع راه خداپرستى است. «اِذهَب اِنّه طَغى»
12- گام اوّل در امر به معروف و نهى از منکر، بیان نرم است. «فقولا له قولاً لیّنا»
13- امیدها در نرمى است، وانتظارى از خشونت نمى رود. « قولاً لیّنا لعّله یتذکّر...»
14- شروع تربیت و ارشاد باید از طریق گفتگوى صمیمانه باشد. «فقولاله قولاً لیّنا» حتّى با سرکشترین افراد نیز باید ابتدا با نرمى و لطافت سخن گفت.
15- هرگز از هدایت دیگران مأیوس نشوید. «لعّله یتذکّر ...»
16- وظیفه پیامبر تذکّر و ارشاد است. «یتذکّر او یخشى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسِى
اِذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوکَ بَآیَاتِى وَلَا تَنِیَا فِى ذِکْرِى
اِذْهَبَآ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى
فَقُولَا لَهُ قَوْلاً لَّیِّناً لَّعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشَى
ترجمه
(اى موسى!) من تو را براى خودم ساخته و برگزیدم.
(اکنون) تو و برادرت با (معجزات و) آیاتى که من به شما داده ام بروید و در یاد (و رسالت) من سستى نکنید.
بروید به سوى فرعون که او طغیان کرده است.
پس به نرمى با او سخن بگویید، شاید متذکّر شود، یا (از خدا) بترسد.
«خشیت»، ترس برخاسته از معرفت و احساس عظمت در برابر دیگرى است.
خداوند درباره حضرت موسى (ع) تعبیرات خاصى بیان فرموده است:
الف: «قرّبناه نجیّا» ما او را به همرازى خود نزدیک کردیم.
ب: «انَا اختَرتُک» من تو را برگزیدهام.
ج: «ولتصنع على عینى» زیر نظر من پرورش یابى.
د: «اِصتَنعتک لنفسى» تو را براى خود ساختم.
در آیات قبل، دو معجزهى تبدیل عصا به اژدها و ید بیضا براى موسى (ع) مطرح شد، در این آیه مىفرماید: «بآیاتى» یعنى معجزات دیگرى نیز به تو خواهیم داد.
در آیهى 24 همین سوره، فرمان رسید که «اِذهَب الى فرعون» به سوى فرعون حرکت کن، امّا موسى (ع) از خداوند درخواست یاور نمود، اینک با استجابت خواسته او، در این آیه مى فرماید: «اِذهَبا الى فرعون».
عدىّبن حاتم مى گوید: امیرالمؤمنین (ع) هنگام برخورد با معاویه در صفّین، با صداى بلند فرمود: قسم به خداوند با معاویه و اصحاب او نبرد خواهم کرد، ولى به دنبال آن آهسته مى فرمود: انشاءاللّه. گفتم: یا علىّ! شما با صداى بلند از نبرد سخن مى گویید، ولى با صداى آهسته انشاءاللّه مى گویى؟ فرمود: جنگ خدعه است و من دروغگو نیستم، غرضم از این کار برانگیختن یارانم براى جنگ است تا متفرّق نشوند. سپس حضرت این آیه را گواه کار خود آورد که خداوند به موسى گفت: «فقولا... لعلّه یتذکّر» خداوند مى دانست فرعون متذکّر نمى شود، ولى به جهت برانگیختن موسى براى رفتن به سوى فرعون اینگونه سخن گفت.
پیام ها
1- براى اهداف بزرگ باید افرادى را تربیت کرد. «واصطنعتک لنفسى»
2- خداوند براى انبیا برنامههاى خاصى دارد. «واصطنعتک لنفسى»
3- ابتدا خودسازى، آنگاه جامعه سازى. «اصطنعتک... اذهب»
4- اگر به عنوان مدیر، کسى را براى کارى اعزام مىکنیم، بکوشیم که روحیه او مالامال از عشق و احساس غرور و دلگرمى باشد. «اصطنعتک لنفسى... اِذهَب»
5 - گاهى باید دیگران را احضار کرد، «و أتونى مسلمین» و گاهى باید خود به طرف آنان رفت. «اِذهَب»
6- در بعضى مراحل، نباید پیکها و پیامبرها یک نفر باشد. «اِذهب أنتَ و أخوک»
7- مبلغ باید به ابزار ارشاد مجهز باشد. «بآیاتى»
8 - مبلغ باید شجاع و مصمم و نفوذناپذیر باشد. «ولا تَنیا فى ذکرى» تا مبادا کاخ و قدرت و هیبت طاغوت، او را در انجام مأموریت مرعوب کند و از یاد خدا غافل شده و دست از صراحت لازم بردارد.
9- رمز موفقیت انسان، توجّه کامل و دائم به خداوند است. «لاتَنیا فى ذکرى»
10- تبلیغ، ارشاد، امربه معروف و نهى از منکر، ذکر و یاد خداست. «اِذهَب انتَ و أخوک بایاتى ولا تَنیا فى ذکرى»
11- یکى از بزرگترین اهداف و خدمات انبیا، مبارزه با طاغوت و برداشتن موانع راه خداپرستى است. «اِذهَب اِنّه طَغى»
12- گام اوّل در امر به معروف و نهى از منکر، بیان نرم است. «فقولا له قولاً لیّنا»
13- امیدها در نرمى است، وانتظارى از خشونت نمى رود. « قولاً لیّنا لعّله یتذکّر...»
14- شروع تربیت و ارشاد باید از طریق گفتگوى صمیمانه باشد. «فقولاله قولاً لیّنا» حتّى با سرکشترین افراد نیز باید ابتدا با نرمى و لطافت سخن گفت.
15- هرگز از هدایت دیگران مأیوس نشوید. «لعّله یتذکّر ...»
16- وظیفه پیامبر تذکّر و ارشاد است. «یتذکّر او یخشى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است