display result search
- 2126
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 90 - 93 سوره مریم
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مریم- آیه 90 - 93
تَکَادُ السَّمَوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدّاً
أَن دَعَوْاْ لِلرَّحْمَنِ وَلَداً
وَمَا یَنبَغِى لِلرَّحْمَنِ أَن یَتَّخِذَ وَلَداً
إِن کُلُّ مَن فِى السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِى الرَّحْمَنِ عَبْداً
ترجمه
نزدیک است از این سخن، آسمانها متلاشى و زمین شکافته شود و کوهها به شدّت فرو ریزد.
زیرا براى خداى رحمان، فرزندى قائل شدند.
در حالى که براى خداى رحمان، سزاوار نیست که فرزند بگیرد. موجودى در آسمان ها و زمین نیست مگر آن که بنده وار نزد خداوندِ رحمان مى آید.
«هَدّ» به معناى سقوط است.
مسأله واکنش طبیعت در برابر حقایق، بارها در قرآن مطرح شده است از جمله:
یک جا مى فرماید: بعضى از سنگها از خشیت خداوند، از کوه فرو مى ریزند. «و اِنّ منها لما یهبط من خشیة اللّه»
یا اینکه مى فرماید: اگر قرآن بر کوه ها نازل مى شد، هر آینه از ترس خداوند قطعه قطعه مى شدند. «لو انزلنا هذا القرآن على جبلٍ لرأیته خاشعاً متصدّعاً من خَشیة اللّه»
پیام ها
1- گناه مى تواند مایه برهم ریختن نظام هستى گردد. «تکاد السموات یتفطّرن منه»
2- خداوند، هستى را براى انسان آفرید و اگر انسان منحرف شود، سقوط هستى بىجا نیست. «تکاد السموات یتفطّرن منه»
3- بالاترین فساد در جهان هستى، عقیده فاسد است. «دعوا للرّحمن ولدا»
4- فرزند داشتن خداوند، به این معناست که او محتاج بقاى نسل است، کمک و یاور مى خواهد و از تنهایى رنج مى برد، در حالى که او از همه اینها منزه است. «ما ینبغى للرّحمن أن یتّخذ ولداً»
5 - تمام هستى تحت سلطه خداست و به سوى او باز مى گردد. «آتى الرّحمن عبدا»
6- هستى و موجودات آن همگى تحت فرمان خدا و بنده او هستند، چرا بنده او را فرزند او مى خوانید. «و ما ینبغى... اِن کلّ... عبداً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تَکَادُ السَّمَوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدّاً
أَن دَعَوْاْ لِلرَّحْمَنِ وَلَداً
وَمَا یَنبَغِى لِلرَّحْمَنِ أَن یَتَّخِذَ وَلَداً
إِن کُلُّ مَن فِى السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِى الرَّحْمَنِ عَبْداً
ترجمه
نزدیک است از این سخن، آسمانها متلاشى و زمین شکافته شود و کوهها به شدّت فرو ریزد.
زیرا براى خداى رحمان، فرزندى قائل شدند.
در حالى که براى خداى رحمان، سزاوار نیست که فرزند بگیرد. موجودى در آسمان ها و زمین نیست مگر آن که بنده وار نزد خداوندِ رحمان مى آید.
«هَدّ» به معناى سقوط است.
مسأله واکنش طبیعت در برابر حقایق، بارها در قرآن مطرح شده است از جمله:
یک جا مى فرماید: بعضى از سنگها از خشیت خداوند، از کوه فرو مى ریزند. «و اِنّ منها لما یهبط من خشیة اللّه»
یا اینکه مى فرماید: اگر قرآن بر کوه ها نازل مى شد، هر آینه از ترس خداوند قطعه قطعه مى شدند. «لو انزلنا هذا القرآن على جبلٍ لرأیته خاشعاً متصدّعاً من خَشیة اللّه»
پیام ها
1- گناه مى تواند مایه برهم ریختن نظام هستى گردد. «تکاد السموات یتفطّرن منه»
2- خداوند، هستى را براى انسان آفرید و اگر انسان منحرف شود، سقوط هستى بىجا نیست. «تکاد السموات یتفطّرن منه»
3- بالاترین فساد در جهان هستى، عقیده فاسد است. «دعوا للرّحمن ولدا»
4- فرزند داشتن خداوند، به این معناست که او محتاج بقاى نسل است، کمک و یاور مى خواهد و از تنهایى رنج مى برد، در حالى که او از همه اینها منزه است. «ما ینبغى للرّحمن أن یتّخذ ولداً»
5 - تمام هستى تحت سلطه خداست و به سوى او باز مى گردد. «آتى الرّحمن عبدا»
6- هستى و موجودات آن همگى تحت فرمان خدا و بنده او هستند، چرا بنده او را فرزند او مى خوانید. «و ما ینبغى... اِن کلّ... عبداً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است