display result search
منو
نفسیر آیه 66 سور ه کهف

نفسیر آیه 66 سور ه کهف

  • 1 تعداد قطعات
  • 11 دقیقه مدت قطعه
  • 333 دریافت شده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 66

قَالَ لَهُ مُوسَى‏ هَلْ أَتَّبِعُکَ عَلَى‏ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْداً

ترجمه
موسى به او (خضر) گفت: آیا (اجازه مى‏ دهى) در پى تو بیایم، تا از آنچه براى رشد وکمال به تو آموخته ‏اند، به من بیاموزى؟


پیامبر اکرم‏ فرمودند: هنگامى که موسى، خضر را ملاقات کرد، پرنده ‏اى در برابر آنان قطره ‏اى از آب دریا را با منقارش برداشت و بر زمین ریخت. خضر به موسى گفت: آیا رمز این کار پرنده را دانستى؟ او به ما مى ‏آموزد که علم ما در برابر علم خداوند، همانند قطره ‏اى در برابر دریایى بى‏کران است.
در این آیات کوتاه، نکات متعدّدى در ادب و تواضع نسبت به استاد دیده مى‏ شود، از جمله:
الف: موسى شاگردى خود را با اجازه آغاز کرد. «هل»
ب: خود را پیرو استاد معرّفى کرد. «اتبعّک»
ج: خضر را استاد معرفى کرد. «تعلّمن»
د: خود را شاگرد بخشى از علوم استاد دانست. «ممّا»
ه : علم استاد را به غیب پیوند داد. «علّمت»
و: تعلیم استاد را اثربخش دانست. «رشداً»
ز: همانگونه که خداوند به تو آموخت تونیز به من بیاموز. «ممّا عُلِّمت رشداً»
ح: قول داد که نافرمانى نکند. (دو آیه‏ بعد): «لا اعصى لک امراً»
ط: کارها و سخنان استاد را فرمان دانست. «لا اعصى لک امراً»
ى: براى آینده و پایداریش وعده نداد و گفت: «اِن شاء اللّه»


پیام ها
1- براى دریافت علم، باید در مقابل استاد، ادب و تواضع داشت. «هل اتّبعک ...»
2- تواضع نسبت به عالمان و اساتید، از اخلاق انبیاست. «هل اتّبعک ...»
3- کسى که عاشق علم و آموختن است، تلاش و حرکت مى‏ کند. «هل اتّبعک»
4- مسافرت با عالم و تحمّل سختى‏ها در راه کسب علم و دانش و رسیدن به رشد و کمال ارزش دارد. «هل اتّبعک»
5 - طالب علم باید هدف داشته باشد و شخصیّت زده نباشد. «على أن تُعلّمن»
6- کارهاى الهى گرچه گاهى با معجزه پیش مى‏ رود، ولى قانون اصلى، پیمودن مسیر طبیعى است. موسى باید شاگردى کند تا حکمت بیاموزد. «أن تُعلّمن»
7- پیامبران اولواالعزم نیز از فراگیرى دانش دریغ نداشتند. «على أن تُعلّمن»
8 - حضرت خضر، پیامبر و داراى علم لدنّى از سوى خدا بود. «عُلِّمت»
9- پیمودن راه تکامل و رسیدن به معارف ویژه‏ الهى، به معلّم و راهنما نیاز دارد. «تعلّمن ممّا عُلّمت»
10- علم انبیا، محدود و قابل افزایش است. «تُعلّمن ممّا...» (اعلم افراد زمان نیز محدودیّت علمى دارند.)
11- مراتب انبیا در بهره‏مندى از علم و کمال متفاوت است. «تُعَلّمن ممّا...»
12- برخوردارى از تمام مراتب علم و کمال، شرط نبوّت نیست. «تُعَلّمن»
13- آگاهى به معارف و علوم الهى، تضمین کننده رشد و کمال انسان است. «تُعلّمن ممّا عُلِّمت رُشدا»
14- علم به تنهایى هدف نیست، بلکه باید مایه‏ى رشد باشد وانسان را به عمل صالح بکشاند و فروتنى آورد، نه غرور و مجادله. «رُشداً»

منبع: پایگاه درس هایی از قرآن

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 11:50

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی