سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 5
مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِأَبَآئِهِمْ کَبُرَتْ کَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَ هِهِمْ إِن یَقُولُونَ إِلَّا کَذِباً
ترجمه
آنان و پدرانشان هیچ علمى به این سخن (یا به خداوند) ندارند. این کلمه اى که از دهانشان بیرون مى آید، تهمت بزرگى است و جز دروغ نمى گویند.
با آنکه هشدار در آیه قبل نیز آمده بود، امّا به خاطر اهمیّت انحراف مشرکان در مورد فرزند گرفتن خدا، انذار تکرار شده است.
با توجّه به آیات دیگر قرآن، اتّهام فرزند داشتن خدا، تهمتى بزرگ و شایع میان مشرکان بوده است. مسیحیان هم «أب، اِبن و روح القدس» مى گفتند. یهودیان نیز «عُزیر» را فرزند خدا مى دانستند و مشرکان، فرشتگان را دختران خدا مى پنداشتند. در حالى که این عقیده نه موافق با واقعیّت است و نه منطبق با عقل.
پیام ها
1- عمل دائم، پاداش دائم دارد. در آیهى قبل «یعملون الصالحات» نشانه دوام عمل بود و در این آیه «ماکثین» یعنى پاداش دائم مىباشد.
2- انسان علاقه به زندگى همیشگى و ماندگار دارد، و خداوند آن را در قیامت قرار داده است. «ماکثین فیه ابدا»
3- از ویژگى نعمتهاى الهى در آخرت، جاودانگى آنهاست و در قیامت، مرگ و فنا نیست. «ماکثین فیه ابداً»
4- اصلاح عقیده مردم، از وظایف انبیاست. «ینذر الّذین قالوا»
5 - جهل و ناآگاهى، بستر انحراف است. «قالوا... مالهم به من علم»
6- عقاید باید بر اساس علم باشد و از عقیده بدون علم انتقاد شده است. «ما لهم به من علم»
7- کسى که ایمان نداشته باشد، به خالق خود نیز تهمت مى زند. «کَبُرت کلمة...»
8 - فرزند داشتن خداوند، تهمتى بىاساس است. «ما لهم به من علم»
9- نسبت دادن فرزند به خدا، هم شرک است، هم تشبیه نابه جا و هم نیازمند دانستن خدا به جانشین و همکار. «کَبُرت...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِأَبَآئِهِمْ کَبُرَتْ کَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَ هِهِمْ إِن یَقُولُونَ إِلَّا کَذِباً
ترجمه
آنان و پدرانشان هیچ علمى به این سخن (یا به خداوند) ندارند. این کلمه اى که از دهانشان بیرون مى آید، تهمت بزرگى است و جز دروغ نمى گویند.
با آنکه هشدار در آیه قبل نیز آمده بود، امّا به خاطر اهمیّت انحراف مشرکان در مورد فرزند گرفتن خدا، انذار تکرار شده است.
با توجّه به آیات دیگر قرآن، اتّهام فرزند داشتن خدا، تهمتى بزرگ و شایع میان مشرکان بوده است. مسیحیان هم «أب، اِبن و روح القدس» مى گفتند. یهودیان نیز «عُزیر» را فرزند خدا مى دانستند و مشرکان، فرشتگان را دختران خدا مى پنداشتند. در حالى که این عقیده نه موافق با واقعیّت است و نه منطبق با عقل.
پیام ها
1- عمل دائم، پاداش دائم دارد. در آیهى قبل «یعملون الصالحات» نشانه دوام عمل بود و در این آیه «ماکثین» یعنى پاداش دائم مىباشد.
2- انسان علاقه به زندگى همیشگى و ماندگار دارد، و خداوند آن را در قیامت قرار داده است. «ماکثین فیه ابدا»
3- از ویژگى نعمتهاى الهى در آخرت، جاودانگى آنهاست و در قیامت، مرگ و فنا نیست. «ماکثین فیه ابداً»
4- اصلاح عقیده مردم، از وظایف انبیاست. «ینذر الّذین قالوا»
5 - جهل و ناآگاهى، بستر انحراف است. «قالوا... مالهم به من علم»
6- عقاید باید بر اساس علم باشد و از عقیده بدون علم انتقاد شده است. «ما لهم به من علم»
7- کسى که ایمان نداشته باشد، به خالق خود نیز تهمت مى زند. «کَبُرت کلمة...»
8 - فرزند داشتن خداوند، تهمتى بىاساس است. «ما لهم به من علم»
9- نسبت دادن فرزند به خدا، هم شرک است، هم تشبیه نابه جا و هم نیازمند دانستن خدا به جانشین و همکار. «کَبُرت...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است