display result search
- 2177
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 103 و 104 سوره اسراء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اسراء- آیه 104 و 103
فَأَرَادَ أَن یَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْنَهُ وَمَن مَّعَهُ جَمِیعاً
وَقُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنِى إِسْرَ ءِیلَ اسْکُنُواْ الْأَرْضَ فَإِذَا جَآءَ وَعْدُ الْأَخِرَةِ جِئْنَا بِکُمْ لَفِیفاً
ترجمه
پس (فرعون) تصمیم گرفت که آنان را از آن سرزمین تبعید کند، پس ما او و همهى همراهانش را غرق کردیم.
و پس از آن (غرق فرعون) به بنى اسرائیل گفتیم: در این سرزمین مستقرّ شوید، پس چون موعد آخرت فرا رسد، همه شما را با هم گرد خواهیم آورد.
«اِستفزاز» به معناى بیرون کردن با زور است. قرآن بارها به این شیوه ظالمان نسبت به اولیاى الهى و ناکام ماندن شان اشاره کرده است. ابراهیم را در آتش افکندند، خدا آتش را سرد کرد، یوسف را به چاه انداختند، عزیز مصرش کرد. پیامبر را از مکّه بیرون کردند، خداوند حکومتِ جهان اسلام را به او عطا کرد. این سنّت و قانون الهى است که در برابر مکر اهل باطل، تدبیر مناسب دارد.
«لَفیف»، به معناى گروه هاى به هم پیوسته و انبوه مى باشد.
پیام ها
1- منطق طاغوت، خشونت و تبعید است و مردان حقّ را تحمّل نمى کنند. «فأراد»
2- در برابر اراده طاغوت، اراده و قهر خداوند است. «فأراد... فاَغرقناه»
3- هرچند فکر گناه، گناه نیست، امّا اراده خطرناکى همچون تبعید پیامبران، قهر الهى را به دنبال دارد. «فأراد... فاَغرقناه»
4- همه قدرت نمایى طاغوت ها، در زمین و محدود است. «فىالارض»
5 - عذاب الهى، پس از اتمام حجّت است. بعد از آمدن معجزات و ایمان نیاوردن مردم، هلاکت حتمى است. «اَغرقناه»
6- پایان کار طاغوت ها و همکارانشان، هلاکت و نابودى است. «اَغرقناه و مَن معه جمعیاً»
7- کمک به ستمگران سبب شریک شدن در هلاکت آنان است. «مَن معه»
8 - رهبران فاسد در هلاکت مردم نقش دارند. «اَغرقناه و مَن معه»
9- آنان که چند روزى بر منطقه اى حاکم مى شوند، باید پاسخگوى خدا در قیامت باشند. «اُسکنوا الارض... جِئنا بکم لَفیفاً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَأَرَادَ أَن یَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْنَهُ وَمَن مَّعَهُ جَمِیعاً
وَقُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنِى إِسْرَ ءِیلَ اسْکُنُواْ الْأَرْضَ فَإِذَا جَآءَ وَعْدُ الْأَخِرَةِ جِئْنَا بِکُمْ لَفِیفاً
ترجمه
پس (فرعون) تصمیم گرفت که آنان را از آن سرزمین تبعید کند، پس ما او و همهى همراهانش را غرق کردیم.
و پس از آن (غرق فرعون) به بنى اسرائیل گفتیم: در این سرزمین مستقرّ شوید، پس چون موعد آخرت فرا رسد، همه شما را با هم گرد خواهیم آورد.
«اِستفزاز» به معناى بیرون کردن با زور است. قرآن بارها به این شیوه ظالمان نسبت به اولیاى الهى و ناکام ماندن شان اشاره کرده است. ابراهیم را در آتش افکندند، خدا آتش را سرد کرد، یوسف را به چاه انداختند، عزیز مصرش کرد. پیامبر را از مکّه بیرون کردند، خداوند حکومتِ جهان اسلام را به او عطا کرد. این سنّت و قانون الهى است که در برابر مکر اهل باطل، تدبیر مناسب دارد.
«لَفیف»، به معناى گروه هاى به هم پیوسته و انبوه مى باشد.
پیام ها
1- منطق طاغوت، خشونت و تبعید است و مردان حقّ را تحمّل نمى کنند. «فأراد»
2- در برابر اراده طاغوت، اراده و قهر خداوند است. «فأراد... فاَغرقناه»
3- هرچند فکر گناه، گناه نیست، امّا اراده خطرناکى همچون تبعید پیامبران، قهر الهى را به دنبال دارد. «فأراد... فاَغرقناه»
4- همه قدرت نمایى طاغوت ها، در زمین و محدود است. «فىالارض»
5 - عذاب الهى، پس از اتمام حجّت است. بعد از آمدن معجزات و ایمان نیاوردن مردم، هلاکت حتمى است. «اَغرقناه»
6- پایان کار طاغوت ها و همکارانشان، هلاکت و نابودى است. «اَغرقناه و مَن معه جمعیاً»
7- کمک به ستمگران سبب شریک شدن در هلاکت آنان است. «مَن معه»
8 - رهبران فاسد در هلاکت مردم نقش دارند. «اَغرقناه و مَن معه»
9- آنان که چند روزى بر منطقه اى حاکم مى شوند، باید پاسخگوى خدا در قیامت باشند. «اُسکنوا الارض... جِئنا بکم لَفیفاً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است