- 12806
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 70 سوره اسراء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اسراء - آیه 70
وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِى ءَادَمَ وَحَمَلْنَهُمْ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَهُم مِّنَ الطَّیِّبَتِ وَفَضَّلْنَهُمْ عَلَى کَثِیرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلاً
ترجمه
و همانا فرزندان آدم را گرامى داشتیم و آنان را در خشکى و دریا (بر مرکبها) حمل کردیم و از چیزهاى پاکیزه روزىشان دادیم و آنان را بر بسیارى از آفریده هاى خود برترى کامل دادیم.
کرامت، گاهى کرامت معنوى واکتسابى ونزد خداست، مثل کرامتى که خاصّ اهل تقواست. «اِنّ اَکرمَکم عنداللّه اتقاکم» و گاهى کرامت در آفرینش است، نظیر «احسن تقویم» که در خلقت انسان آمده است. مراد از «کَرّمنا» در این آیه، احتمالاً وجه دوّم باشد. کرامت انسان هم در خلقت و هوش و عقل و استعداد است، و هم در دارا بودن قانون آسمانى و رهبرى معصوم، و مسجود فرشتگان واقع شدن.
انسان برتر از فرشته است، زیرا:
الف: انسان، مسجود فرشتگان است.
ب: فرشته، عقل محض است و شهوت ندارد و از این رو کمالش به ارزش کمال انسان نیست. هر که عقلش را بر شهوتش غلبه دهد، برتر از فرشته است.
ج: در شب معراج، جبرئیل به پیامبر گفت: تو امام باش تا به تو اقتدا کنم، زیرا خداوند شما را بر ما برترى داده است.
با آنکه خداوند بشر را بر همهى موجودات، حتّى فرشتگان برترى داد، «فضّلناهم على کثیرٍ ممّن خلقنا» ولى سوء انتخاب و عمل ناپسند انسان او را به پست ترین درجه «اسفل سافلین» و به مرتبهى حیوانات و پستتر از آن پایین مى آورد. «کمثل الحمار»، «کمثل الکلب»، «کالانعام بل هم اضلّ»، «کالحجارة او اشدّ...»
در آیه، براى انسان هم کرامت مطرح است، هم فضیلت. «کرّمنا، فضّلنا» شاید تفاوت این دو، عبارت باشد از:
الف: کرامت، امتیازى است که در دیگران نیست، امّا فضیلت، امتیازى است که در دیگران نیز هست.
ب: کرامت اشاره به نعمتهاى خدادادى در وجود انسان است، بدون تلاش. ولى فضیلت اشاره به نعمتهایى است که با تلاش خود انسان همراه با توفیق الهى به دست آمده است.
ج: کرامت مربوط به نعمتهاى مادّى است، ولى فضیلت مربوط به نعمتهاى معنوى است.
سفر یکى از لوازم زندگى بشر، براى رفع نیازها و کسب تجربه هاست، که خداوند اسباب آن را در خشکى و دریا، در اختیار بشر قرار داده و آن را به عنوان یکى از نعمتهاى خود برشمرده است.
به گفتهى بعضى مفسّران، «حمل در خشکى و دریا» اشاره به تسخیر تمام قواى زمینى و دریایى به دست بشر است، نه فقط سوار شدن بر کشتى و الاغ و مانند آن!
«طَیّبات»، اقسامى دارد: حیات طیّبه، ذرّیهى طیّبه و رزق طیّب. و امام باقر (ع) مىفرماید: رزقِ طیّب همان علم مفید است.
پیام ها
1- توجّه انسان به مقام و کرامت خود، سبب شکر و دورى از کفران است. «بماکفرتم... و لقد کرّمنا»
2- نه تنها حضرت آدم، بلکه نسل انسان مورد کرامت و برترى و گرامیداشت است. «کرّمنا بنىآدم»
3- تفاوت انسان با جانداران دیگر و برترى او، بسیار زیاد است. «لقد کرّمنا...فضّلناهم... تفضیلاً»
4- زمینه هاى رشد و کمال انسان از سوى خداست. «کرّمنا، حملنا، رزقنا، فضّلنا، خلقنا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِى ءَادَمَ وَحَمَلْنَهُمْ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَهُم مِّنَ الطَّیِّبَتِ وَفَضَّلْنَهُمْ عَلَى کَثِیرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلاً
ترجمه
و همانا فرزندان آدم را گرامى داشتیم و آنان را در خشکى و دریا (بر مرکبها) حمل کردیم و از چیزهاى پاکیزه روزىشان دادیم و آنان را بر بسیارى از آفریده هاى خود برترى کامل دادیم.
کرامت، گاهى کرامت معنوى واکتسابى ونزد خداست، مثل کرامتى که خاصّ اهل تقواست. «اِنّ اَکرمَکم عنداللّه اتقاکم» و گاهى کرامت در آفرینش است، نظیر «احسن تقویم» که در خلقت انسان آمده است. مراد از «کَرّمنا» در این آیه، احتمالاً وجه دوّم باشد. کرامت انسان هم در خلقت و هوش و عقل و استعداد است، و هم در دارا بودن قانون آسمانى و رهبرى معصوم، و مسجود فرشتگان واقع شدن.
انسان برتر از فرشته است، زیرا:
الف: انسان، مسجود فرشتگان است.
ب: فرشته، عقل محض است و شهوت ندارد و از این رو کمالش به ارزش کمال انسان نیست. هر که عقلش را بر شهوتش غلبه دهد، برتر از فرشته است.
ج: در شب معراج، جبرئیل به پیامبر گفت: تو امام باش تا به تو اقتدا کنم، زیرا خداوند شما را بر ما برترى داده است.
با آنکه خداوند بشر را بر همهى موجودات، حتّى فرشتگان برترى داد، «فضّلناهم على کثیرٍ ممّن خلقنا» ولى سوء انتخاب و عمل ناپسند انسان او را به پست ترین درجه «اسفل سافلین» و به مرتبهى حیوانات و پستتر از آن پایین مى آورد. «کمثل الحمار»، «کمثل الکلب»، «کالانعام بل هم اضلّ»، «کالحجارة او اشدّ...»
در آیه، براى انسان هم کرامت مطرح است، هم فضیلت. «کرّمنا، فضّلنا» شاید تفاوت این دو، عبارت باشد از:
الف: کرامت، امتیازى است که در دیگران نیست، امّا فضیلت، امتیازى است که در دیگران نیز هست.
ب: کرامت اشاره به نعمتهاى خدادادى در وجود انسان است، بدون تلاش. ولى فضیلت اشاره به نعمتهایى است که با تلاش خود انسان همراه با توفیق الهى به دست آمده است.
ج: کرامت مربوط به نعمتهاى مادّى است، ولى فضیلت مربوط به نعمتهاى معنوى است.
سفر یکى از لوازم زندگى بشر، براى رفع نیازها و کسب تجربه هاست، که خداوند اسباب آن را در خشکى و دریا، در اختیار بشر قرار داده و آن را به عنوان یکى از نعمتهاى خود برشمرده است.
به گفتهى بعضى مفسّران، «حمل در خشکى و دریا» اشاره به تسخیر تمام قواى زمینى و دریایى به دست بشر است، نه فقط سوار شدن بر کشتى و الاغ و مانند آن!
«طَیّبات»، اقسامى دارد: حیات طیّبه، ذرّیهى طیّبه و رزق طیّب. و امام باقر (ع) مىفرماید: رزقِ طیّب همان علم مفید است.
پیام ها
1- توجّه انسان به مقام و کرامت خود، سبب شکر و دورى از کفران است. «بماکفرتم... و لقد کرّمنا»
2- نه تنها حضرت آدم، بلکه نسل انسان مورد کرامت و برترى و گرامیداشت است. «کرّمنا بنىآدم»
3- تفاوت انسان با جانداران دیگر و برترى او، بسیار زیاد است. «لقد کرّمنا...فضّلناهم... تفضیلاً»
4- زمینه هاى رشد و کمال انسان از سوى خداست. «کرّمنا، حملنا، رزقنا، فضّلنا، خلقنا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان