display result search
- 19902
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 36 سوره نحل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نحل - آیه 36
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِى کُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلَلَةُ فَسِیرُواْ فِى الْأَرْضِ فَانظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ
ترجمه
و همانا ما در میان هر اُمّتى پیامبرى را برانگیختیم (تا به مردم بگویند) که خدا را بپرستید و از طاغوت (و هر معبودى جز خدا) دورى نمایید، پس گروهى از مردم کسانى هستند که خداوند هدایتشان کرده و بعضى از آنان گمراهى بر آنان سزاوار است، پس در زمین سیر و سفر کنید، تا ببینید که پایان کار تکذیب کنندگان چگونه بوده است؟
«اُمّة» از ریشه «اُمّ» به معناى چیزى است که دیگرى را به خود ضمیمه مىکند. به هر جماعتى که داراى نوعى وحدت و اشتراک باشند، امّت گفته مىشود. این کلمه 52 بار در قرآن آمده است.
«طاغوت» براى مبالغه طغیان به کار مىرود. در قرآن به شیطان، ستمگران و مستکبران و بتها، که مایه طغیان و نافرمانى خدا هستند، «طاغوت» گفته شده است. این کلمه هم در مورد مفرد بکار مىرود «یکفر بالطاغوت» و هم در مورد جمع «اولیائهم الطاغوت»
خداوند اسباب هدایت را براى تمام مردم فرستاده است، «بعثنا فى کلّ اُمّة رسولاً» امّا گروهى مىپذیرند و هدایت مىیابند، «فمنهم من هدى اللَّه» و گروهى انکار کرده و گمراه مىشوند. «منهم من حقّت علیه الضلالة» پس هدایت از اوست، ولى گمراهى از ماست.
مثال جالب: زمین که به دور خورشید مى چرخد، همواره بخشى از آن رو به خورشید و روشن است و بخشى پشت به خورشید و تاریک است. مىتوان گفت: هر نورى که زمین دارد از خورشید است، امّا هر تاریکى که زمین دارد از خود اوست.
به هر حال خداوند، ضلالت را به خود نسبت نمى دهد، مگر آنکه انسان خود زمینه آن را فراهم کرده باشد، مانند آیهى «یضّلاللَّه الظالمین» خداوند ستمگران را گمراه مى کند و آیه «ومایضلّ به الاّ الفاسقین» خداوند جز فاسقان را گمراه نمى کند.
پیام ها
1- بعثت پیامبران، مخصوص نژاد و منطقه و قبیلهى خاصى نبوده است. «بعثنا فى کلّ امّة رسولاً»
2- دعوت به توحید و دورى از طاغوت، در رأس برنامه پیامبران بوده است. «اعبدوا اللَّه واجتنبوا الطاغوت»
3- خداپرستى با پذیرش سلطهى طاغوتها و ستمگران، نمىسازد. «اعبدوا اللَّه واجتنبوا الطاغوت»
4- با عبادت و اتصال به خداوند، انسان قدرت مبارزه با طاغوتها، پیدا مى کند. «اعبدوا اللَّه واجتنبوا الطاغوت»
5 - خداوند به انسان در انتخاب راه، اختیار داده است. «فمنهم من هدى... و منهم من حقّت...»
6- سیر و سفر باید عبرتآموز باشد. «سیروا ... فانظروا»
7- تاریخ قانونمند است و سنّتهاى حاکم بر جامعه و تاریخ، ثابت. «سیروا... فانظروا... عاقبة المکذبین»
8 - قرآن، مردم را به جهانگردى هدفدار دعوت کرده است. «سیروا... فانظروا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآت
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِى کُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلَلَةُ فَسِیرُواْ فِى الْأَرْضِ فَانظُرُواْ کَیْفَ کَانَ عَقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ
ترجمه
و همانا ما در میان هر اُمّتى پیامبرى را برانگیختیم (تا به مردم بگویند) که خدا را بپرستید و از طاغوت (و هر معبودى جز خدا) دورى نمایید، پس گروهى از مردم کسانى هستند که خداوند هدایتشان کرده و بعضى از آنان گمراهى بر آنان سزاوار است، پس در زمین سیر و سفر کنید، تا ببینید که پایان کار تکذیب کنندگان چگونه بوده است؟
«اُمّة» از ریشه «اُمّ» به معناى چیزى است که دیگرى را به خود ضمیمه مىکند. به هر جماعتى که داراى نوعى وحدت و اشتراک باشند، امّت گفته مىشود. این کلمه 52 بار در قرآن آمده است.
«طاغوت» براى مبالغه طغیان به کار مىرود. در قرآن به شیطان، ستمگران و مستکبران و بتها، که مایه طغیان و نافرمانى خدا هستند، «طاغوت» گفته شده است. این کلمه هم در مورد مفرد بکار مىرود «یکفر بالطاغوت» و هم در مورد جمع «اولیائهم الطاغوت»
خداوند اسباب هدایت را براى تمام مردم فرستاده است، «بعثنا فى کلّ اُمّة رسولاً» امّا گروهى مىپذیرند و هدایت مىیابند، «فمنهم من هدى اللَّه» و گروهى انکار کرده و گمراه مىشوند. «منهم من حقّت علیه الضلالة» پس هدایت از اوست، ولى گمراهى از ماست.
مثال جالب: زمین که به دور خورشید مى چرخد، همواره بخشى از آن رو به خورشید و روشن است و بخشى پشت به خورشید و تاریک است. مىتوان گفت: هر نورى که زمین دارد از خورشید است، امّا هر تاریکى که زمین دارد از خود اوست.
به هر حال خداوند، ضلالت را به خود نسبت نمى دهد، مگر آنکه انسان خود زمینه آن را فراهم کرده باشد، مانند آیهى «یضّلاللَّه الظالمین» خداوند ستمگران را گمراه مى کند و آیه «ومایضلّ به الاّ الفاسقین» خداوند جز فاسقان را گمراه نمى کند.
پیام ها
1- بعثت پیامبران، مخصوص نژاد و منطقه و قبیلهى خاصى نبوده است. «بعثنا فى کلّ امّة رسولاً»
2- دعوت به توحید و دورى از طاغوت، در رأس برنامه پیامبران بوده است. «اعبدوا اللَّه واجتنبوا الطاغوت»
3- خداپرستى با پذیرش سلطهى طاغوتها و ستمگران، نمىسازد. «اعبدوا اللَّه واجتنبوا الطاغوت»
4- با عبادت و اتصال به خداوند، انسان قدرت مبارزه با طاغوتها، پیدا مى کند. «اعبدوا اللَّه واجتنبوا الطاغوت»
5 - خداوند به انسان در انتخاب راه، اختیار داده است. «فمنهم من هدى... و منهم من حقّت...»
6- سیر و سفر باید عبرتآموز باشد. «سیروا ... فانظروا»
7- تاریخ قانونمند است و سنّتهاى حاکم بر جامعه و تاریخ، ثابت. «سیروا... فانظروا... عاقبة المکذبین»
8 - قرآن، مردم را به جهانگردى هدفدار دعوت کرده است. «سیروا... فانظروا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآت
کاربر مهمان