display result search
- 1984
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 24 سوره نحل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نحل _ آیه 24
وَ إِذَا قِیلَ لَهُم مَّاذَآ أَنزَلَ رَبُّکُمْ قَالُواْ أَسَطِیرُ الْأَوَّلِینَ
ترجمه
و هرگاه به آنان گفته شد: پروردگارتان چه نازل کرده؟ گفتند افسانه هاى پیشینیان.
کلمه «اساطیر» یا جمعِ «اُسطوره» به معناى حکایات و افسانه هاى خرافى است که به صورت مکتوب درآمده باشد، و یا جمع «اَسطار» به معناى سطرهایى که از روى کتب پیشین، نسخه بردارى شده باشد. در قرآن این کلمه، نُه بار از زبان کفّار نقل شده که در همه موارد همراه کلمه «اوّلین» است، یعنى آنها مى گفتند: این حرفها تازگى ندارد، بلکه همان بافته هاى پیشینیان است.
بعضى جامعه شناسان امروز نیز مذهب را زاییده جهل و خرافه مى دانند، که شاید این حرف، به خاطر بعضى خرافاتى باشد که در میان اصولِ اصیلِ ادیان الهى، جاى گرفته و در واقع ربطى به مذهب ندارد.
پیام ها
1- فرستادن پیامبران و کتب آسمانى، از شئون ربوبىِ خداوند براى هدایت و تربیت مردم است. «انزل ربّکم»
2- خوى افراد مستکبر، تحقیر کردن است، گاهى تحقیر مکتب، گاهى رهبر و گاهى امّت. «انّ اللَّه لایحب المستکبرین و اذا قیل لهم...»
3- با آنکه تنها بخشى از قرآن، داستان است نه همه آن، ولى همان داستان ها هم مربوط به اقوام و پیامبرانى است که مردم زمان پیامبر از بیشتر آنها بى خبر بودند. پس چگونه مى توان به قرآن نسبت داد: «اساطیر الاولین»؟
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ إِذَا قِیلَ لَهُم مَّاذَآ أَنزَلَ رَبُّکُمْ قَالُواْ أَسَطِیرُ الْأَوَّلِینَ
ترجمه
و هرگاه به آنان گفته شد: پروردگارتان چه نازل کرده؟ گفتند افسانه هاى پیشینیان.
کلمه «اساطیر» یا جمعِ «اُسطوره» به معناى حکایات و افسانه هاى خرافى است که به صورت مکتوب درآمده باشد، و یا جمع «اَسطار» به معناى سطرهایى که از روى کتب پیشین، نسخه بردارى شده باشد. در قرآن این کلمه، نُه بار از زبان کفّار نقل شده که در همه موارد همراه کلمه «اوّلین» است، یعنى آنها مى گفتند: این حرفها تازگى ندارد، بلکه همان بافته هاى پیشینیان است.
بعضى جامعه شناسان امروز نیز مذهب را زاییده جهل و خرافه مى دانند، که شاید این حرف، به خاطر بعضى خرافاتى باشد که در میان اصولِ اصیلِ ادیان الهى، جاى گرفته و در واقع ربطى به مذهب ندارد.
پیام ها
1- فرستادن پیامبران و کتب آسمانى، از شئون ربوبىِ خداوند براى هدایت و تربیت مردم است. «انزل ربّکم»
2- خوى افراد مستکبر، تحقیر کردن است، گاهى تحقیر مکتب، گاهى رهبر و گاهى امّت. «انّ اللَّه لایحب المستکبرین و اذا قیل لهم...»
3- با آنکه تنها بخشى از قرآن، داستان است نه همه آن، ولى همان داستان ها هم مربوط به اقوام و پیامبرانى است که مردم زمان پیامبر از بیشتر آنها بى خبر بودند. پس چگونه مى توان به قرآن نسبت داد: «اساطیر الاولین»؟
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است