display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره فتح- آیه 10
إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ فَمَن نَّکَثَ فَإِنَّمَا یَنکُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفى بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهُ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْراً عَظِیماً
ترجمه
همانا کسانى که با تو بیعت مىکنند، در واقع با خدا بیعت مىکنند، دست خداوند بالاى دست آنهاست، پس هر کس پیمان شکنى کند، به زیان خود پیمان مىشکند و هر کس به آنچه با خداوند عهد بسته وفا کند، خداوند به زودى پاداش بزرگى به او خواهد داد.
«بیعت» به معناى پیمان و تعهّد است. کسى که با دیگرى بیعت مىکند، گویا مال و جان خود را براى اهداف او در معرضِ بیع و فروش قرار مىدهد. چنانکه جابربن عبداللّه انصارى مىگوید: ما در آن روز بیعت رضوان زیر درخت با پیامبر اکرم تا مرز جانبازى و عدم فرار، بیعت بستیم.
براى بیان لطف به وفاداران، در این آیه دو تعبیر آمده است: یکى «یداللّه فوق ایدیهم» و دیگرى «اجراً عظیما» ولى براى بیان قهر نسبت به پیمان شکنان، یک تعبیر آمده است. «ینکث على نفسه»
پیام ها
1- ایمان به پیامبر و نصرت و تکریم او باید به صورت یک تعهّد و جریان همیشگى باشد، نه برنامهاى موقّت و موسمى. «تعزّروه و توقّروه... ان الّذین یبایعونک»، (قالب مضارع، نشان دوام و استمرار است)
2- بیعت گرفتن از مردم، منافاتى با توحید و توکّل ندارد. «یبایعونک»
3- عمل و تصمیم پیامبر، همان اراده و خواست خداوند است و پیامبر به چیزى جز اراده الهى اقدام نمىکند. «الّذین یبایعونک انما یبایعون اللّه»
4- بیعت با پیامبر، بیعت با خداست. «یبایعونک... یبایعون اللّه»
5 - رهبر مسلمانان باید در شرایط بحرانى بر وفادارى مردم تأکید ورزیده و از آنان مجدداً پیمان بگیرد. (از قرائن و شأن نزول آیه استفاده مىشود که پیامبر اسلام در شرایط بحرانى قبل از صلح حدیبیّه، از مردم بیعت گرفت.)
6- حمایت رهبرى الهى، حمایت خداوند را در پى دارد. «یبایعونک... یداللّه فوق أیدیهم»
7- به بیعت و حمایت مردم مغرور نشوید که قدرت خدا، بالاتر از هر قدرتى است. «یداللّه فوق أیدیهم»
8 - خداوند به حمایت کسى نیازى ندارد، پس، از پیمان شکنى بپرهیزید که با خدایى طرف هستید که فوق قدرتهاست . «یداللّه فوق أیدیهم فمن نکث...»
9- پیمان شکنى، خودشکنى است. «فانّما ینکث على نفسه»
10- عاقبت خوبان و بدان را براى مردم بیان کنید تا خود با مقایسه انتخاب کنند. «فمن نکث... و من اوفى...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ فَمَن نَّکَثَ فَإِنَّمَا یَنکُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفى بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهُ فَسَیُؤْتِیهِ أَجْراً عَظِیماً
ترجمه
همانا کسانى که با تو بیعت مىکنند، در واقع با خدا بیعت مىکنند، دست خداوند بالاى دست آنهاست، پس هر کس پیمان شکنى کند، به زیان خود پیمان مىشکند و هر کس به آنچه با خداوند عهد بسته وفا کند، خداوند به زودى پاداش بزرگى به او خواهد داد.
«بیعت» به معناى پیمان و تعهّد است. کسى که با دیگرى بیعت مىکند، گویا مال و جان خود را براى اهداف او در معرضِ بیع و فروش قرار مىدهد. چنانکه جابربن عبداللّه انصارى مىگوید: ما در آن روز بیعت رضوان زیر درخت با پیامبر اکرم تا مرز جانبازى و عدم فرار، بیعت بستیم.
براى بیان لطف به وفاداران، در این آیه دو تعبیر آمده است: یکى «یداللّه فوق ایدیهم» و دیگرى «اجراً عظیما» ولى براى بیان قهر نسبت به پیمان شکنان، یک تعبیر آمده است. «ینکث على نفسه»
پیام ها
1- ایمان به پیامبر و نصرت و تکریم او باید به صورت یک تعهّد و جریان همیشگى باشد، نه برنامهاى موقّت و موسمى. «تعزّروه و توقّروه... ان الّذین یبایعونک»، (قالب مضارع، نشان دوام و استمرار است)
2- بیعت گرفتن از مردم، منافاتى با توحید و توکّل ندارد. «یبایعونک»
3- عمل و تصمیم پیامبر، همان اراده و خواست خداوند است و پیامبر به چیزى جز اراده الهى اقدام نمىکند. «الّذین یبایعونک انما یبایعون اللّه»
4- بیعت با پیامبر، بیعت با خداست. «یبایعونک... یبایعون اللّه»
5 - رهبر مسلمانان باید در شرایط بحرانى بر وفادارى مردم تأکید ورزیده و از آنان مجدداً پیمان بگیرد. (از قرائن و شأن نزول آیه استفاده مىشود که پیامبر اسلام در شرایط بحرانى قبل از صلح حدیبیّه، از مردم بیعت گرفت.)
6- حمایت رهبرى الهى، حمایت خداوند را در پى دارد. «یبایعونک... یداللّه فوق أیدیهم»
7- به بیعت و حمایت مردم مغرور نشوید که قدرت خدا، بالاتر از هر قدرتى است. «یداللّه فوق أیدیهم»
8 - خداوند به حمایت کسى نیازى ندارد، پس، از پیمان شکنى بپرهیزید که با خدایى طرف هستید که فوق قدرتهاست . «یداللّه فوق أیدیهم فمن نکث...»
9- پیمان شکنى، خودشکنى است. «فانّما ینکث على نفسه»
10- عاقبت خوبان و بدان را براى مردم بیان کنید تا خود با مقایسه انتخاب کنند. «فمن نکث... و من اوفى...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است