display result search
- 1635
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 6 و 7 سوره حجر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حجر- آیه 6و 7
وَقَالُواْ یَأَیُّهَا الَّذِى نُزِّلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ إِنَّکَ لََمجْنُونٌ
لَّوْ مَا تَأْتِینَا بِالْمَلَئِکَةِ إِن کُنتَ مِنَ الصَّدِقِینَ
ترجمه
و کفار گفتند: اى کسى که (ادعا دارى) ذکر (الهى) بر او نازل شده به یقین تو دیوانه اى.
اگر از راستگویانى چرا فرشتگان را پیش ما نمى آورى؟
کلمه «مجنون» به معناى بى عقل نیست، بلکه به معناى جنزده است. همانگونه که کلمه «دیوانه» به معناى دیوزده است و در جاهلیت اعتقاد داشتند که شاعر به خاطر ارتباطى که با جنّ دارد مى تواند شعر بگوید.
در این دو آیه تحقیر و تمسخر و تهمت و تردید، با انواع تأکیدها براى پیامبر از زبان کفار مطرح شده است. «یا ایهاالذّى» به جاى «یاایهاالنّبى» یک نوع تحقیر است، کلمه «ذکر» با توجه به اینکه کفار به وحى عقیده نداشتند، یک نوع تمسخر است و «مجنون» تهمت است و جمله «ان کنت من الصادقین» نشانه تردید آنان در نبوت است. به علاوه حرف «اِنّ» و حرف لام در جمله «انّک لمجنون» و قالب جمله اسمیه، نشانه انواع تاکید در سخن و عقیده انحرافى آنهاست.
پیام ها
1- توجّه به معنویات، نزد گروهى دیوانگى است. «انک لمجنون»
2- کُفّار سرچشمه سخنان پیامبر اکرم را که وحى است قبول نداشتند. لذا به جاى «انزل اللَّهالیک» مى گفتند: «نُزّل علیه»
3- کفار، نشانه صداقت پیامبر را نزول فرشته مى دانستند، ولى این بهانه اى بیش نبود. زیرا در جاى دیگر قرآن مى خوانیم: اگر بر فرض ما فرشتگان را بر آنان نازل کنیم و مردگان زنده شوند و با آنان سخن بگویند و در برابر چشم شان همه چیز را حاضر کنیم، باز هم ایمان نمى آورند. «ما کانوا لیؤمنوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَقَالُواْ یَأَیُّهَا الَّذِى نُزِّلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ إِنَّکَ لََمجْنُونٌ
لَّوْ مَا تَأْتِینَا بِالْمَلَئِکَةِ إِن کُنتَ مِنَ الصَّدِقِینَ
ترجمه
و کفار گفتند: اى کسى که (ادعا دارى) ذکر (الهى) بر او نازل شده به یقین تو دیوانه اى.
اگر از راستگویانى چرا فرشتگان را پیش ما نمى آورى؟
کلمه «مجنون» به معناى بى عقل نیست، بلکه به معناى جنزده است. همانگونه که کلمه «دیوانه» به معناى دیوزده است و در جاهلیت اعتقاد داشتند که شاعر به خاطر ارتباطى که با جنّ دارد مى تواند شعر بگوید.
در این دو آیه تحقیر و تمسخر و تهمت و تردید، با انواع تأکیدها براى پیامبر از زبان کفار مطرح شده است. «یا ایهاالذّى» به جاى «یاایهاالنّبى» یک نوع تحقیر است، کلمه «ذکر» با توجه به اینکه کفار به وحى عقیده نداشتند، یک نوع تمسخر است و «مجنون» تهمت است و جمله «ان کنت من الصادقین» نشانه تردید آنان در نبوت است. به علاوه حرف «اِنّ» و حرف لام در جمله «انّک لمجنون» و قالب جمله اسمیه، نشانه انواع تاکید در سخن و عقیده انحرافى آنهاست.
پیام ها
1- توجّه به معنویات، نزد گروهى دیوانگى است. «انک لمجنون»
2- کُفّار سرچشمه سخنان پیامبر اکرم را که وحى است قبول نداشتند. لذا به جاى «انزل اللَّهالیک» مى گفتند: «نُزّل علیه»
3- کفار، نشانه صداقت پیامبر را نزول فرشته مى دانستند، ولى این بهانه اى بیش نبود. زیرا در جاى دیگر قرآن مى خوانیم: اگر بر فرض ما فرشتگان را بر آنان نازل کنیم و مردگان زنده شوند و با آنان سخن بگویند و در برابر چشم شان همه چیز را حاضر کنیم، باز هم ایمان نمى آورند. «ما کانوا لیؤمنوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است