display result search
- 2890
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 49و 50 سوره ابراهیم
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ابراهیم- آیه 49 و 50
وَ تَرَى الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِینَ فِى الْأَصْفَادِ
سَرَابِیلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَ تَغْشَى وُجُوهَهُمُ النَّارُ
ترجمه
و در آن روز مجرمان را مى بینى که در غل و زنجیر بهم بسته شده اند.
جامه هاى آنان از قِطران (= مادّه چسبنده بدبوى قابل اشتعال همچون قیر) است، و صورت هایشان را آتش مى پوشاند.
کسى که در حال رنج و عذاب است، اگر فریاد دیگران را نیز بشنود، بیشتر زجر مىبیند، چنانکه شادى کردن لذّت دارد و بودنِ در کنار جمعى که شادمانند لذّتِ بیشترى دارد. به همین خاطر، قرآن مى فرماید: ما افراد هم‌فکر و همخط را در یک جا جمع مى کنیم، مجرمان را در دوزخ و نیکان را در بهشت. «والّذین آمنوا ... الحقنا بهم ذریّتهم» و درباره اهل دوزخ مى خوانیم: «احشروا الّذین ظلموا و ازواجهم» ستمگران و همسرانشان که مانند آنان بودند، با هم به دوزخ مى روند. در جاى دیگر مى خوانیم:«فکبکبوا فیها هم و الغاوون» در آن روز عابد همراه با معبود خیالى خود با هم به دوزخ افکنده مى شوند و شاید آیه «و اذا النّفوس زُوّجت» نیز همین قرین بودن را بیان کند. (واللَّه العالم)
«اصفاد» جمع «صفود» به «کُنده» گفته مى شود و آن تکّه چوب بزرگى است که به پاى زندانیان مى بندند.
«قطران» مادّها ى است که از برخى درختان مى گیرند و پس از جوشاندن و سفت کردن آن به بدن شتر مى مالند تا در اثر سوزش زیاد، امراض پوستى شتر بهبود یابد. این مادّه، بدبو و اشتعال زاست.
یکى از عذاب هاى قیامت، بسته شدن مجرمان با غُل و زنجیر است و این معنا در چندین آیه ذکر شده است. از جمله: «و ترى المجرمین ... فى الاصفاد» و «خذوه فغلّوه» و «اذ الاغلال فى اعناقهم»
مجرمان با مجرمان، و یا با شیاطین، با هم به زنجیر کشیده مى شوند. و یا دست هایشان با غل بسته مى شود و یا دست و پاهایشان و یا دست و پا و گردنشان با هم در قید و بند قرار مى گیرد.«مقرّنین»
پیام ها
1- قرآن، قیامت را طورى ترسیم مى کند که گویى الآن ما آن را مى بینیم.«ترى»
2- تحقیر و عذاب مجرمان، در ملأ عام است. «وترى المجرمین»
3- اگر با دید تجسّم اعمال بنگریم، شاید به این نتیجه برسیم که لباس هایى که پوشیدن آنها با دلربایى و تفاخر و اسراف و شهوت انگیزى همراه باشد، به لباس هاى سیاه و بدبو و آتشزاى قیامت تبدیل مى شود. «سرابیلهم من قطران»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ تَرَى الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِینَ فِى الْأَصْفَادِ
سَرَابِیلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَ تَغْشَى وُجُوهَهُمُ النَّارُ
ترجمه
و در آن روز مجرمان را مى بینى که در غل و زنجیر بهم بسته شده اند.
جامه هاى آنان از قِطران (= مادّه چسبنده بدبوى قابل اشتعال همچون قیر) است، و صورت هایشان را آتش مى پوشاند.
کسى که در حال رنج و عذاب است، اگر فریاد دیگران را نیز بشنود، بیشتر زجر مىبیند، چنانکه شادى کردن لذّت دارد و بودنِ در کنار جمعى که شادمانند لذّتِ بیشترى دارد. به همین خاطر، قرآن مى فرماید: ما افراد هم‌فکر و همخط را در یک جا جمع مى کنیم، مجرمان را در دوزخ و نیکان را در بهشت. «والّذین آمنوا ... الحقنا بهم ذریّتهم» و درباره اهل دوزخ مى خوانیم: «احشروا الّذین ظلموا و ازواجهم» ستمگران و همسرانشان که مانند آنان بودند، با هم به دوزخ مى روند. در جاى دیگر مى خوانیم:«فکبکبوا فیها هم و الغاوون» در آن روز عابد همراه با معبود خیالى خود با هم به دوزخ افکنده مى شوند و شاید آیه «و اذا النّفوس زُوّجت» نیز همین قرین بودن را بیان کند. (واللَّه العالم)
«اصفاد» جمع «صفود» به «کُنده» گفته مى شود و آن تکّه چوب بزرگى است که به پاى زندانیان مى بندند.
«قطران» مادّها ى است که از برخى درختان مى گیرند و پس از جوشاندن و سفت کردن آن به بدن شتر مى مالند تا در اثر سوزش زیاد، امراض پوستى شتر بهبود یابد. این مادّه، بدبو و اشتعال زاست.
یکى از عذاب هاى قیامت، بسته شدن مجرمان با غُل و زنجیر است و این معنا در چندین آیه ذکر شده است. از جمله: «و ترى المجرمین ... فى الاصفاد» و «خذوه فغلّوه» و «اذ الاغلال فى اعناقهم»
مجرمان با مجرمان، و یا با شیاطین، با هم به زنجیر کشیده مى شوند. و یا دست هایشان با غل بسته مى شود و یا دست و پاهایشان و یا دست و پا و گردنشان با هم در قید و بند قرار مى گیرد.«مقرّنین»
پیام ها
1- قرآن، قیامت را طورى ترسیم مى کند که گویى الآن ما آن را مى بینیم.«ترى»
2- تحقیر و عذاب مجرمان، در ملأ عام است. «وترى المجرمین»
3- اگر با دید تجسّم اعمال بنگریم، شاید به این نتیجه برسیم که لباس هایى که پوشیدن آنها با دلربایى و تفاخر و اسراف و شهوت انگیزى همراه باشد، به لباس هاى سیاه و بدبو و آتشزاى قیامت تبدیل مى شود. «سرابیلهم من قطران»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است