display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره رعد- آیه 26
اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَآءُ وَیَقْدِرُ وَفَرِحُواْ بِالْحَیَوَ ةِ الدُّنْیَا وَمَاالْحَیَوةُ الدُّنْیَا فِى الْأَخِرَةِ إِلَّا مَتَعٌ
ترجمه
خداوند براى هر که بخواهد روزى را گسترش مى دهد و (یا) تنگ مى گرداند. و (مردم) به زندگى دنیا دلخوشند، در حالى که زندگى دنیا در(برابر زندگى) آخرت جز یک کامیابى (موقت و اندک) نیست.
گرچه در این آیه، توسعه و تنگى رزق به خدا نسبت داده شده، امّا بدیهى است که کارهاى خداوند حکیم، از روى مصلحت و حکمت صادر مى شود. چنانکه در برخى آیات و روایات، بعضى علل آن بیان شده است. از جمله؛ وجود گناه در زندگى افراد که باعث تغییراتى در رزق آنها مى گردد. چنانکه در دعاى کمیل مى خوانیم: «اللهم اغفرلى الذنوب التى تغیّر النّعم» خداوندا! ببخشاى بر من آن گناهانى که نعمت ها را دگرگون مى سازد.
گاهى تفاوت در رزق و روزى به خاطر آزمایش افراد است، «ولنبلونّکم بشىء ... و نقص منالاموال...» ما هر آینه شما را با نقص اموال امتحان مى کنیم. گاهى محروم شدن به جهت محروم کردن دیگران از حقوق آنهاست، نظیر داستان باغى که در آتش سوخت که سوره قلم به آن اشاره فرموده است و گاهى هم بى توجّهى به یتیمان باعث تنگى روزى است. «کلا بل لاتکرمون الیتیم»
مهم آن است که ما نه از بسط رزق یاغى شویم و همه چیز را از یاد ببریم و نه به هنگام قبض آن از همه چیز ناامید و مأیوس گردیم که نظام الهى، نظامى است حکیمانه و بر پایه آزمایش، نه بر اساس شانس و بخت و اقبال.
پیام ها
1- روزى به دست خداست نه به زرنگى، دو رنگى، پیمان شکنى و قطع روابطى که احیاناً مستلزم انفاق و بخشش است. «اللَّه یبسط الرزق»
2- رزقِ کم هم براساس اندازه حکیمانه مقدّر مى شود.«یقدر» بجاى «یضیق»
3- با اینکه دنیا اندک است ولى طرفداران خود را فریب مى دهد. «و فرحوا...»
4- دنیا، کوچک، کم و زودگذر است، به آن دل خوش نکنیم. «الا متاع»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَآءُ وَیَقْدِرُ وَفَرِحُواْ بِالْحَیَوَ ةِ الدُّنْیَا وَمَاالْحَیَوةُ الدُّنْیَا فِى الْأَخِرَةِ إِلَّا مَتَعٌ
ترجمه
خداوند براى هر که بخواهد روزى را گسترش مى دهد و (یا) تنگ مى گرداند. و (مردم) به زندگى دنیا دلخوشند، در حالى که زندگى دنیا در(برابر زندگى) آخرت جز یک کامیابى (موقت و اندک) نیست.
گرچه در این آیه، توسعه و تنگى رزق به خدا نسبت داده شده، امّا بدیهى است که کارهاى خداوند حکیم، از روى مصلحت و حکمت صادر مى شود. چنانکه در برخى آیات و روایات، بعضى علل آن بیان شده است. از جمله؛ وجود گناه در زندگى افراد که باعث تغییراتى در رزق آنها مى گردد. چنانکه در دعاى کمیل مى خوانیم: «اللهم اغفرلى الذنوب التى تغیّر النّعم» خداوندا! ببخشاى بر من آن گناهانى که نعمت ها را دگرگون مى سازد.
گاهى تفاوت در رزق و روزى به خاطر آزمایش افراد است، «ولنبلونّکم بشىء ... و نقص منالاموال...» ما هر آینه شما را با نقص اموال امتحان مى کنیم. گاهى محروم شدن به جهت محروم کردن دیگران از حقوق آنهاست، نظیر داستان باغى که در آتش سوخت که سوره قلم به آن اشاره فرموده است و گاهى هم بى توجّهى به یتیمان باعث تنگى روزى است. «کلا بل لاتکرمون الیتیم»
مهم آن است که ما نه از بسط رزق یاغى شویم و همه چیز را از یاد ببریم و نه به هنگام قبض آن از همه چیز ناامید و مأیوس گردیم که نظام الهى، نظامى است حکیمانه و بر پایه آزمایش، نه بر اساس شانس و بخت و اقبال.
پیام ها
1- روزى به دست خداست نه به زرنگى، دو رنگى، پیمان شکنى و قطع روابطى که احیاناً مستلزم انفاق و بخشش است. «اللَّه یبسط الرزق»
2- رزقِ کم هم براساس اندازه حکیمانه مقدّر مى شود.«یقدر» بجاى «یضیق»
3- با اینکه دنیا اندک است ولى طرفداران خود را فریب مى دهد. «و فرحوا...»
4- دنیا، کوچک، کم و زودگذر است، به آن دل خوش نکنیم. «الا متاع»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است