display result search
- 4945
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 22 سوره رعد
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره رعد- آیه 22
وَالَّذِینَ صَبَرُوا ابْتِغَآءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ أَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَهُمْ سِرّاً وَعَلَانِیَةً وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُوْلَئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ
ترجمه
و (خردمندان) کسانى هستند که براى جلب توجّه پروردگارشان صبر پیشه کرده و نماز به پا داشتند و از آنچه روزیشان کردیم پنهانى و آشکارا انفاق کردند و بدى را با نیکى پاک مى کنند. آنانند که سراى آخرت مخصوص آنهاست.
«صبر»، فقط به معناى تحمّل مشکلات نیست، بلکه شامل پایدارى در عبادت، مقابله با معصیت، بردبارى در مصیبت، تسلیم در اطاعت و عدم غرور و مستى در نعمت نیز مى شود.
«وجه ربّهم» به معناى جلب توجّه، عنایت و رضایت پروردگار است.
اقامه نماز یکى از مصادیق پیمان هاى الهى «عهداللَّه» است که در آیات سابق آمد، چنانکه در روایت نیز آمده است؛ «الصّلاة عهد اللَّه».
صبر و صلاة پیوند با خالق، انفاق و حسنه، ارتباط با مردم است.
انفاق داراى درجاتى است؛
گام اوّل: بخشش از فضل و داده هاى الهى. «انفقوا مما رزقناکم»
گام دوم: بخشش از دسترنج و کسب حلال. «انفقوا من طیبات ما کسبتم»
گام سوم: بخشش از آنچه دوست دارند. «لن تنالوا البّر حتّى تنفقوا مما تحبّون»
گام چهارم: ایثار. «و یؤثرون على انفسهم و لو کان بهم خصاصه»
به فرموده المیزان، «عقبى الدار» به معناى عاقبت به خیرى در دنیاست، ولى مى توان گفت که شامل هر دو سرا «دنیا و آخرت» مى شود.
معناى اینکه بدى را با خوبى برطرف کنیم، این است که اگر از مومنان کسى کار ناشایستى در رابطه با ما انجام داد اغماض کنیم، نه اینکه با افراد ظالم و مفسد چنین رفتارى داشته باشیم، زیرا در مورد آنها باید مقابله به مثل نمود. به هر صورت اگر چه اسلام دین اخلاق و عاطفه و بخشش است، ولى در جاى خود «لاتأخذکم بهما رأفة» نیز دارد.
اسلام مکتب جامع و اولواالالباب افراد کاملى هستند. وجود جملاتى همچون: «یوفون»، «یصلون»، «یخشون»، «یخافون»، «صبروا»، «اقاموا»، «انفقوا» و «یدرؤن» نشانه آن است که انسان هاى کامل هم متعهد به پیمان هاى خود هستند، هم تمام ارتباطات خود را حفظ مى کنند، هم تقواى والایى دارند و هم به جاى انزوا، در همه میدان ها حاضر و فعّالاند.
پیام ها
1- صبر و استقامتى ارزش دارد که براى خداوند و در راه او باشد. (نه هر تعصب و لجاجت و یکدندگى) «صبروا ابتغاء وجه ربّهم»
2- نماز باید اقامه شود، نه آنکه فقط خوانده شود. یعنى باید آداب، شرایط، حدود و دستورات آن مراعات شود. «اقاموا الصّلاة»
3- رابطه با خدا بدون کمک به دیگران مقبولیّتى ندارد، گرچه کمک هم تنها کمک مالى نیست. «اقاموا الصّلاة و انفقوا»
4- به انفاق خود مغرور نشوید، آنچه مى دهید از اوست. «انفقوا ممّا رزقناهم»
5 - وقتى نیّت کار «ابتغاء وجه ربّ» یعنى رضایت پروردگار شد، دیگر پنهان و آشکار عمل مهم نیست. «سراً و علانیةً»
6- حکمت اقتضا مى کند که بعضى از کمک ها علنى وبعضى دیگر مخفى باشد. «سرّاً وعلانیةً»
7- گناه را با توبه، منکر را با معروف، ظلم را با عفو، ناسزا را با سلام، عذاب را با صدقه، جفا را با صله، استبداد را با مشورت و ولایت طاغوت و شیطان را با ولایت حقّ جبران نماییم. «یدرون بالحسنة السّیّئة»
8 - خوش عاقبتى در دنیا و آخرت از آنِ صاحبان خرد است. «اولوا الالباب... اولئک لهم عقبى الدار»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَالَّذِینَ صَبَرُوا ابْتِغَآءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ أَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَهُمْ سِرّاً وَعَلَانِیَةً وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أُوْلَئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ
ترجمه
و (خردمندان) کسانى هستند که براى جلب توجّه پروردگارشان صبر پیشه کرده و نماز به پا داشتند و از آنچه روزیشان کردیم پنهانى و آشکارا انفاق کردند و بدى را با نیکى پاک مى کنند. آنانند که سراى آخرت مخصوص آنهاست.
«صبر»، فقط به معناى تحمّل مشکلات نیست، بلکه شامل پایدارى در عبادت، مقابله با معصیت، بردبارى در مصیبت، تسلیم در اطاعت و عدم غرور و مستى در نعمت نیز مى شود.
«وجه ربّهم» به معناى جلب توجّه، عنایت و رضایت پروردگار است.
اقامه نماز یکى از مصادیق پیمان هاى الهى «عهداللَّه» است که در آیات سابق آمد، چنانکه در روایت نیز آمده است؛ «الصّلاة عهد اللَّه».
صبر و صلاة پیوند با خالق، انفاق و حسنه، ارتباط با مردم است.
انفاق داراى درجاتى است؛
گام اوّل: بخشش از فضل و داده هاى الهى. «انفقوا مما رزقناکم»
گام دوم: بخشش از دسترنج و کسب حلال. «انفقوا من طیبات ما کسبتم»
گام سوم: بخشش از آنچه دوست دارند. «لن تنالوا البّر حتّى تنفقوا مما تحبّون»
گام چهارم: ایثار. «و یؤثرون على انفسهم و لو کان بهم خصاصه»
به فرموده المیزان، «عقبى الدار» به معناى عاقبت به خیرى در دنیاست، ولى مى توان گفت که شامل هر دو سرا «دنیا و آخرت» مى شود.
معناى اینکه بدى را با خوبى برطرف کنیم، این است که اگر از مومنان کسى کار ناشایستى در رابطه با ما انجام داد اغماض کنیم، نه اینکه با افراد ظالم و مفسد چنین رفتارى داشته باشیم، زیرا در مورد آنها باید مقابله به مثل نمود. به هر صورت اگر چه اسلام دین اخلاق و عاطفه و بخشش است، ولى در جاى خود «لاتأخذکم بهما رأفة» نیز دارد.
اسلام مکتب جامع و اولواالالباب افراد کاملى هستند. وجود جملاتى همچون: «یوفون»، «یصلون»، «یخشون»، «یخافون»، «صبروا»، «اقاموا»، «انفقوا» و «یدرؤن» نشانه آن است که انسان هاى کامل هم متعهد به پیمان هاى خود هستند، هم تمام ارتباطات خود را حفظ مى کنند، هم تقواى والایى دارند و هم به جاى انزوا، در همه میدان ها حاضر و فعّالاند.
پیام ها
1- صبر و استقامتى ارزش دارد که براى خداوند و در راه او باشد. (نه هر تعصب و لجاجت و یکدندگى) «صبروا ابتغاء وجه ربّهم»
2- نماز باید اقامه شود، نه آنکه فقط خوانده شود. یعنى باید آداب، شرایط، حدود و دستورات آن مراعات شود. «اقاموا الصّلاة»
3- رابطه با خدا بدون کمک به دیگران مقبولیّتى ندارد، گرچه کمک هم تنها کمک مالى نیست. «اقاموا الصّلاة و انفقوا»
4- به انفاق خود مغرور نشوید، آنچه مى دهید از اوست. «انفقوا ممّا رزقناهم»
5 - وقتى نیّت کار «ابتغاء وجه ربّ» یعنى رضایت پروردگار شد، دیگر پنهان و آشکار عمل مهم نیست. «سراً و علانیةً»
6- حکمت اقتضا مى کند که بعضى از کمک ها علنى وبعضى دیگر مخفى باشد. «سرّاً وعلانیةً»
7- گناه را با توبه، منکر را با معروف، ظلم را با عفو، ناسزا را با سلام، عذاب را با صدقه، جفا را با صله، استبداد را با مشورت و ولایت طاغوت و شیطان را با ولایت حقّ جبران نماییم. «یدرون بالحسنة السّیّئة»
8 - خوش عاقبتى در دنیا و آخرت از آنِ صاحبان خرد است. «اولوا الالباب... اولئک لهم عقبى الدار»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است