display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره رعد- آیه 2
اللَّهُ الَّذِى رَفَعَ السَّمَوَ تِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِى لِأَجَلٍ مُّسَمّىً یُدَبِّرُ الْاُمْرَ یُفَصِّلُ الْأَیَتِ لَعَلَّکُمْ بِلِقَآءِ رَبِّکُمْ تُوقِنُونَ
ترجمه
خداست آنکه آسمان ها را بدون ستون هایى که آنرا ببینید برافراشت، سپس بر عرش (مقام فرمانروایى) برآمد و خورشید وماه را که هر کدام تا زمان معینى حرکت دارند، تسخیر نمود. او کار (هستى) را تدبیر مى کند، آیات خود را به روشنى بیان مى کند تا شاید به لقاى پروردگارتان یقین حاصل کنید.
آیاتى در قرآن بر نگهدارى آسمان ها (و زمین) توسط خدا دلالت مى کند، از جمله:
الف: آیه فوق، «اللَّه الّذى رفع السّموات بغیر عمد ترونها»
ب: «ان اللَّه یمسک السّموات والارض ان تزولا ولئن زالتا ان امسکهما من احد من بعده» همانا خداوند آسمان ها و زمین را از سقوط حفظ مى کند و اگر روى به سقوط نهند، هیچکس جز او نمى تواند آنها را نگهدارد.
ج: «و یمسک السّماء ان تقع على الارض الاّ باذنه» و خداوند از سقوط آسمان بر زمین جلوگیرى مى کند.
علامه طباطبایى (ره) در تفسیرالمیزان مى گوید: مراد از «تفصیل» جدا کردن کرات آسمانى و زمین از یکدیگر است، و مشاهده این تفکیک، ما را بر قدرت تفکیک مردم در قیامت آگاه مى سازد.
«عَمد» جمع عمود به معناى ستون و پایه است.
از حضرت على (ع) سؤال شد که خداوند چگونه به حساب همه خلائق مى رسد؟ حضرت فرمودند: همانگونه که به همه خلایق رزق مى دهد.
پیام ها
1- آسمان ها بر پایه هایى استوارند. «بغیر عمد ترونها»
ندیدن دلیل بر نبودن نیست. امام رضا (ع) فرمودند: «فثَمّ عَمَد ولکن لا ترونها» پایه هایى هست، ولى شما آنها را نمى بینید.
2- خورشید نیز در حال حرکت است. «کلّ یجرى»
3- کرات آسمانى در مقدار حرکت خود، زمانبندى شده اند. «اجل مسمّىً»
4- هستى تحت تدبیر الهى است. «یدبّر»
5 - دست خداوند در تفصیل آیات باز است. (چه تفصیل آیات تشریعى و چه تفصیل آیات تکوینى) «یفصّل الآیات»
6- نظام هستى، هدفدار است. «یجرى لاجل - لعلکم بلقاء ربّکم توقنون»
آفرینش جهان بدون معاد، کارى لغو و بیهوده است.
7- دلیل بر معاد، همان دلیل توحید است. خدایى که مى آفریند و تدبیر و... مى کند، قیامت را هم برپا خواهد کرد. «رفع، استوى، یدبر،... بلقاء ربّکم توقنون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
اللَّهُ الَّذِى رَفَعَ السَّمَوَ تِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِى لِأَجَلٍ مُّسَمّىً یُدَبِّرُ الْاُمْرَ یُفَصِّلُ الْأَیَتِ لَعَلَّکُمْ بِلِقَآءِ رَبِّکُمْ تُوقِنُونَ
ترجمه
خداست آنکه آسمان ها را بدون ستون هایى که آنرا ببینید برافراشت، سپس بر عرش (مقام فرمانروایى) برآمد و خورشید وماه را که هر کدام تا زمان معینى حرکت دارند، تسخیر نمود. او کار (هستى) را تدبیر مى کند، آیات خود را به روشنى بیان مى کند تا شاید به لقاى پروردگارتان یقین حاصل کنید.
آیاتى در قرآن بر نگهدارى آسمان ها (و زمین) توسط خدا دلالت مى کند، از جمله:
الف: آیه فوق، «اللَّه الّذى رفع السّموات بغیر عمد ترونها»
ب: «ان اللَّه یمسک السّموات والارض ان تزولا ولئن زالتا ان امسکهما من احد من بعده» همانا خداوند آسمان ها و زمین را از سقوط حفظ مى کند و اگر روى به سقوط نهند، هیچکس جز او نمى تواند آنها را نگهدارد.
ج: «و یمسک السّماء ان تقع على الارض الاّ باذنه» و خداوند از سقوط آسمان بر زمین جلوگیرى مى کند.
علامه طباطبایى (ره) در تفسیرالمیزان مى گوید: مراد از «تفصیل» جدا کردن کرات آسمانى و زمین از یکدیگر است، و مشاهده این تفکیک، ما را بر قدرت تفکیک مردم در قیامت آگاه مى سازد.
«عَمد» جمع عمود به معناى ستون و پایه است.
از حضرت على (ع) سؤال شد که خداوند چگونه به حساب همه خلائق مى رسد؟ حضرت فرمودند: همانگونه که به همه خلایق رزق مى دهد.
پیام ها
1- آسمان ها بر پایه هایى استوارند. «بغیر عمد ترونها»
ندیدن دلیل بر نبودن نیست. امام رضا (ع) فرمودند: «فثَمّ عَمَد ولکن لا ترونها» پایه هایى هست، ولى شما آنها را نمى بینید.
2- خورشید نیز در حال حرکت است. «کلّ یجرى»
3- کرات آسمانى در مقدار حرکت خود، زمانبندى شده اند. «اجل مسمّىً»
4- هستى تحت تدبیر الهى است. «یدبّر»
5 - دست خداوند در تفصیل آیات باز است. (چه تفصیل آیات تشریعى و چه تفصیل آیات تکوینى) «یفصّل الآیات»
6- نظام هستى، هدفدار است. «یجرى لاجل - لعلکم بلقاء ربّکم توقنون»
آفرینش جهان بدون معاد، کارى لغو و بیهوده است.
7- دلیل بر معاد، همان دلیل توحید است. خدایى که مى آفریند و تدبیر و... مى کند، قیامت را هم برپا خواهد کرد. «رفع، استوى، یدبر،... بلقاء ربّکم توقنون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است