display result search
- 4355
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 67 سوره یوسف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یوسف - آیه 67
وَقَالَ یَبَنِىَّ لَا تَدْخُلُواْ مِن بَابٍ وَ حِدٍ وَادْخُلُواْ مِنْ أَبْوَ بٍ مُّتَفَرِّقَةٍ وَ مَآ أُغْنِى عَنکُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَىْءٍ إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ عَلَیْهِ تَوَّکَلْتُ وَ عَلَیْهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ
ترجمه
و (یعقوب) گفت: اى پسران من (چون به مصر رسیدید همه) از یک دروازه (به شهر) وارد نشوید (تا توجه مردم به شما جلب نشود) بلکه از دروازه هاى مختلف وارد شوید و (بدانید من با این سفارش) نمى توانم چیزى از (مقدرات) خدا را از شما دور کنم. فرمان جز براى خدا نیست، تنها بر او توکل مى کنم و همه توکل کنندگان (نیز) باید بر او توکل نمایند.
حضرت یعقوب (ع) به هنگام سفر برادران به مصر چهار نکته توحیدى مى گوید:
اوّل: «ما اغنى عنکم»، یعنى من با این سفارش ورود از چند در نمى توانم چیزى از مقدّرات خدا را از شما دور کنم.
دوم: در آیه قبل فرمود: «الا ان یحاط بکم»، یعنى مگر آنکه همه شما به گونه اى که تصوّر نمى کردید گرفتار حادثه اى شوید.
سوم: در آیه 64 فرمود: «فاللّه خیر حافظاً».
چهارم: در آیه 67 فرمود: «علیه توکّلت».
آرى، رسول خدا سراپا توجّه به خدا و توحید دارد، امّا فرزندان یعقوب در سفر تنها مى گفتند: «و انّا له لحافظون» یعنى ما خودمان برادرمان را حفظ مى کنیم. در این گفتگوها سیماى موحّد مخلص، با افراد عادّى به زیبایى نشان داده مى شود.*
پیام ها
1- عاطفه پدرى حتّى نسبت به فرزندان خطاکار، از بین نمى رود. «یا بنّى»
2- چاره اندیشى و تدبیر براى حفظ سلامت فرزندان، لازم است. «یا بنىّ لا تدخلوا...»
3- وقتى توصیه کننده عالم و آگاه است، لازم نیست فرمانبر از فلسفه آن دستور آگاه باشد. (فرزندان یعقوب فرمان «لا تدخلوا...» را عمل کردند و فلسفه و راز آن را نپرسیدند)*
4- از بهترین زمانهاى موعظه، در آستانه سفر است. یعقوب در آستانه سفر فرزندان به آنان گفت: «یا بنىّ لاتدخلوا من باب واحد»
5 - جلو حساسیّتها، سوءظنها و چشم زخمها را بگیرید، ورود گروهى جوان به منطقه بیگانه، عامل سوءظن و سعایت است. «لاتدخلوا من باب واحد»
6- لطف و قدرت خداوند را منحصر در یک راه نپندارید، دست او باز است و مى تواند از هر طریقى شما را مدد رساند. «لاتدخلوا من باب واحد»
7- فقط بازدارنده و نهى کننده نباشید، بلکه راه حل نیز ارائه دهید. «لاتدخلوا... و ادخلوا»*
8 - براى رسیدن به مقصود بایستى راههاى مختلف را پیمود. «و ادخلوا من ابواب متفرّقه»*
9- مدیر خوب باید علاوه بر برنامه ریزى، حساب احتمالات را بکند، زیرا انسان در ادارهى امور خود مستقل نیست. یعنى با همه محاسبات و دقّتها باز هم دست خدا باز است و تضمینى براى انجام صددرصد محاسبات ما نیست. «وما اُغنى عنکم من اللَّه من شىء»
10- در برابر مقدّرات حتمى خداوند، چارهاى جز تسلیم نیست. «ما اغنىعنکم من اللَّه من شىء»
11- حاکم مطلق هستى، خداوند است. «ان الحکم الاّ للَّه»
12- با توکّل زانوى اشتر ببند. «لا تدخلوا... علیه توکّلت»*
13- هم احتیاط و محاسبه لازم است؛ «لاتدخلوا...» و هم توکل به خداوند ضرورى است. «علیه توکّلت »
14- به غیر خداوند، توکل نکنید. «علیه توکّلت» چرا که او به تنهایى کفایت مىکند «وکفى باللَّه وکیلا» و بهترین وکیل است. «نعم الوکیل»
15- یعقوب، هم خود توکل کرد و هم دیگران را با امر به توکل تشویق نمود. «توکّلت... فلیتوکّل...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَقَالَ یَبَنِىَّ لَا تَدْخُلُواْ مِن بَابٍ وَ حِدٍ وَادْخُلُواْ مِنْ أَبْوَ بٍ مُّتَفَرِّقَةٍ وَ مَآ أُغْنِى عَنکُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَىْءٍ إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ عَلَیْهِ تَوَّکَلْتُ وَ عَلَیْهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ
ترجمه
و (یعقوب) گفت: اى پسران من (چون به مصر رسیدید همه) از یک دروازه (به شهر) وارد نشوید (تا توجه مردم به شما جلب نشود) بلکه از دروازه هاى مختلف وارد شوید و (بدانید من با این سفارش) نمى توانم چیزى از (مقدرات) خدا را از شما دور کنم. فرمان جز براى خدا نیست، تنها بر او توکل مى کنم و همه توکل کنندگان (نیز) باید بر او توکل نمایند.
حضرت یعقوب (ع) به هنگام سفر برادران به مصر چهار نکته توحیدى مى گوید:
اوّل: «ما اغنى عنکم»، یعنى من با این سفارش ورود از چند در نمى توانم چیزى از مقدّرات خدا را از شما دور کنم.
دوم: در آیه قبل فرمود: «الا ان یحاط بکم»، یعنى مگر آنکه همه شما به گونه اى که تصوّر نمى کردید گرفتار حادثه اى شوید.
سوم: در آیه 64 فرمود: «فاللّه خیر حافظاً».
چهارم: در آیه 67 فرمود: «علیه توکّلت».
آرى، رسول خدا سراپا توجّه به خدا و توحید دارد، امّا فرزندان یعقوب در سفر تنها مى گفتند: «و انّا له لحافظون» یعنى ما خودمان برادرمان را حفظ مى کنیم. در این گفتگوها سیماى موحّد مخلص، با افراد عادّى به زیبایى نشان داده مى شود.*
پیام ها
1- عاطفه پدرى حتّى نسبت به فرزندان خطاکار، از بین نمى رود. «یا بنّى»
2- چاره اندیشى و تدبیر براى حفظ سلامت فرزندان، لازم است. «یا بنىّ لا تدخلوا...»
3- وقتى توصیه کننده عالم و آگاه است، لازم نیست فرمانبر از فلسفه آن دستور آگاه باشد. (فرزندان یعقوب فرمان «لا تدخلوا...» را عمل کردند و فلسفه و راز آن را نپرسیدند)*
4- از بهترین زمانهاى موعظه، در آستانه سفر است. یعقوب در آستانه سفر فرزندان به آنان گفت: «یا بنىّ لاتدخلوا من باب واحد»
5 - جلو حساسیّتها، سوءظنها و چشم زخمها را بگیرید، ورود گروهى جوان به منطقه بیگانه، عامل سوءظن و سعایت است. «لاتدخلوا من باب واحد»
6- لطف و قدرت خداوند را منحصر در یک راه نپندارید، دست او باز است و مى تواند از هر طریقى شما را مدد رساند. «لاتدخلوا من باب واحد»
7- فقط بازدارنده و نهى کننده نباشید، بلکه راه حل نیز ارائه دهید. «لاتدخلوا... و ادخلوا»*
8 - براى رسیدن به مقصود بایستى راههاى مختلف را پیمود. «و ادخلوا من ابواب متفرّقه»*
9- مدیر خوب باید علاوه بر برنامه ریزى، حساب احتمالات را بکند، زیرا انسان در ادارهى امور خود مستقل نیست. یعنى با همه محاسبات و دقّتها باز هم دست خدا باز است و تضمینى براى انجام صددرصد محاسبات ما نیست. «وما اُغنى عنکم من اللَّه من شىء»
10- در برابر مقدّرات حتمى خداوند، چارهاى جز تسلیم نیست. «ما اغنىعنکم من اللَّه من شىء»
11- حاکم مطلق هستى، خداوند است. «ان الحکم الاّ للَّه»
12- با توکّل زانوى اشتر ببند. «لا تدخلوا... علیه توکّلت»*
13- هم احتیاط و محاسبه لازم است؛ «لاتدخلوا...» و هم توکل به خداوند ضرورى است. «علیه توکّلت »
14- به غیر خداوند، توکل نکنید. «علیه توکّلت» چرا که او به تنهایى کفایت مىکند «وکفى باللَّه وکیلا» و بهترین وکیل است. «نعم الوکیل»
15- یعقوب، هم خود توکل کرد و هم دیگران را با امر به توکل تشویق نمود. «توکّلت... فلیتوکّل...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است