display result search
- 2599
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 70 سوره هود
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره هود - آیه 70
فَلَمَّا رَءَآ أَیْدِیَهُمْ لا تَصِلُ إِلَیْهِ نَکِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً قَالُواْ لَا تَخَفْ إِنَّآ أُرْسِلْنَآ إِلَى قَوْمِ لُوطٍ
ترجمه
پس چون (ابراهیم) دید که دست آنان به سمت غذا دراز نمى شود (و از آن نمى خورند)، نسبت به آنان ناخشنود شد و ترسى از آنان در دل او افتاد (که شاید غذا نمى خورند تا نمکگیر نشوند و بتوانند براحتى سوء قصد خود را انجام دهند)، امّا میهمانان گفتند: مترس، همانا ما براى (قلع و قمع) قوم لوط فرستاده شده ایم.
احساس خطر کردن حضرت ابراهیم (ع)، غیر از ترس و ضعفى است که معمولاً انسان ها در برخورد با مسائل به آن دچار مى شوند، زیرا او بت شکن تاریخ بود و هرگز از چیزى نمى ترسید، امّا توجّه به خطر و سوء قصد، مسئله دیگرى است.
سلسله مراتب را باید رعایت کرد: از آن جا که حضرت لوط (ع) و قوم او یکى از شاخه هاى تحت امر حضرت ابراهیم (ع) بودند. لذا براى هلاکت قوم لوط، ابتدا حضرت ابراهیم (ع) در جریان قرار مى گیرد.
پیام ها
1- فرشتگان از غذاهاى مادّى مصرف نمى کنند. «لا تصل الیه»
2- علم انبیا محدود است. «نکرهم»
3- غذا نخوردن میهمان در عصر ابراهیم (ع)، نشانه خصومت با میزبان بود. «اوجس منهم خیفة»
4- گاهى ریشه ترس انسان، جهل است. «اوجس منهم... لاتخف انّا اُرسلنا»
5 - یکى از مأموریّت هاى فرشتگان، آوردن عذاب است. «اُرسلنا الى قوم لوط»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَلَمَّا رَءَآ أَیْدِیَهُمْ لا تَصِلُ إِلَیْهِ نَکِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً قَالُواْ لَا تَخَفْ إِنَّآ أُرْسِلْنَآ إِلَى قَوْمِ لُوطٍ
ترجمه
پس چون (ابراهیم) دید که دست آنان به سمت غذا دراز نمى شود (و از آن نمى خورند)، نسبت به آنان ناخشنود شد و ترسى از آنان در دل او افتاد (که شاید غذا نمى خورند تا نمکگیر نشوند و بتوانند براحتى سوء قصد خود را انجام دهند)، امّا میهمانان گفتند: مترس، همانا ما براى (قلع و قمع) قوم لوط فرستاده شده ایم.
احساس خطر کردن حضرت ابراهیم (ع)، غیر از ترس و ضعفى است که معمولاً انسان ها در برخورد با مسائل به آن دچار مى شوند، زیرا او بت شکن تاریخ بود و هرگز از چیزى نمى ترسید، امّا توجّه به خطر و سوء قصد، مسئله دیگرى است.
سلسله مراتب را باید رعایت کرد: از آن جا که حضرت لوط (ع) و قوم او یکى از شاخه هاى تحت امر حضرت ابراهیم (ع) بودند. لذا براى هلاکت قوم لوط، ابتدا حضرت ابراهیم (ع) در جریان قرار مى گیرد.
پیام ها
1- فرشتگان از غذاهاى مادّى مصرف نمى کنند. «لا تصل الیه»
2- علم انبیا محدود است. «نکرهم»
3- غذا نخوردن میهمان در عصر ابراهیم (ع)، نشانه خصومت با میزبان بود. «اوجس منهم خیفة»
4- گاهى ریشه ترس انسان، جهل است. «اوجس منهم... لاتخف انّا اُرسلنا»
5 - یکى از مأموریّت هاى فرشتگان، آوردن عذاب است. «اُرسلنا الى قوم لوط»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است