display result search
- 3736
- 1000
- 1000
- 1000
نفسیر آیه 1-3 سوره دخان
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره دخان - آیه 1 -3
حم
وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ
إِنَّآ أَنزَلْنَاهُ فِى لَیْلَةٍ مُّبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنذِرِینَ
ترجمه
حا، میم.
به کتاب روشنگر سوگند.
ما آن را در شبى مبارک و فرخنده نازل کردیم، ما همواره انذار کننده بودیم.
کلمه «مبارک» از «برکت» به معناى خیر پایدار و ضد آن کلمه «شوم» است.
مراد از شب مبارک، همان شب قدر است که در ماه مبارک رمضان قرار دارد. «شهر رمضان الّذى انزل فیه القرآن»
براى حروف مقطعه معانى زیادى گفتهاند که شاید بهترین وجه آن باشد که قرآن، این معجزه بزرگ الهى از همین حروف است، چنانکه در سوره شورى بعد از حروف (حم عسق) مىفرماید: «کذلک یوحى» ما بدین گونه وحى مى کنیم. البتّه در بعضى روایات آمده که در این حروف رمز و رازى است که جز خدا کسى نمىداند.
کلمهى «مبین» از «ابانة» به معناى روشن و روشنگر است. یکى از ظلم هایى که به قرآن شد این بود که برخى بزرگان گفتند: قرآن، قطعى الصدور و ظنّى الدلالة است. صدور قرآن از جانب خدا یقینى است، ولى دلالت هاى قرآن شفّاف و روشن نیست و مفاهیم آن ظنّى است. امّا این یک اجتهاد نابجا در برابر صریح قرآن است، زیرا قرآن بارها فرموده که من نور هستم، روشنگرم و روشن کننده مرز بین حقّ و باطل هستم، چنانکه در این آیات مىفرماید: «الکتاب المبین»
البتّه در قرآن به آیاتى متشابه که داراى چند معناست، برخورد مىکنیم، لکن آن آیات نیز در سایه سایر آیات روشن مى شود.
قرآن از همه جهت مبارک است:
الف) از جهت نازل کننده. «تبارک الّذى نزل الفرقان»
ب) خود قرآن مبارک است. «کتاب انزلناه الیک مبارک»
ج) از جهت زمان نزول. «فى لیلة مبارکة»
سؤال: اگر نزول قرآن در شب قدر بوده است، پس نزول آیات در 23 سال رسالت پیامبر به چه معناست؟
پاسخ: قرآن در شب قدر یک باره و یک جا بر قلب پیامبر و بار دیگر و به تدریج در طول بیست و سه سال نازل شد. همان گونه که یک بار چمدان لباسى را یکجا به شخصى مىدهید و در مرحله بعد درب آن را گشوده و لباسها را جداگانه به او نشان مى دهید و یا کتاب شعر حافظ را یک جا به شما هدیه مىکنند و در هر مناسبت، چند بیتى از آن را براى شما مى خوانند.
در این آیه، زمان نزول قرآن مبارک شمرده شده و در آیات دیگر زمان نزول عذاب، نحس خوانده شده است، «ایّام نَحسات» اصولاً مبارک یا منحوس بودن زمان یا به خاطر حوادث تلخ و شیرینى است که در آنها واقع مىشود و یا در خود زمان خصوصیّتى است که بر ما پوشیده است، چنانکه در قرآن از استغفار در سحرها ستایش شده که معلوم مىشود در عنصر زمان خصوصیّتى است که ما نمىدانیم.
پیام ها
1- قرآن در زمان پیامبر اکرم به عنوان کتاب مقدّس مطرح بود. (خداوند به آن سوگند یاد مىکند) «والکتاب»
2- قرآن براى دستیابى انسان به نور از جایگاهى بلند نازل شده است. « انزلناه»
3- زمانها متفاوتند و بعضى بر بعضى دیگر قداست و برترى دارند. «لیلة مبارکة»
4- براى مسائل معنوى، شب زمان مناسبترى است. «لیلة مبارکة»
5 - سنّت خداوند، فرستادن هشدار دهنده است. «کنّا منذرین»
6- براى مردم غافل انذار و هشدار مفیدتر از بشارت است. «منذرین»
توضیحات
سیماى سوره دخان
این سوره که پنجاه و نه آیه دارد، در مکّه نازل گردیده و پنجمین سوره اى است که با حروف مقطّعه (حم) آغاز مى شود.
کلمه «دخان» به معناى دود، دو بار در قرآن آمده است، یک بار که مربوط به آغاز جهان است در سوره فصّلت آمده و یک بار که به پایان جهان اشاره دارد در آیه ده همین سوره آمده است.
بیشتر مطالب این سوره در بیان عظمت قرآن و نزول آن در شب قدر و مباحثى درباره توحید و سرنوشت کفّار و همچنین ماجراى حضرت موسى و بنى اسرائیل و فرعون و بیهوده نبودن آفرینش و خلقت آسمان و زمین مى باشد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
حم
وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ
إِنَّآ أَنزَلْنَاهُ فِى لَیْلَةٍ مُّبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنذِرِینَ
ترجمه
حا، میم.
به کتاب روشنگر سوگند.
ما آن را در شبى مبارک و فرخنده نازل کردیم، ما همواره انذار کننده بودیم.
کلمه «مبارک» از «برکت» به معناى خیر پایدار و ضد آن کلمه «شوم» است.
مراد از شب مبارک، همان شب قدر است که در ماه مبارک رمضان قرار دارد. «شهر رمضان الّذى انزل فیه القرآن»
براى حروف مقطعه معانى زیادى گفتهاند که شاید بهترین وجه آن باشد که قرآن، این معجزه بزرگ الهى از همین حروف است، چنانکه در سوره شورى بعد از حروف (حم عسق) مىفرماید: «کذلک یوحى» ما بدین گونه وحى مى کنیم. البتّه در بعضى روایات آمده که در این حروف رمز و رازى است که جز خدا کسى نمىداند.
کلمهى «مبین» از «ابانة» به معناى روشن و روشنگر است. یکى از ظلم هایى که به قرآن شد این بود که برخى بزرگان گفتند: قرآن، قطعى الصدور و ظنّى الدلالة است. صدور قرآن از جانب خدا یقینى است، ولى دلالت هاى قرآن شفّاف و روشن نیست و مفاهیم آن ظنّى است. امّا این یک اجتهاد نابجا در برابر صریح قرآن است، زیرا قرآن بارها فرموده که من نور هستم، روشنگرم و روشن کننده مرز بین حقّ و باطل هستم، چنانکه در این آیات مىفرماید: «الکتاب المبین»
البتّه در قرآن به آیاتى متشابه که داراى چند معناست، برخورد مىکنیم، لکن آن آیات نیز در سایه سایر آیات روشن مى شود.
قرآن از همه جهت مبارک است:
الف) از جهت نازل کننده. «تبارک الّذى نزل الفرقان»
ب) خود قرآن مبارک است. «کتاب انزلناه الیک مبارک»
ج) از جهت زمان نزول. «فى لیلة مبارکة»
سؤال: اگر نزول قرآن در شب قدر بوده است، پس نزول آیات در 23 سال رسالت پیامبر به چه معناست؟
پاسخ: قرآن در شب قدر یک باره و یک جا بر قلب پیامبر و بار دیگر و به تدریج در طول بیست و سه سال نازل شد. همان گونه که یک بار چمدان لباسى را یکجا به شخصى مىدهید و در مرحله بعد درب آن را گشوده و لباسها را جداگانه به او نشان مى دهید و یا کتاب شعر حافظ را یک جا به شما هدیه مىکنند و در هر مناسبت، چند بیتى از آن را براى شما مى خوانند.
در این آیه، زمان نزول قرآن مبارک شمرده شده و در آیات دیگر زمان نزول عذاب، نحس خوانده شده است، «ایّام نَحسات» اصولاً مبارک یا منحوس بودن زمان یا به خاطر حوادث تلخ و شیرینى است که در آنها واقع مىشود و یا در خود زمان خصوصیّتى است که بر ما پوشیده است، چنانکه در قرآن از استغفار در سحرها ستایش شده که معلوم مىشود در عنصر زمان خصوصیّتى است که ما نمىدانیم.
پیام ها
1- قرآن در زمان پیامبر اکرم به عنوان کتاب مقدّس مطرح بود. (خداوند به آن سوگند یاد مىکند) «والکتاب»
2- قرآن براى دستیابى انسان به نور از جایگاهى بلند نازل شده است. « انزلناه»
3- زمانها متفاوتند و بعضى بر بعضى دیگر قداست و برترى دارند. «لیلة مبارکة»
4- براى مسائل معنوى، شب زمان مناسبترى است. «لیلة مبارکة»
5 - سنّت خداوند، فرستادن هشدار دهنده است. «کنّا منذرین»
6- براى مردم غافل انذار و هشدار مفیدتر از بشارت است. «منذرین»
توضیحات
سیماى سوره دخان
این سوره که پنجاه و نه آیه دارد، در مکّه نازل گردیده و پنجمین سوره اى است که با حروف مقطّعه (حم) آغاز مى شود.
کلمه «دخان» به معناى دود، دو بار در قرآن آمده است، یک بار که مربوط به آغاز جهان است در سوره فصّلت آمده و یک بار که به پایان جهان اشاره دارد در آیه ده همین سوره آمده است.
بیشتر مطالب این سوره در بیان عظمت قرآن و نزول آن در شب قدر و مباحثى درباره توحید و سرنوشت کفّار و همچنین ماجراى حضرت موسى و بنى اسرائیل و فرعون و بیهوده نبودن آفرینش و خلقت آسمان و زمین مى باشد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است