display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ص - آیه 20-17
إِصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاذْکُرْ عَبْدَنَا دَاوُدَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِىِّ وَالاِْشْرَاقِ
وَالطَّیْرَ مَحْشُورَةً کُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ
وَشَدَدْنَا مُلْکَهُ وَ آتَیْنَاهُ الْحِکْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ
ترجمه
(اى پیامبر!) بر آن چه مى گویند شکیبا باش و بندهى ما داود را یاد کن که صاحب قدرت بود، امّا با این حال، همواره روى به سوى درگاه ما داشت.
همانا ما کوهها را رام کردیم در شامگاهان و بامدادان، همراه او تسبیح گویند.
و پرندگان را (نیز) گرد آورده (و تسخیر او کردیم) تا همگى به داود رجوع کنند (و در ذکر خدا با او هماهنگ گردند).
و فرمانروایى و حکومت او را استوار داشتیم و به او حکمت و داورى عادلانه و فیصله بخش دادیم.
در این سوره به تاریخ نه نفر از انبیا اشاره شده که سرگذشت سه نفر به تفصیل و شش نفر به اجمال مطرح شده است. اولین نفر حضرت داود است که با ده کمال ستایش شده است.
در این آیات، براى حضرت داود ده کمال مطرح شده است:
الف) الگوى صبر براى پیامبر اسلام . «و اصبر على ما یقولون واذکر عبدنا داود»
ب) بندگى خداوند. «عبدنا»
ج) بازگشت به خدا و انابه هاى پى در پى. «انّه اوّاب»
د) قدرت داشتن. «انّا سخّرنا الجبال معه»
ه) تسخیر کوهها و هم نوایى آنها با او. «یسبّحن معه»
و) عرضه پرندگان بر او. «و الطیر محشورة»
ز) هم نوایى آنها در انابه با او. «کلّ له اوّاب»
ح) حاکمیّت و حکومت. «شددنا ملکه»
ط) حکمت الهى. «آتیناه الحکمة»
ى) داورى حقّ و فیصله دادن به اختلافات. «فصل الخطاب»
در قرآن، در چندین آیه از پرندگان سخن به میان آمده است، از جمله:
الف) ماجراى حضرت ابراهیم و زنده شدن چهار پرنده. «فخذ اربعة من الطیر» که پرندگان وسیله آشنایى با توحید و معادشناسى قرار مى گیرند.
ب) یکى از معجزات حضرت عیسى ساختن مجسمه اى از یک پرنده بود که با دمیده شدن نَفَس حضرت حیات گرفت. «انّى اخلق لکم من الطین کهیئة الطیر فانفخ فیه فیکون طیراً»
ج) در این آیه پرندگان هم نوا با داود مى شوند. «والطیر محشورة»
د) هدهد که براى سلیمان خبر آورد و نامهرسانى کرد. «اذهب بکتابى هذا فالقه الیهم»
ه) پرندگان منطق دارند و انبیا آن را مىدانند. «علّمنا منطق الطیر»
و) پرندگانى که وسیله نابودى دشمنان مى شوند. «و ارسل علیهم طیراً ابابیل»
ز) پرندگان، تسبیح و نماز آگاهانه دارند. «کلّ قد علم صلاته و تسبیحه»
مراد از حکمت، معارف محکم، یقینى و غیر قابل تردید است، بر خلاف علم که همواره در معرض خطا و تردید است.
پیام ها
1- لازمه رهبرى، سعه صدر و صبر در مقابل سخنان تلخ دیگران است. «اِصبر على ما یقولون»
2- یاد تاریخ گذشتگان، عامل صبر در برابر سختىها و مشکلات است. «و اِصبر... واذکر»
3- استهزا و تبلیغات سوء کار همیشگى مخالفان است. «اصبر على ما یقولون» (فعل مضارع رمز استمرار است).
4- استهزا و تبلیغات دشمن بسیار سخت و شدید است. (زیرا پیامبرى را که سعه صدر و حلم دارد خسته و محتاج به صبر مىکند). «اصبر على...»
5 - انبیا نیز به مواعظ الهى نیازمندند. «اِصبر...»
6- نقش الگوها در تربیت فراموش نشود. «واذکر عبدنا داود»
7- سرچشمه قدرت بر صبر، عبودیّت و سرسپردگى به خداست. «عبدنا داود»
8 - قدرت در دست فرعون سبب استبداد است، «و فرعون ذوالاوتاد» ولى در دست مردان خدا همراه با تضرّع و بندگى است. «داود ذاالاید انّه اوّاب»
9- توبه و انابه صاحبان قدرت، سزاوار ستایش است. «ذاالاید انّه اوّاب»
10- توبه و انابه اى ارزشمند است که مختصر و لحظه اى نباشد. «اوّاب» حضرت داود بسیار انابه مى کرد و در همه امور زندگى به خداوند روى مىآورد و این توجّه دائمى سبب قدرت او بود. «ذا الاید انّه اوّاب»
11- انسان در اثر تکامل معنوى مىتواند طبیعت را با خود همراه کند. «سخّرنا الجبال معه»
12- یک عمل انقلابى داود (که در آیه 251 سوره بقره آمده است «و قتل داود جالوت...») آن همه الطاف الهى را به دنبال داشت. «سخرنا الجبال معه... شددنا ملکه و آتیناه الحکمة»
13- بهترین زمان براى یاد خدا شامگاهان و صبحگاهان است. «بالعشىّ والاشراق»
14- شرط دریافت الطاف خداوند عبودیّت است. «عبدنا - ذاالاید - آتیناه الحکمة»
15- کافران هر چه مى خواهند لجاجت کنند و سر تعظیم در برابر خدا فرود نیاورند، امّا بدانند هستى در حال تسبیح خداست. «یسبّحن»
16- کوهها نوعى شعور دارند «معه یسبّحن» و حیوانات زمان را مى شناسند. «معه یسبّحن بالعشىّ...»
17- محور تسبیح حیوانات و جمادات هستى، تسبیح اولیاى خداست. «معه یسبّحن... کلّ له اوّاب»
18- پرندگان داراى نوعى شعور نسبت به خداوند و هستى هستند. «والطیر محشورة کل له اوّاب»
19- حکومت باید بر اساس حکمت و عدالت باشد. «شددنا ملکه و آتیناه الحکمة و فصل الخطاب»
20- حضرت داود، از پیامبرانى است که نبوّت و سلطنت را با یکدیگر داشته است. «شددنا ملکه - و آتیناه الحکمة»
21- دین از سیاست جدا نیست و برخى انبیا حکومت داشته اند. «ذاالاید - شددنا ملکه - فصل الخطاب»
22- ما نیز باید حکومت مردان خدا را تقویت کنیم. جمله «شددنا ملکه» رمز آن است که شما نیز ملک و حکومت اولیاى الهى به او را تقویت کنید.
23- رهبران جامعه باید شرائطى داشته باشند. ارتباط دائمى با خداوند «انّه اوّاب» قدرت، «شددنا ملکه» حکمت، «و آتیناه الحکمة» و توانایى بر فیصله دادن به خاطر منطق قوى. «فصل الخطاب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاذْکُرْ عَبْدَنَا دَاوُدَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِىِّ وَالاِْشْرَاقِ
وَالطَّیْرَ مَحْشُورَةً کُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ
وَشَدَدْنَا مُلْکَهُ وَ آتَیْنَاهُ الْحِکْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ
ترجمه
(اى پیامبر!) بر آن چه مى گویند شکیبا باش و بندهى ما داود را یاد کن که صاحب قدرت بود، امّا با این حال، همواره روى به سوى درگاه ما داشت.
همانا ما کوهها را رام کردیم در شامگاهان و بامدادان، همراه او تسبیح گویند.
و پرندگان را (نیز) گرد آورده (و تسخیر او کردیم) تا همگى به داود رجوع کنند (و در ذکر خدا با او هماهنگ گردند).
و فرمانروایى و حکومت او را استوار داشتیم و به او حکمت و داورى عادلانه و فیصله بخش دادیم.
در این سوره به تاریخ نه نفر از انبیا اشاره شده که سرگذشت سه نفر به تفصیل و شش نفر به اجمال مطرح شده است. اولین نفر حضرت داود است که با ده کمال ستایش شده است.
در این آیات، براى حضرت داود ده کمال مطرح شده است:
الف) الگوى صبر براى پیامبر اسلام . «و اصبر على ما یقولون واذکر عبدنا داود»
ب) بندگى خداوند. «عبدنا»
ج) بازگشت به خدا و انابه هاى پى در پى. «انّه اوّاب»
د) قدرت داشتن. «انّا سخّرنا الجبال معه»
ه) تسخیر کوهها و هم نوایى آنها با او. «یسبّحن معه»
و) عرضه پرندگان بر او. «و الطیر محشورة»
ز) هم نوایى آنها در انابه با او. «کلّ له اوّاب»
ح) حاکمیّت و حکومت. «شددنا ملکه»
ط) حکمت الهى. «آتیناه الحکمة»
ى) داورى حقّ و فیصله دادن به اختلافات. «فصل الخطاب»
در قرآن، در چندین آیه از پرندگان سخن به میان آمده است، از جمله:
الف) ماجراى حضرت ابراهیم و زنده شدن چهار پرنده. «فخذ اربعة من الطیر» که پرندگان وسیله آشنایى با توحید و معادشناسى قرار مى گیرند.
ب) یکى از معجزات حضرت عیسى ساختن مجسمه اى از یک پرنده بود که با دمیده شدن نَفَس حضرت حیات گرفت. «انّى اخلق لکم من الطین کهیئة الطیر فانفخ فیه فیکون طیراً»
ج) در این آیه پرندگان هم نوا با داود مى شوند. «والطیر محشورة»
د) هدهد که براى سلیمان خبر آورد و نامهرسانى کرد. «اذهب بکتابى هذا فالقه الیهم»
ه) پرندگان منطق دارند و انبیا آن را مىدانند. «علّمنا منطق الطیر»
و) پرندگانى که وسیله نابودى دشمنان مى شوند. «و ارسل علیهم طیراً ابابیل»
ز) پرندگان، تسبیح و نماز آگاهانه دارند. «کلّ قد علم صلاته و تسبیحه»
مراد از حکمت، معارف محکم، یقینى و غیر قابل تردید است، بر خلاف علم که همواره در معرض خطا و تردید است.
پیام ها
1- لازمه رهبرى، سعه صدر و صبر در مقابل سخنان تلخ دیگران است. «اِصبر على ما یقولون»
2- یاد تاریخ گذشتگان، عامل صبر در برابر سختىها و مشکلات است. «و اِصبر... واذکر»
3- استهزا و تبلیغات سوء کار همیشگى مخالفان است. «اصبر على ما یقولون» (فعل مضارع رمز استمرار است).
4- استهزا و تبلیغات دشمن بسیار سخت و شدید است. (زیرا پیامبرى را که سعه صدر و حلم دارد خسته و محتاج به صبر مىکند). «اصبر على...»
5 - انبیا نیز به مواعظ الهى نیازمندند. «اِصبر...»
6- نقش الگوها در تربیت فراموش نشود. «واذکر عبدنا داود»
7- سرچشمه قدرت بر صبر، عبودیّت و سرسپردگى به خداست. «عبدنا داود»
8 - قدرت در دست فرعون سبب استبداد است، «و فرعون ذوالاوتاد» ولى در دست مردان خدا همراه با تضرّع و بندگى است. «داود ذاالاید انّه اوّاب»
9- توبه و انابه صاحبان قدرت، سزاوار ستایش است. «ذاالاید انّه اوّاب»
10- توبه و انابه اى ارزشمند است که مختصر و لحظه اى نباشد. «اوّاب» حضرت داود بسیار انابه مى کرد و در همه امور زندگى به خداوند روى مىآورد و این توجّه دائمى سبب قدرت او بود. «ذا الاید انّه اوّاب»
11- انسان در اثر تکامل معنوى مىتواند طبیعت را با خود همراه کند. «سخّرنا الجبال معه»
12- یک عمل انقلابى داود (که در آیه 251 سوره بقره آمده است «و قتل داود جالوت...») آن همه الطاف الهى را به دنبال داشت. «سخرنا الجبال معه... شددنا ملکه و آتیناه الحکمة»
13- بهترین زمان براى یاد خدا شامگاهان و صبحگاهان است. «بالعشىّ والاشراق»
14- شرط دریافت الطاف خداوند عبودیّت است. «عبدنا - ذاالاید - آتیناه الحکمة»
15- کافران هر چه مى خواهند لجاجت کنند و سر تعظیم در برابر خدا فرود نیاورند، امّا بدانند هستى در حال تسبیح خداست. «یسبّحن»
16- کوهها نوعى شعور دارند «معه یسبّحن» و حیوانات زمان را مى شناسند. «معه یسبّحن بالعشىّ...»
17- محور تسبیح حیوانات و جمادات هستى، تسبیح اولیاى خداست. «معه یسبّحن... کلّ له اوّاب»
18- پرندگان داراى نوعى شعور نسبت به خداوند و هستى هستند. «والطیر محشورة کل له اوّاب»
19- حکومت باید بر اساس حکمت و عدالت باشد. «شددنا ملکه و آتیناه الحکمة و فصل الخطاب»
20- حضرت داود، از پیامبرانى است که نبوّت و سلطنت را با یکدیگر داشته است. «شددنا ملکه - و آتیناه الحکمة»
21- دین از سیاست جدا نیست و برخى انبیا حکومت داشته اند. «ذاالاید - شددنا ملکه - فصل الخطاب»
22- ما نیز باید حکومت مردان خدا را تقویت کنیم. جمله «شددنا ملکه» رمز آن است که شما نیز ملک و حکومت اولیاى الهى به او را تقویت کنید.
23- رهبران جامعه باید شرائطى داشته باشند. ارتباط دائمى با خداوند «انّه اوّاب» قدرت، «شددنا ملکه» حکمت، «و آتیناه الحکمة» و توانایى بر فیصله دادن به خاطر منطق قوى. «فصل الخطاب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است