display result search
- 3128
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 35 سوره یونس
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یونس - آیه 35
قُلْ هَلْ مِن شُرَکَآئِکُم مَّن یَهْدِى إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللَّهُ یَهْدِى لِلْحَقِّ أَفَمَن یَهْدِى إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن یُتَّبَعَ أَمَّن لَّا یَهِدِّى إِلَّآ أَن یُهْدَى فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ
ترجمه
بگو: آیا از معبودهایى که شما شریک خدا قرار داده اید، کسى هست که به سوى حقّ هدایت کند؟ بگو: (فقط) خداوند به حقّ هدایت مى کند. پس آیا کسى که به سوى حقّ هدایت مى کند براى پیروى شایسته تر است، یا کسى که خود هدایت نمى شود مگر آنکه هدایتش کنند؟ شما را چه مى شود؟ چگونه حکم مى کنید؟!
آیهى قبل به مبدأ، معاد و خلقت هستى اشاره داشت و این آیه به نبوّت، امامت و امر هدایت بشر اشاره مى کند.
هدایت دو نوع است: یکى نشان دادن راه، دیگرى رساندن به مقصد و مقصود. نوع اوّل، کار انبیاست، «جعلناهم ائمةً یهدون بأمرنا» امّا هدایت به معناى دوّم، خاصّ خداوند است. «انّک لاتهدى من اَحبَبتَ ولکن اللَّه یهدى»
«یهدى الى الحقّ» و«یهدى للحقّ»، هر دو به یک معناست.
طبق روایات متواتر از شیعه و اهل سنّت، پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله فرمودند: «الحقّ مع علىٍّ و علىٌّ مع الحقّ»، همواره حقّ با على (ع) است و على (ع) با حقّ است.
پیام ها
1- ارشاد و هدایت، یکى از شئون خداوندى است. «قل اللَّه یهدى» (ملاک پرستش، توانایى براى هدایت کردن است)
2- هدایت صحیح، به علم گسترده و مصون از خطا، قدرت، محبّت و هدف نیازمند است. لذا جز خداوند و کسانى که او به عنوان راهنما تعیین کرده، دیگران نمى توانند هادى باشند. بتها و طاغوتها چگونه مى توانند هادى باشند؟ «قل اللّه یهدى للحقّ»
3- کسى شایسته پیروى است که به حقّ راهنمایى مى کند. «احقّ ان یتّبع»
4- اصل نبوّت، امامت و اطاعت از رهبرىِ معصوم، یک اصل عقلى است. «فما لکم کیف تحکمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قُلْ هَلْ مِن شُرَکَآئِکُم مَّن یَهْدِى إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللَّهُ یَهْدِى لِلْحَقِّ أَفَمَن یَهْدِى إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن یُتَّبَعَ أَمَّن لَّا یَهِدِّى إِلَّآ أَن یُهْدَى فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ
ترجمه
بگو: آیا از معبودهایى که شما شریک خدا قرار داده اید، کسى هست که به سوى حقّ هدایت کند؟ بگو: (فقط) خداوند به حقّ هدایت مى کند. پس آیا کسى که به سوى حقّ هدایت مى کند براى پیروى شایسته تر است، یا کسى که خود هدایت نمى شود مگر آنکه هدایتش کنند؟ شما را چه مى شود؟ چگونه حکم مى کنید؟!
آیهى قبل به مبدأ، معاد و خلقت هستى اشاره داشت و این آیه به نبوّت، امامت و امر هدایت بشر اشاره مى کند.
هدایت دو نوع است: یکى نشان دادن راه، دیگرى رساندن به مقصد و مقصود. نوع اوّل، کار انبیاست، «جعلناهم ائمةً یهدون بأمرنا» امّا هدایت به معناى دوّم، خاصّ خداوند است. «انّک لاتهدى من اَحبَبتَ ولکن اللَّه یهدى»
«یهدى الى الحقّ» و«یهدى للحقّ»، هر دو به یک معناست.
طبق روایات متواتر از شیعه و اهل سنّت، پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله فرمودند: «الحقّ مع علىٍّ و علىٌّ مع الحقّ»، همواره حقّ با على (ع) است و على (ع) با حقّ است.
پیام ها
1- ارشاد و هدایت، یکى از شئون خداوندى است. «قل اللَّه یهدى» (ملاک پرستش، توانایى براى هدایت کردن است)
2- هدایت صحیح، به علم گسترده و مصون از خطا، قدرت، محبّت و هدف نیازمند است. لذا جز خداوند و کسانى که او به عنوان راهنما تعیین کرده، دیگران نمى توانند هادى باشند. بتها و طاغوتها چگونه مى توانند هادى باشند؟ «قل اللّه یهدى للحقّ»
3- کسى شایسته پیروى است که به حقّ راهنمایى مى کند. «احقّ ان یتّبع»
4- اصل نبوّت، امامت و اطاعت از رهبرىِ معصوم، یک اصل عقلى است. «فما لکم کیف تحکمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است