display result search
- 3251
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 19 سوره یونس
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یونس - آیه 19
وَمَا کَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَ حِدَةً فَاخْتَلَفُواْ وَلَوْلَا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ لَقُضِىَ بَیْنَهُمْ فِیَما فِیهِ یَخْتَلِفُونَ
ترجمه
(در آغاز) مردم جز امّتى واحد نبودند (و بر فطرت پاک توحیدى بودند)، پس دچار اختلاف شدند، (گروهى موّحد و گروهى مشرک،) و اگر سنّتِ (مهلت یافتن مردم براى آزمایش) از سوى پروردگارت مقدّم و مقدّر نگردیده بود، (در همین دنیا) میان مردم در آنچه اختلاف مى کردند، داورى مى شد (و به هلاک منحرفان حکم مى گردید).
خداوند به هنگام هبوط آدم و حوا به زمین، فرمود: «و لکم فى الارض مستقرّ و متاع الى حین» زمین براى شما و نسل شما تا مدّتى جایگاه است. بنابراین از روز اوّل، تقدیر این بوده که انسان تا مدّتى در زمین مهلت داشته باشد، پس شاید مراد از «کلمة سبقت» در این آیه، همان تقدیر و برنامهى زندگى انسان باشد.
پیام ها
1- بشر از آغاز یک امّت واحد، هم‌فکر و هم عقیده در توحید بوده است. «ما کانَ النّاس الاّ امّة واحِدة»
2- انسان از همان آغاز، زندگى اجتماعى داشته است. «امّة»
3- اختلاف در عقیده و عمل، اقتضاى جوامع بشرى است. «امّة واحدة فاختلفوا»
4- مهلت دادن، از شئون ربوبیّت الهى است. «سبقت من ربّک»
5 - سنّت الهى، مهلت دادن به افراد براى انتخاب و عمل است. «لولا کلمة... لقضى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَا کَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَ حِدَةً فَاخْتَلَفُواْ وَلَوْلَا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ لَقُضِىَ بَیْنَهُمْ فِیَما فِیهِ یَخْتَلِفُونَ
ترجمه
(در آغاز) مردم جز امّتى واحد نبودند (و بر فطرت پاک توحیدى بودند)، پس دچار اختلاف شدند، (گروهى موّحد و گروهى مشرک،) و اگر سنّتِ (مهلت یافتن مردم براى آزمایش) از سوى پروردگارت مقدّم و مقدّر نگردیده بود، (در همین دنیا) میان مردم در آنچه اختلاف مى کردند، داورى مى شد (و به هلاک منحرفان حکم مى گردید).
خداوند به هنگام هبوط آدم و حوا به زمین، فرمود: «و لکم فى الارض مستقرّ و متاع الى حین» زمین براى شما و نسل شما تا مدّتى جایگاه است. بنابراین از روز اوّل، تقدیر این بوده که انسان تا مدّتى در زمین مهلت داشته باشد، پس شاید مراد از «کلمة سبقت» در این آیه، همان تقدیر و برنامهى زندگى انسان باشد.
پیام ها
1- بشر از آغاز یک امّت واحد، هم‌فکر و هم عقیده در توحید بوده است. «ما کانَ النّاس الاّ امّة واحِدة»
2- انسان از همان آغاز، زندگى اجتماعى داشته است. «امّة»
3- اختلاف در عقیده و عمل، اقتضاى جوامع بشرى است. «امّة واحدة فاختلفوا»
4- مهلت دادن، از شئون ربوبیّت الهى است. «سبقت من ربّک»
5 - سنّت الهى، مهلت دادن به افراد براى انتخاب و عمل است. «لولا کلمة... لقضى»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان