display result search
- 1792
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 12 -16 سوره ص
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ص - آیه 12 - 16
کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ
وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ لْئَیْکَةِ أُوْلَئِکَ الْأَحْزَابُ
إِن کُلٌّ إِلَّا کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ
وَمَا یَنظُرُ هَؤُلَا ءِ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ
وَقَالُواْ رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ
ترجمه
پیش از این کفّار (مکّه نیز،) قوم نوح و عاد و فرعونِ صاحب قدرت، انبیا را تکذیب کردند.
(همان گونه که) قوم ثمود و لوط و اصحاب بیشه (که قوم حضرت شعیب بودند) آنان نیز احزابى بودند (که انبیا را تکذیب کردند).
هر یک از این گروهها، رسولان را تکذیب کردند و عذاب الهى در مورد آنان تحقّق یافت.
گویا این کفّار جز صیحهاى هلاکت بار که به دنبالش بازگشتى براى آنان نیست، انتظار ندارند.
و (لذا با تمسخر و غرور) گفتند: «پروردگارا! سهم ما را (از عذاب) هرچه زودتر قبل از روز قیامت به ما بده».
«ذوالاوتاد» صاحب میخها، کنایه از تثبیت قدرت است. «فواق» به معناى رجوع است. همچنین فرصت دادن میان دوشیدن شیر حیوان براى رجوع شیر مجدد به پستان است.
«أیکة» به معناى درخت و «اصحاب الایکة» یعنى مردمانى که در سرزمینى پر آب و درخت زندگى مى کردند.
در این چند آیه به سرنوشت شوم امّتهاى شش نفر از انبیاى قبل از اسلام اشاره شده است تا هم کفّار زمان پیامبر اسلام عبرت بگیرند و هم پیامبر و مؤمنان بدانند که تکذیب انبیا سابقه دیرینه دارد و چیز جدیدى نیست.
قوم نوح در آب غرق شدند، «فاخذهم الطوفان» خداوند آنان را با طوفانى موج ساز در دریا گرفتار کرد.
قوم عاد که حضرت هود را تکذیب کردند به وسیلهى تند بادى سخت از پاى درآمدند، «فاهلکوا بریح صَرصر عاتیه» با بادى پر صدا، سرد و طغیانگر هلاک شدند.
قوم فرعون در امواج نیل هلاک شدند، «اغرقنا آلفرعون» ما آلفرعون را غرق کردیم.
قوم ثمود که حضرت صالح را تکذیب کردند با صیحه اى آسمانى نابود شدند، «انا ارسلنا علیهم صیحة واحدة فکانوا کهشیم المحتظر» با صیحهاى آنگونه نابودشان کردیم که به صورتى که مانند خار و خاشاک خرد شده در آغل چهار پایان است در آمدند.
قوم لوط با زلزله و سنگهاى آسمانى، «انا ارسلنا علیهم حاصبا» ما با فرستادن سنگ هلاکشان کردیم.
اصحاب ایکه که حضرت شعیب را تکذیب کردند با صاعقه به هلاکت رسیدند. «فانتقمنا منهم»
پیام ها
1- بیان تاریخ پر عبرت گذشتگان، نمونه اى روشن از ذکر بودن قرآن است که در آیه اول خواندیم: «والقرآن ذى الذّکر»، «کذّبت قبلهم قوم نوح...»
2- طاغوتهاى زمان، به هنگام عجز در مقابل منطق، به آزار و شکنجه اقدام مى کنند. «فرعون ذوالاوتاد»
3- قوم عاد و فرعون و نوح و ثمود و لوط گروه هایى متشکل و بى نظیر بودند. «اولئک الاحزاب» (کلمه «حزب» به گروه متشکل و منسجم و همسو گفته مى شود و کلمه «اولئک» که در آن نوعى انحصار است اشاره به این است که اینها قومى بى نظیر بودهاند.)
4- تکذیب یک پیامبر به منزله تکذیب همه پیامبران است. «ان کلّ الا کذّب الرسل»
5 - صیحه و صاعقه، یکى از عذابهاى دنیوى خداوند است. «صیحة واحدة»
6- اگر عذاب بیاید اجازه بازگشت به کافران داده نخواهد شد. «ما لها من فواق»
7- تکذیب پیامبران، سنّت همیشگى معاندان در طول تاریخ بوده است. «ان کل الا کذب الرسل»
8 - کافران، تهدیدهاى الهى را به تمسخر و استهزا مى گیرند. «عجّل لنا قطّنا»
9- غرور و لجاجت، انسان را وادار مىکند که به استقبال خطر رود. «عجّل لنا قطّنا»
10- قیامت، روز حسابرسى است. «یوم الحساب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ
وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ لْئَیْکَةِ أُوْلَئِکَ الْأَحْزَابُ
إِن کُلٌّ إِلَّا کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ
وَمَا یَنظُرُ هَؤُلَا ءِ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ
وَقَالُواْ رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ
ترجمه
پیش از این کفّار (مکّه نیز،) قوم نوح و عاد و فرعونِ صاحب قدرت، انبیا را تکذیب کردند.
(همان گونه که) قوم ثمود و لوط و اصحاب بیشه (که قوم حضرت شعیب بودند) آنان نیز احزابى بودند (که انبیا را تکذیب کردند).
هر یک از این گروهها، رسولان را تکذیب کردند و عذاب الهى در مورد آنان تحقّق یافت.
گویا این کفّار جز صیحهاى هلاکت بار که به دنبالش بازگشتى براى آنان نیست، انتظار ندارند.
و (لذا با تمسخر و غرور) گفتند: «پروردگارا! سهم ما را (از عذاب) هرچه زودتر قبل از روز قیامت به ما بده».
«ذوالاوتاد» صاحب میخها، کنایه از تثبیت قدرت است. «فواق» به معناى رجوع است. همچنین فرصت دادن میان دوشیدن شیر حیوان براى رجوع شیر مجدد به پستان است.
«أیکة» به معناى درخت و «اصحاب الایکة» یعنى مردمانى که در سرزمینى پر آب و درخت زندگى مى کردند.
در این چند آیه به سرنوشت شوم امّتهاى شش نفر از انبیاى قبل از اسلام اشاره شده است تا هم کفّار زمان پیامبر اسلام عبرت بگیرند و هم پیامبر و مؤمنان بدانند که تکذیب انبیا سابقه دیرینه دارد و چیز جدیدى نیست.
قوم نوح در آب غرق شدند، «فاخذهم الطوفان» خداوند آنان را با طوفانى موج ساز در دریا گرفتار کرد.
قوم عاد که حضرت هود را تکذیب کردند به وسیلهى تند بادى سخت از پاى درآمدند، «فاهلکوا بریح صَرصر عاتیه» با بادى پر صدا، سرد و طغیانگر هلاک شدند.
قوم فرعون در امواج نیل هلاک شدند، «اغرقنا آلفرعون» ما آلفرعون را غرق کردیم.
قوم ثمود که حضرت صالح را تکذیب کردند با صیحه اى آسمانى نابود شدند، «انا ارسلنا علیهم صیحة واحدة فکانوا کهشیم المحتظر» با صیحهاى آنگونه نابودشان کردیم که به صورتى که مانند خار و خاشاک خرد شده در آغل چهار پایان است در آمدند.
قوم لوط با زلزله و سنگهاى آسمانى، «انا ارسلنا علیهم حاصبا» ما با فرستادن سنگ هلاکشان کردیم.
اصحاب ایکه که حضرت شعیب را تکذیب کردند با صاعقه به هلاکت رسیدند. «فانتقمنا منهم»
پیام ها
1- بیان تاریخ پر عبرت گذشتگان، نمونه اى روشن از ذکر بودن قرآن است که در آیه اول خواندیم: «والقرآن ذى الذّکر»، «کذّبت قبلهم قوم نوح...»
2- طاغوتهاى زمان، به هنگام عجز در مقابل منطق، به آزار و شکنجه اقدام مى کنند. «فرعون ذوالاوتاد»
3- قوم عاد و فرعون و نوح و ثمود و لوط گروه هایى متشکل و بى نظیر بودند. «اولئک الاحزاب» (کلمه «حزب» به گروه متشکل و منسجم و همسو گفته مى شود و کلمه «اولئک» که در آن نوعى انحصار است اشاره به این است که اینها قومى بى نظیر بودهاند.)
4- تکذیب یک پیامبر به منزله تکذیب همه پیامبران است. «ان کلّ الا کذّب الرسل»
5 - صیحه و صاعقه، یکى از عذابهاى دنیوى خداوند است. «صیحة واحدة»
6- اگر عذاب بیاید اجازه بازگشت به کافران داده نخواهد شد. «ما لها من فواق»
7- تکذیب پیامبران، سنّت همیشگى معاندان در طول تاریخ بوده است. «ان کل الا کذب الرسل»
8 - کافران، تهدیدهاى الهى را به تمسخر و استهزا مى گیرند. «عجّل لنا قطّنا»
9- غرور و لجاجت، انسان را وادار مىکند که به استقبال خطر رود. «عجّل لنا قطّنا»
10- قیامت، روز حسابرسى است. «یوم الحساب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است