display result search
- 4621
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 127 سوره بقره
سخنرانی حجت‌الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه‌ی 127
از آیات و روایات متعدّد استفاده مى شود که خانه کعبه، از زمان حضرت آدم بوده و حضرت ابراهیم (ع) آن را تجدید بنا نموده است. چنانکه آن حضرت در موقع اسکان همسر و فرزندش در سرزمین مکّه مى گوید: «ربّنا انّى اسکنتُ من ذرّیتى بوادٍ غیر ذى زَرع عند بیتک المحرّم» خداوندا بعضى از خاندانم را در این سرزمین خشک و بدون زراعت، در کنار خانه ى تو سکونت دادم. بنابراین در زمان شیر خوارگى حضرت اسماعیل (ع) نیز اثرى از کعبه وجود داشته است. و در سوره ى آل عمران نیز از کعبه به عنوان اوّلین خانه مردم یاد شده است. در آیه مورد بحث نیز سخن از بالا بردن پایه هاى خانه بدست ابراهیم (ع) است و این تعبیر مى رساند که اساس خانه کعبه، قبلاً وجود داشته و ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) آن را بالا برده اند. حضرت على (ع) نیز در خطبه قاصعه مى فرماید: خداوند تمام مردم را از زمان حضرت آدم تا ابد، با همین کعبه و سنگ هاى آن آزمایش مى نماید.
ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) در کار مساوى نبودند. در حدیث مى خوانیم: ابراهیم بنّایى مى کرد و اسماعیل سنگ به دست پدر مى داد. و شاید به سبب همین تفاوت، میان نام آن دو بزرگوار فاصله گذاشته است. «یرفع ابراهیم القواعد من البیت و اسماعیل»
پیام ها:
1- بانیان کارهاى نیک را فراموش نکنیم. «اذیرفع» «اذ» یعنى گذشته را یاد کن.
2- در مسیر اهداف الهى، کار بنّایى و کارگرى نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولى آنرا مى خواهند. «یرفع ابراهیم القواعد... ربنّا تقبّل منّا»
3- کار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّى اگر کعبه بسازیم، ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد، ارزش ندارد. «ربّنا تقبّل»
4- کارهاى خود را در برابر عظمت خداوند، قابل ذکر ندانیم. حضرت ابراهیم (ع) نامى از کار و بنایى خود نبرد و فقط گفت: «ربّنا تقبّل منّا»
5 - در روایات آمده است: از شرایط استجابت و آداب دعا، ستایش خداوند است. ابراهیم (ع) دعاى خود را با ستایش پروردگار همراه ساخته است. «انّک انت السمیع العلیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
از آیات و روایات متعدّد استفاده مى شود که خانه کعبه، از زمان حضرت آدم بوده و حضرت ابراهیم (ع) آن را تجدید بنا نموده است. چنانکه آن حضرت در موقع اسکان همسر و فرزندش در سرزمین مکّه مى گوید: «ربّنا انّى اسکنتُ من ذرّیتى بوادٍ غیر ذى زَرع عند بیتک المحرّم» خداوندا بعضى از خاندانم را در این سرزمین خشک و بدون زراعت، در کنار خانه ى تو سکونت دادم. بنابراین در زمان شیر خوارگى حضرت اسماعیل (ع) نیز اثرى از کعبه وجود داشته است. و در سوره ى آل عمران نیز از کعبه به عنوان اوّلین خانه مردم یاد شده است. در آیه مورد بحث نیز سخن از بالا بردن پایه هاى خانه بدست ابراهیم (ع) است و این تعبیر مى رساند که اساس خانه کعبه، قبلاً وجود داشته و ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) آن را بالا برده اند. حضرت على (ع) نیز در خطبه قاصعه مى فرماید: خداوند تمام مردم را از زمان حضرت آدم تا ابد، با همین کعبه و سنگ هاى آن آزمایش مى نماید.
ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) در کار مساوى نبودند. در حدیث مى خوانیم: ابراهیم بنّایى مى کرد و اسماعیل سنگ به دست پدر مى داد. و شاید به سبب همین تفاوت، میان نام آن دو بزرگوار فاصله گذاشته است. «یرفع ابراهیم القواعد من البیت و اسماعیل»
پیام ها:
1- بانیان کارهاى نیک را فراموش نکنیم. «اذیرفع» «اذ» یعنى گذشته را یاد کن.
2- در مسیر اهداف الهى، کار بنّایى و کارگرى نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولى آنرا مى خواهند. «یرفع ابراهیم القواعد... ربنّا تقبّل منّا»
3- کار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّى اگر کعبه بسازیم، ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد، ارزش ندارد. «ربّنا تقبّل»
4- کارهاى خود را در برابر عظمت خداوند، قابل ذکر ندانیم. حضرت ابراهیم (ع) نامى از کار و بنایى خود نبرد و فقط گفت: «ربّنا تقبّل منّا»
5 - در روایات آمده است: از شرایط استجابت و آداب دعا، ستایش خداوند است. ابراهیم (ع) دعاى خود را با ستایش پروردگار همراه ساخته است. «انّک انت السمیع العلیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است