- 4478
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 126 سوره بقره
سخنرانی حجتالاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیهی 126
در آیات قبل، حضرت ابراهیم (ع) براى ذریّه خویش درخواست مقام امامت نمود، امّا خداوند در جواب فرمود: این مقام و مرتبت به افراد ظالم نمى رسد. در این آیه حضرت ابراهیم، رزق دنیا را تنها براى مؤمنان درخواست کرد، امّا خداوند این محدویّت را نمى پذیرد و از اعطاى رزق مادّى به کفّار امتناع نمى ورزد. یعنى رزق مادّى مهمّ نیست، لذا به اهل و نااهل هر دو داده مى شود، امّا مقامات معنوى و اجتماعى و رهبرى، بسیار مهم است و به هر کس واگذار نمى شود.
پیام ها
1- انبیا علاوه بر ارشاد و هدایت، به نیازهاى مادّى مردم همانند امنیّت و معیشت نیز توجّه داشته و براى آن تلاش و دعا مى کنند. «ربّ اجعل هذا بلداً امناً»
2- بهره مندى از نعمت ها، زمانى لذیذ و گوارا است که در فضاى امن، آرام و بى اضطراب باشد. «امناً وارزق»
3- در دعا، دیگران را فراموش نکنیم. به جاى «وارزقنا» فرمود: «وارزق اهله»
4- سنّت الهى آن است که به همه مردم اعم از مسلمان و کافر، رزق دهد و این سنّت حتّى با دعاى حضرت ابراهیم (ع) خدشه بردار نیست. «ومن کفر فامتعه»
5 - بهره مندى در دنیا، نشانه لطف خداوند به انسان نیست. «ومن کفر فامتعه»
6- در کمک رسانى به همنوع، کارى به مکتب او نداشته باشید. «ومن کفر فامتّعه»
7- کامیابى هاى مادّى هرقدر باشد، نسبت به نعمت هاى آخرت اندک است. «قلیلاً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
در آیات قبل، حضرت ابراهیم (ع) براى ذریّه خویش درخواست مقام امامت نمود، امّا خداوند در جواب فرمود: این مقام و مرتبت به افراد ظالم نمى رسد. در این آیه حضرت ابراهیم، رزق دنیا را تنها براى مؤمنان درخواست کرد، امّا خداوند این محدویّت را نمى پذیرد و از اعطاى رزق مادّى به کفّار امتناع نمى ورزد. یعنى رزق مادّى مهمّ نیست، لذا به اهل و نااهل هر دو داده مى شود، امّا مقامات معنوى و اجتماعى و رهبرى، بسیار مهم است و به هر کس واگذار نمى شود.
پیام ها
1- انبیا علاوه بر ارشاد و هدایت، به نیازهاى مادّى مردم همانند امنیّت و معیشت نیز توجّه داشته و براى آن تلاش و دعا مى کنند. «ربّ اجعل هذا بلداً امناً»
2- بهره مندى از نعمت ها، زمانى لذیذ و گوارا است که در فضاى امن، آرام و بى اضطراب باشد. «امناً وارزق»
3- در دعا، دیگران را فراموش نکنیم. به جاى «وارزقنا» فرمود: «وارزق اهله»
4- سنّت الهى آن است که به همه مردم اعم از مسلمان و کافر، رزق دهد و این سنّت حتّى با دعاى حضرت ابراهیم (ع) خدشه بردار نیست. «ومن کفر فامتعه»
5 - بهره مندى در دنیا، نشانه لطف خداوند به انسان نیست. «ومن کفر فامتعه»
6- در کمک رسانى به همنوع، کارى به مکتب او نداشته باشید. «ومن کفر فامتّعه»
7- کامیابى هاى مادّى هرقدر باشد، نسبت به نعمت هاى آخرت اندک است. «قلیلاً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است