display result search
- 9895
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 85 سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 85
ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلَا ءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَکُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِیقاً مِّنْکُمْ مِّنْ دِیَرِهِمْ تَظَهَرُونَ عَلَیْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَ نِ وَإِنْ یَأْتُوکُمْ أُسَرَى تُفَدُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْکُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتَبِ وَتَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَآءُ مَنْ یَفْعَلُ ذَ لِکَ مِنْکُمْ إِلَّا خِزْىٌ فِى الْحَیَو ةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ الْقِیَمَةِ یُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ترجمه
امّا این شما هستید که یکدیگر را به قتل مىرسانید و جمعى از خودتان را از سرزمینشان (آواره و) بیرون مى کنید و بر علیه آنان، به گناه و تجاوز همدیگر را پشتیبانى مى کنید. ولى اگر همانان به صورت اسیران نزد شما آیند، بازخریدشان مىکنید (تا آزادشان سازید) در حالى که (نه تنها کشتن، بلکه) بیرون راندن آنها (نیز) بر شما حرام بود. آیا به بعضى از دستورات کتاب آسمانى ایمان مى آورید و به برخى دیگر کافر مى شوید؟ پس جزاى هر کس از شما که این عمل را انجام دهد، جز رسوایى در این جهان، چیزى نخواهد بود و روز قیامت به سخت ترین عذاب بازبرده شوند و خداوند از آنچه انجام مىدهید، غافل نیست.
خداوند در این آیه، بنى اسرائیل را سرزنش مى کند که علیرغم پیمان و میثاقى که داشتید، همدیگر را کشتید و یکدیگر را از سرزمین هایتان بیرون کردید. شما موظّف بودید یک جامعه ى متّحد براساس روابط صحیح خانوادگى و رسیدگى به محرومان تشکیل دهید، ولى به جاى آن در گناه و تجاوز به حقوق دیگران، یکدیگر را یارى و حمایت نمودید و در جامعه، هرج و مرج و تفرقه و خونریزى را رواج دادید. با حمایت شما، حاکمان ظالم جرأت قتل و تبعید پیدا کردند و عجیب اینکه شما به حکم تورات، اگر در این درگیرى ها اسیرى داشته باشید با پرداخت فدیه آزادش مى نمایید، در حالى که حکم تورات را در تحریم قتل و تبعید، گوش نمى دهید. حاضرید همدیگر را به دست خود بکشید، ولى حاضر نیستید اسیر یکدیگر باشید! اگر اسارت توهین است، کشتن از آن بدتر است، و اگر فدیه دادن و آزاد کردن اسیران، فرمان تورات است، نهى از قتل و تبعید هم فرمان خداوند است! آرى، شما تسلیم فرمان خداوند نیستید، بلکه آیات الهى را هر جا مطابق میل و سلیقه خودتان باشد مى پذیرید وهر کجا نباشد، زیر بار نمىروید.
این آیه نسبت به خطر التقاط، هشدار مىدهد که چگونه افرادى بخشى از دین را مىپذیرند و قسمت دیگر آنرا رها مى کنند. مسلمانانى که به احکام فردى عمل مى کنند، ولى نسبت به مسائل اجتماعى بى تفاوتند، باید در انتظار خوارى و ذلّت دنیا و عذاب قیامت باشند. اى بسا کسانى که شرایط و احکام نماز و روزه را مراعات مى کنند، ولى در شرایط و وظایف حاکم و حکومت، متعهّد نیستند.
پیام ها
1- قرآن، کشتنِ دیگران را، به کشتن نفسِ خود تعبیر کرده است تا بگوید دیگرکشى، خودکشى است و افراد یک جامعه همچون اعضاى یک پیکرند. «تقتلون انفسکم»
2- یارىرسانى و همکارى در گناه و تجاوز، ممنوع است. «تظاهرون علیهم بالاثم والعدوان»
3- علامت ایمان، عمل است و اگر کسى به دستورات دین عمل نکند، گویا ایمان ندارد. «أفتؤمنون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض» قرآن، به جاى انتقاد از اینکه چرا بعضى دستورات را عمل مى کنید و بعضى را رها مى کنید، فرموده است: چرا به بعضى ایمان مىآورید و به بعضى کفر مى ورزید.
4- نشانه ایمان واقعى، عمل به دستوراتى است که برخلاف سلیقه هاى شخصى انسان باشد وگرنه انجام دستوراتِ مطابق میل انسان، نشانى از میزان ایمان واقعى ندارد. «تقتلون، تفادوهم» (در کشتن یکدیگر به تورات کارى ندارید، ولى در آزاد سازى اسیران اهل ایمان مى شوید!)
5 - کفر به بعضى از آیات، در واقع کفر به تمام احکام است. و به همین جهت جزاى کسانى که به قسمتى از آیات عمل نکنند، خوارى دنیا و عذاب قیامت خواهد بود. «خزى فى الحیوة الدنیا... یردّون الى اشدّ العذاب»
در احادیث آمده است: اگر کسى ستمگر را در ظلم و ستم راهنمایى و کمک کند، در دوزخ قرین »هامان« وزیر فرعون خواهد بود. و حتّى آماده کردن دوات و قلم براى ستمگر، جایز نیست. امام کاظم (ع) خطاب به یکى از مسلمانان بزرگوار فرمود: کرایه دادن شتر به دستگاه هارون الرشید هر چند براى سفر حج باشد، جایز نیست.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلَا ءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَکُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِیقاً مِّنْکُمْ مِّنْ دِیَرِهِمْ تَظَهَرُونَ عَلَیْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَ نِ وَإِنْ یَأْتُوکُمْ أُسَرَى تُفَدُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیْکُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتَبِ وَتَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَآءُ مَنْ یَفْعَلُ ذَ لِکَ مِنْکُمْ إِلَّا خِزْىٌ فِى الْحَیَو ةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ الْقِیَمَةِ یُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ترجمه
امّا این شما هستید که یکدیگر را به قتل مىرسانید و جمعى از خودتان را از سرزمینشان (آواره و) بیرون مى کنید و بر علیه آنان، به گناه و تجاوز همدیگر را پشتیبانى مى کنید. ولى اگر همانان به صورت اسیران نزد شما آیند، بازخریدشان مىکنید (تا آزادشان سازید) در حالى که (نه تنها کشتن، بلکه) بیرون راندن آنها (نیز) بر شما حرام بود. آیا به بعضى از دستورات کتاب آسمانى ایمان مى آورید و به برخى دیگر کافر مى شوید؟ پس جزاى هر کس از شما که این عمل را انجام دهد، جز رسوایى در این جهان، چیزى نخواهد بود و روز قیامت به سخت ترین عذاب بازبرده شوند و خداوند از آنچه انجام مىدهید، غافل نیست.
خداوند در این آیه، بنى اسرائیل را سرزنش مى کند که علیرغم پیمان و میثاقى که داشتید، همدیگر را کشتید و یکدیگر را از سرزمین هایتان بیرون کردید. شما موظّف بودید یک جامعه ى متّحد براساس روابط صحیح خانوادگى و رسیدگى به محرومان تشکیل دهید، ولى به جاى آن در گناه و تجاوز به حقوق دیگران، یکدیگر را یارى و حمایت نمودید و در جامعه، هرج و مرج و تفرقه و خونریزى را رواج دادید. با حمایت شما، حاکمان ظالم جرأت قتل و تبعید پیدا کردند و عجیب اینکه شما به حکم تورات، اگر در این درگیرى ها اسیرى داشته باشید با پرداخت فدیه آزادش مى نمایید، در حالى که حکم تورات را در تحریم قتل و تبعید، گوش نمى دهید. حاضرید همدیگر را به دست خود بکشید، ولى حاضر نیستید اسیر یکدیگر باشید! اگر اسارت توهین است، کشتن از آن بدتر است، و اگر فدیه دادن و آزاد کردن اسیران، فرمان تورات است، نهى از قتل و تبعید هم فرمان خداوند است! آرى، شما تسلیم فرمان خداوند نیستید، بلکه آیات الهى را هر جا مطابق میل و سلیقه خودتان باشد مى پذیرید وهر کجا نباشد، زیر بار نمىروید.
این آیه نسبت به خطر التقاط، هشدار مىدهد که چگونه افرادى بخشى از دین را مىپذیرند و قسمت دیگر آنرا رها مى کنند. مسلمانانى که به احکام فردى عمل مى کنند، ولى نسبت به مسائل اجتماعى بى تفاوتند، باید در انتظار خوارى و ذلّت دنیا و عذاب قیامت باشند. اى بسا کسانى که شرایط و احکام نماز و روزه را مراعات مى کنند، ولى در شرایط و وظایف حاکم و حکومت، متعهّد نیستند.
پیام ها
1- قرآن، کشتنِ دیگران را، به کشتن نفسِ خود تعبیر کرده است تا بگوید دیگرکشى، خودکشى است و افراد یک جامعه همچون اعضاى یک پیکرند. «تقتلون انفسکم»
2- یارىرسانى و همکارى در گناه و تجاوز، ممنوع است. «تظاهرون علیهم بالاثم والعدوان»
3- علامت ایمان، عمل است و اگر کسى به دستورات دین عمل نکند، گویا ایمان ندارد. «أفتؤمنون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض» قرآن، به جاى انتقاد از اینکه چرا بعضى دستورات را عمل مى کنید و بعضى را رها مى کنید، فرموده است: چرا به بعضى ایمان مىآورید و به بعضى کفر مى ورزید.
4- نشانه ایمان واقعى، عمل به دستوراتى است که برخلاف سلیقه هاى شخصى انسان باشد وگرنه انجام دستوراتِ مطابق میل انسان، نشانى از میزان ایمان واقعى ندارد. «تقتلون، تفادوهم» (در کشتن یکدیگر به تورات کارى ندارید، ولى در آزاد سازى اسیران اهل ایمان مى شوید!)
5 - کفر به بعضى از آیات، در واقع کفر به تمام احکام است. و به همین جهت جزاى کسانى که به قسمتى از آیات عمل نکنند، خوارى دنیا و عذاب قیامت خواهد بود. «خزى فى الحیوة الدنیا... یردّون الى اشدّ العذاب»
در احادیث آمده است: اگر کسى ستمگر را در ظلم و ستم راهنمایى و کمک کند، در دوزخ قرین »هامان« وزیر فرعون خواهد بود. و حتّى آماده کردن دوات و قلم براى ستمگر، جایز نیست. امام کاظم (ع) خطاب به یکى از مسلمانان بزرگوار فرمود: کرایه دادن شتر به دستگاه هارون الرشید هر چند براى سفر حج باشد، جایز نیست.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان