- 14727
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 1 سوره ابراهیم
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ابراهیم - آیه 1
الر کِتَبٌ أَنزَلْنَهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَ طِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ
ترجمه
الف، لام، را، (این) کتابى است که آن را به سوى تو نازل کردیم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاریکى ها(ى شرک و جهل) به سوى نور (ایمان) خارج کنى. به سوى راه خداوند عزیز حمید.
خارج کردن مردم از ظلمات به نور، در قرآن بارها تکرار شده است؛
گاهى به خدا نسبت داده شده. «اللَّه ولى الّذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الى النّور»
گاهى به پیامبران نسبت داده شده. «أن اخرج قومک من الظلمات الى النّور»
و گاهى به کتاب نسبت داده شده است. «کتاب انزلناه الیک لتخرج النّاس من الظلمات الى النّور»
تشبیه کفر و تفرقه و جهل و شرک و شک به «ظلمات» به خاطر آن است که انسان در آن حالت ها متحیّر است، مثل زمانى که در تاریکى به سر مى برد.
نور وسیله بینایى، بیدارى، حرکت و رشد است همانگونه که همه اینها در کتاب آسمانى و راه خدا موجود است. «کتاب... الى النّور... الى صراط العزیز»
پیام ها
1- قرآن به تنهایى کافى نیست، براى هدایت مردم رهبر الهى نیز لازم است. «کتاب انزلناه الیک لتخرج»
2- فلسفه نزول کتاب هاى آسمانى و بعثت انبیا، نجات بشر از ظلمت هاست. «لتخرج الناس ...»
از ظلمت جهل به نور علم، از ظلمت کفر به نور ایمان، از ظلمت تفرقه به نور وحدت و از ظلمت گناه به نور تقوا.
3- مایه تبلیغ و ارشاد باید قرآن باشد. «کتاب... لتخرج»
4- ظلمت ها بسیارند، امّا نور یکى است. حق یکى، ولى باطل زیاد است. «الظلمات... النور» (کلمه نور مفرد و کلمه ظلمات جمع آمده است.)
5- پیامبران و کتاب هاى آسمانى وسیله هدایتند، اصل هدایت با اذن خداست. «باذن ربّهم»
6- راه خدا، راه عزت و سربلندى و کمال است. «الى صراط العزیز الحمید»
توضیحات
سیماى سوره ابراهیم
این سوره 52 آیه دارد و در مکّه نازل شده است، البته آیه هاى 28 و 29 آن در مورد کشته شدگان بدر است و در مدینه نازل شده است. در این سوره مطالبى درباره رسالت انبیا و موعظه ها و بشارت ها و دعاهاى حضرت ابراهیم (ع) مطرح شده است. به فرموده روایات تلاوت این سوره برکاتى دارد که از جمله آنها در امان بودن از بلا و فقر و جنون است.
این سوره به دلیل بیان مطالبى درباره حضرت ابراهیم (ع) سوره «ابراهیم» نامیده شده و مانند سوره هاى قبلش یونس، هود، یوسف با «الر» آغاز شده است. اوّلین آیه این سوره ها درباره اوصاف قرآن است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
الر کِتَبٌ أَنزَلْنَهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَ طِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ
ترجمه
الف، لام، را، (این) کتابى است که آن را به سوى تو نازل کردیم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاریکى ها(ى شرک و جهل) به سوى نور (ایمان) خارج کنى. به سوى راه خداوند عزیز حمید.
خارج کردن مردم از ظلمات به نور، در قرآن بارها تکرار شده است؛
گاهى به خدا نسبت داده شده. «اللَّه ولى الّذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الى النّور»
گاهى به پیامبران نسبت داده شده. «أن اخرج قومک من الظلمات الى النّور»
و گاهى به کتاب نسبت داده شده است. «کتاب انزلناه الیک لتخرج النّاس من الظلمات الى النّور»
تشبیه کفر و تفرقه و جهل و شرک و شک به «ظلمات» به خاطر آن است که انسان در آن حالت ها متحیّر است، مثل زمانى که در تاریکى به سر مى برد.
نور وسیله بینایى، بیدارى، حرکت و رشد است همانگونه که همه اینها در کتاب آسمانى و راه خدا موجود است. «کتاب... الى النّور... الى صراط العزیز»
پیام ها
1- قرآن به تنهایى کافى نیست، براى هدایت مردم رهبر الهى نیز لازم است. «کتاب انزلناه الیک لتخرج»
2- فلسفه نزول کتاب هاى آسمانى و بعثت انبیا، نجات بشر از ظلمت هاست. «لتخرج الناس ...»
از ظلمت جهل به نور علم، از ظلمت کفر به نور ایمان، از ظلمت تفرقه به نور وحدت و از ظلمت گناه به نور تقوا.
3- مایه تبلیغ و ارشاد باید قرآن باشد. «کتاب... لتخرج»
4- ظلمت ها بسیارند، امّا نور یکى است. حق یکى، ولى باطل زیاد است. «الظلمات... النور» (کلمه نور مفرد و کلمه ظلمات جمع آمده است.)
5- پیامبران و کتاب هاى آسمانى وسیله هدایتند، اصل هدایت با اذن خداست. «باذن ربّهم»
6- راه خدا، راه عزت و سربلندى و کمال است. «الى صراط العزیز الحمید»
توضیحات
سیماى سوره ابراهیم
این سوره 52 آیه دارد و در مکّه نازل شده است، البته آیه هاى 28 و 29 آن در مورد کشته شدگان بدر است و در مدینه نازل شده است. در این سوره مطالبى درباره رسالت انبیا و موعظه ها و بشارت ها و دعاهاى حضرت ابراهیم (ع) مطرح شده است. به فرموده روایات تلاوت این سوره برکاتى دارد که از جمله آنها در امان بودن از بلا و فقر و جنون است.
این سوره به دلیل بیان مطالبى درباره حضرت ابراهیم (ع) سوره «ابراهیم» نامیده شده و مانند سوره هاى قبلش یونس، هود، یوسف با «الر» آغاز شده است. اوّلین آیه این سوره ها درباره اوصاف قرآن است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است