display result search
سخنرانی حجت الاسلام محمدرضا رنجبر با موضوع «شرح نهج البلاغه»، جلسه اول: خطبه اول نهج البلاغه، سال 1402
گفت موسیا آداب دانان دیگرند همان‌طور که می‌دانید در عهد و زمانه‌ی وجود نازنین پیامبر اسلام وجود عزیز و نفیس امیرالمومنین هرگز به خود اجازه‌ی سخن نمی‌داد از سر ادب سراپا گوش سراسر هوش بعد از رحلت وجود نازنینی پبامبر اسلام هم متاسفانه به او اجازه‌ی سخن ندادند بیست و پنج سال تمام خانه نشین ساکت و اینم از معجزات امیرالمومنین هست دریا باشی اما هیچ موج و تلاطمی که نداشته باشید تا اینکه بالاخره مردم به تنگ آمدن و آمدن در خانه‌ی او و گفتند امروز امیر در میخانه تویی گریزی نبود گزینی نداشت پذیرفت تخت امارت و خلافت نشست امیر عالم اسلام شد خب طبیعی بود گاه گاه به مناسباتی یک خطبه‌های داشت خطبه یعنی سخنرانی؛ سخنرانی‌هایی داشت همین‌طور گاه‌گاه نامه‌هایی به کارگزاران به دیگران می‌نوشت همین طور گاهگاهی هم کلمات کوتاهی بر زبان او جاری می‌شد خطبه‌ها نامه‌ها کلمات فراوان بودند دست به دست میشدند سینه به سینه می‌گشتند نوشته و مکتوب بودند اما پراکنده به همین روال و منوال گذشت تا قرن چهار هجری شخصیتی بود به نام سید رضی که در دنیای شعر و ادب سرآمد بود شهره بود آوازه و چیره بود نامدار و نام‌آور بود سرشار بود از سلیقه و ذوق شاعرانه او از همین منظر به خطبه‌ها به نامه‌ها به کلمات امیرالمومنین نظر کرد گشت و گشت اون خطبه‌ها اون نامه‌ها و اون کلماتی که از بعد ادبی و شاعرانه اوج بالایی داشتند اون‌هارو دستچین و گلچین و انتخاب کرد از میان خطبه‌ها خطبه‌هایی، از میان نامه‌ها نامه‌هایی، میان کلمات کلماتی، مجموعه‌ای ترتیب داد نام آن مجموعه را گذاشت نهج‌البلاغه.
نهج یعنی راه روش شیوه رسم بلاغ که همون بلاغت باشه یعنی سخنی خوشگویی سخنوری علت این نامگذاری هم این بود او معتقد بود که خوش سخن گفتن خوب سخن گفتن رسا و بلیغ سخن گفتن بالاخره راه و روشی داره و معتقد بود راه آن اون هم راه عملی همین هم نفسی و انس با کلام و کلمات امیرالمومنین است معتقد بود اگر کسی با کلام امیرالمومنین روزگاری مانوس و دمخور باشه بالاخره او هم خوشبو و خوش سخن و سخنور خواهد شد لذا نام مجموعه را گذاشت نهج بلاغه بنابراین نهج‌البلاغه مجموعه‌ایست از پاره‌ای خطبه‌ها پاره‌ای از نامه‌ها پاره‌ای از کلمات که ازبعد ادب و شاعرانگی اوج بالایی دارند که همه‌ی اینها هم محصول همان چهار سال و چند ماهیست که امیرالمومنین بر تخت خلافت بود به استثنای تعداد معدودی از خطبه‌ها و نامه‌ها
گفت موسیا آداب دانان دیگرند همان‌طور که می‌دانید در عهد و زمانه‌ی وجود نازنین پیامبر اسلام وجود عزیز و نفیس امیرالمومنین هرگز به خود اجازه‌ی سخن نمی‌داد از سر ادب سراپا گوش سراسر هوش بعد از رحلت وجود نازنینی پبامبر اسلام هم متاسفانه به او اجازه‌ی سخن ندادند بیست و پنج سال تمام خانه نشین ساکت و اینم از معجزات امیرالمومنین هست دریا باشی اما هیچ موج و تلاطمی که نداشته باشید تا اینکه بالاخره مردم به تنگ آمدن و آمدن در خانه‌ی او و گفتند امروز امیر در میخانه تویی گریزی نبود گزینی نداشت پذیرفت تخت امارت و خلافت نشست امیر عالم اسلام شد خب طبیعی بود گاه گاه به مناسباتی یک خطبه‌های داشت خطبه یعنی سخنرانی؛ سخنرانی‌هایی داشت همین‌طور گاه‌گاه نامه‌هایی به کارگزاران به دیگران می‌نوشت همین طور گاهگاهی هم کلمات کوتاهی بر زبان او جاری می‌شد خطبه‌ها نامه‌ها کلمات فراوان بودند دست به دست میشدند سینه به سینه می‌گشتند نوشته و مکتوب بودند اما پراکنده به همین روال و منوال گذشت تا قرن چهار هجری شخصیتی بود به نام سید رضی که در دنیای شعر و ادب سرآمد بود شهره بود آوازه و چیره بود نامدار و نام‌آور بود سرشار بود از سلیقه و ذوق شاعرانه او از همین منظر به خطبه‌ها به نامه‌ها به کلمات امیرالمومنین نظر کرد گشت و گشت اون خطبه‌ها اون نامه‌ها و اون کلماتی که از بعد ادبی و شاعرانه اوج بالایی داشتند اون‌هارو دستچین و گلچین و انتخاب کرد از میان خطبه‌ها خطبه‌هایی، از میان نامه‌ها نامه‌هایی، میان کلمات کلماتی، مجموعه‌ای ترتیب داد نام آن مجموعه را گذاشت نهج‌البلاغه.
نهج یعنی راه روش شیوه رسم بلاغ که همون بلاغت باشه یعنی سخنی خوشگویی سخنوری علت این نامگذاری هم این بود او معتقد بود که خوش سخن گفتن خوب سخن گفتن رسا و بلیغ سخن گفتن بالاخره راه و روشی داره و معتقد بود راه آن اون هم راه عملی همین هم نفسی و انس با کلام و کلمات امیرالمومنین است معتقد بود اگر کسی با کلام امیرالمومنین روزگاری مانوس و دمخور باشه بالاخره او هم خوشبو و خوش سخن و سخنور خواهد شد لذا نام مجموعه را گذاشت نهج بلاغه بنابراین نهج‌البلاغه مجموعه‌ایست از پاره‌ای خطبه‌ها پاره‌ای از نامه‌ها پاره‌ای از کلمات که ازبعد ادب و شاعرانگی اوج بالایی دارند که همه‌ی اینها هم محصول همان چهار سال و چند ماهیست که امیرالمومنین بر تخت خلافت بود به استثنای تعداد معدودی از خطبه‌ها و نامه‌ها
تاکنون نظری ثبت نشده است