display result search
- 109
- 1000
- 1000
- 1000
شرح روان زندگانی پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، 3
سخنرانی حجت الاسلام محمدرضا رنجبر با موضوع «شرح روان زندگانی پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله»، جلسه سوم: استقامت و مقاومت، سال 1404
این درختانی که لب جوی هستند و هم کنار آب هستند و آب هم همیشه کنار ان‌هاست معمولاً چوب‌هایشان خیلی ظریف و ضعیف و شکننده و ترد هستند. اما به عکس درختان جنگلی چوب‌های بسیار سخت و سرسختی دارند. به قول امیرالمؤمنین از سخت‌ترین چوب‌ها هستند. چرا؟ چون همیشه کنار آب نیست. همیشه آب کنارشان نیست. قصه ما آدم‌ها هم دقیقاً یک چنین قصه‌ای است. ان‌هایی که درخت لب جوی هستند یعنی همواره برخوردار هستند. متنعم هستند و کم و کسری ندارند. این‌ها معمولاً موجودات شکننده و ترد و ضعیفی هستند. اصلاً مقاومت و استقامت ندارند. اما ان‌هایی که نه، چندان برخوردار و متنعم نیستند، بار هرمان و محرومیت چشیدند و کشیدند، این‌ها معمولاً انسان‌های ثابت و استوار و با استقامتی هستند. مردم حجاز یک چنین مردمی بودن مثل درختان جنگلی بودند. مردمان برخورداری نبودند اونقدر محروم بودند که گاهی وقتی قبیله‌ای می‌خواست بر قبیله دیگری فخر و مباهات کند می‌گفت از میان ما کسانی در قبیله ما کسانی هستند که این‌ها نان می‌خورند اما در قبله ما نه. یعنی نان داشتن و نان خوردن یک نوع تمول و ثروتمندی و دولتمندی تلقی میشد.
این درختانی که لب جوی هستند و هم کنار آب هستند و آب هم همیشه کنار ان‌هاست معمولاً چوب‌هایشان خیلی ظریف و ضعیف و شکننده و ترد هستند. اما به عکس درختان جنگلی چوب‌های بسیار سخت و سرسختی دارند. به قول امیرالمؤمنین از سخت‌ترین چوب‌ها هستند. چرا؟ چون همیشه کنار آب نیست. همیشه آب کنارشان نیست. قصه ما آدم‌ها هم دقیقاً یک چنین قصه‌ای است. ان‌هایی که درخت لب جوی هستند یعنی همواره برخوردار هستند. متنعم هستند و کم و کسری ندارند. این‌ها معمولاً موجودات شکننده و ترد و ضعیفی هستند. اصلاً مقاومت و استقامت ندارند. اما ان‌هایی که نه، چندان برخوردار و متنعم نیستند، بار هرمان و محرومیت چشیدند و کشیدند، این‌ها معمولاً انسان‌های ثابت و استوار و با استقامتی هستند. مردم حجاز یک چنین مردمی بودن مثل درختان جنگلی بودند. مردمان برخورداری نبودند اونقدر محروم بودند که گاهی وقتی قبیله‌ای می‌خواست بر قبیله دیگری فخر و مباهات کند می‌گفت از میان ما کسانی در قبیله ما کسانی هستند که این‌ها نان می‌خورند اما در قبله ما نه. یعنی نان داشتن و نان خوردن یک نوع تمول و ثروتمندی و دولتمندی تلقی میشد.
تاکنون نظری ثبت نشده است