display result search
- 123
- 1000
- 1000
- 1000
عظمت علمی امام صادق علیه‌السلام
سخنرانی حجت‌الاسلام سید صادق میرشفیعی با موضوع «عظمت علمی امام صادق علیه‌السلام»، سال 1403
بیش از هر بعدی از ابعاد شخصیت امام صادق علیه‌السلام، اعلمیت‌شان زبان زد همه اهل عالم بود. در 34 سال امامت امام صادق علیه‌السلام تمام اهل عالم، حتی رقبا و دشمنان ایشان به عظمت علمی ایشان معترف بودند.
در گذرگاه‌های مختلف تاریخی انسان‌هایی مثل یزید، هارون و منصور دوانیقی که قاتل امام بودند، به عظمت علمی اهل‌بیت علیهم‌السلام که همچون خورشید روشن و تابان بود اعتراف کردند.
«قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ»، اکثر مردم پاسخ سؤال به این سادگی را نمی‌دانند. منحصراً خردمندان متذکر این مطلب بوده، هیچ‌گاه عالم و جاهل را مساوی قرار نمی‌دهند؛ اما تعداد زیادی از مردم حتی جاهل را بر عالم مقدم می‌دارند.
خانه‌نشینی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، تنها ماندن امام حسن مجتبی و شهادت اباعبدالله الحسین علیهماالسلام نمودی از ترجیح عموم مردم نسبت به جاهلیت است. در دوران منصور دوانیقی امام صادق علیه‌السلام حق نداشتند، کرسی درس و سخنرانی رسمی داشته باشند و حضرت تنها در سفرها، رفت‌وآمدها و مناسک حج، فرصت بیان حقایق را می‌یافتند.
«اکثرهم لا یعقلون» اکثر انسان‌ها عقل خود را به کار نمی‌گیرند و جاهل را بر عالم مقدم می‌دارند. یکی از مشکلات مهم ما این است که با این که حقایق را می‌شنویم و تجربیات تاریخی را می‌بینیم، باورمان نشده که اهل‌بیت علیهم‌السلام عالم‌ترین شخصیت‌های عالم وجود هستند.
اهل‌بیت علیهم‌السلام از اسرار عالم و حقایق انسان و جهان پرده‌برداری کردند. اهل‌بیت علیهم‌السلام ظرف علم ذات اقدس الهی هستند و به تمام واقعیت‌های عالم هستی واقف هستند.
اگر بپذیریم که خدا چه امامی برای ما قرار داده و چه علم و اسراری را با ایشان رهنمون ساخته، با شنیدن قال الباقر و قال الصادق علیهماالسلام تمام وجودمان گوش و هوش خواهد شد.
هنوز بسیاری از گنجینه‌های دریاهای فضائل اهل‌بیت علیهم‌السلام دست‌نخورده مانده و باور نکرده‌ایم که نسخه‌های اهل‌بیت علیهم‌السلام شفابخش است. امام صادق علیه‌السلام در تبیین سعادت انسان، آبادی جهان و تجلی زندگی آرام و راز و رمز رسیدن به بهشت مؤلفه‌هایی را مورد تأکید قرار می‌دهند و سخاوت را دروازه ورود به بهشت ذکر می‌کنند.
بیش از هر بعدی از ابعاد شخصیت امام صادق علیه‌السلام، اعلمیت‌شان زبان زد همه اهل عالم بود. در 34 سال امامت امام صادق علیه‌السلام تمام اهل عالم، حتی رقبا و دشمنان ایشان به عظمت علمی ایشان معترف بودند.
در گذرگاه‌های مختلف تاریخی انسان‌هایی مثل یزید، هارون و منصور دوانیقی که قاتل امام بودند، به عظمت علمی اهل‌بیت علیهم‌السلام که همچون خورشید روشن و تابان بود اعتراف کردند.
«قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ»، اکثر مردم پاسخ سؤال به این سادگی را نمی‌دانند. منحصراً خردمندان متذکر این مطلب بوده، هیچ‌گاه عالم و جاهل را مساوی قرار نمی‌دهند؛ اما تعداد زیادی از مردم حتی جاهل را بر عالم مقدم می‌دارند.
خانه‌نشینی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، تنها ماندن امام حسن مجتبی و شهادت اباعبدالله الحسین علیهماالسلام نمودی از ترجیح عموم مردم نسبت به جاهلیت است. در دوران منصور دوانیقی امام صادق علیه‌السلام حق نداشتند، کرسی درس و سخنرانی رسمی داشته باشند و حضرت تنها در سفرها، رفت‌وآمدها و مناسک حج، فرصت بیان حقایق را می‌یافتند.
«اکثرهم لا یعقلون» اکثر انسان‌ها عقل خود را به کار نمی‌گیرند و جاهل را بر عالم مقدم می‌دارند. یکی از مشکلات مهم ما این است که با این که حقایق را می‌شنویم و تجربیات تاریخی را می‌بینیم، باورمان نشده که اهل‌بیت علیهم‌السلام عالم‌ترین شخصیت‌های عالم وجود هستند.
اهل‌بیت علیهم‌السلام از اسرار عالم و حقایق انسان و جهان پرده‌برداری کردند. اهل‌بیت علیهم‌السلام ظرف علم ذات اقدس الهی هستند و به تمام واقعیت‌های عالم هستی واقف هستند.
اگر بپذیریم که خدا چه امامی برای ما قرار داده و چه علم و اسراری را با ایشان رهنمون ساخته، با شنیدن قال الباقر و قال الصادق علیهماالسلام تمام وجودمان گوش و هوش خواهد شد.
هنوز بسیاری از گنجینه‌های دریاهای فضائل اهل‌بیت علیهم‌السلام دست‌نخورده مانده و باور نکرده‌ایم که نسخه‌های اهل‌بیت علیهم‌السلام شفابخش است. امام صادق علیه‌السلام در تبیین سعادت انسان، آبادی جهان و تجلی زندگی آرام و راز و رمز رسیدن به بهشت مؤلفه‌هایی را مورد تأکید قرار می‌دهند و سخاوت را دروازه ورود به بهشت ذکر می‌کنند.
تاکنون نظری ثبت نشده است