- 1346
- 1000
- 1000
- 1000
عرفه در کلام امام و رهبری
سخنرانی حجت الاسلام سیدمهدی واعظ موسوی با موضوع "عرفه در کلام امام و رهبری"، سال 1400
مقام معظم رهبری می فرمایند: «از فرصت عرفه برای صفای نفس و تطهیر کردن روح استفاده کنید و از عرفه برای نزدیک شدن دلهایتان به خداوند متعال غافل نشوید و این روز را قدر بدانید.» عرفه فرصتی برای اعتراف به گناه نزد پروردگار است. در بخش پایانی دعای عرفه اشاره به فقیر بودن خودمون داریم در حالی که بی نیازیم. اهل معرفت به این کلمه می گویند افتقار یعنی احساس نیاز. امام حسین (ع) در اوج معرفت و اوج بی نیازی احساس نیازمندی میکند و این است که به امام حسین (ع) عظمت می دهد. قرآن می فرماید: اگر احساس استغنا از خداوند داشته باشید، نابود می شوید. امام حسین (ع) در دعای عرفه نشان میدهند که با همه وجود محتاج به خدا هستند، کسانی که بیشتر احساس افتقار می کنند بیشتر اوج می گیرند و بالا می روند. امام حسین (ع) در اوج معرفت و رشادت بودند، اما هرگز خودشان را بالا نمی دیدند. همه موجودات عالم در فقر مطلق هستند و فقط خداست که بی نیاز مطلق است. همه موجودات نیازمند به یک منبع بی نیاز یعنی خدا هستند. این سفره عرفه پهن است، ولی هر کسی قدرت درک معارف والا و بینظیر عرفه را ندارد، این حس افتقار برای انسان یک ضرورت است تا دچار عجب و غرور نشود.
مقام معظم رهبری می فرمایند: «از فرصت عرفه برای صفای نفس و تطهیر کردن روح استفاده کنید و از عرفه برای نزدیک شدن دلهایتان به خداوند متعال غافل نشوید و این روز را قدر بدانید.» عرفه فرصتی برای اعتراف به گناه نزد پروردگار است. در بخش پایانی دعای عرفه اشاره به فقیر بودن خودمون داریم در حالی که بی نیازیم. اهل معرفت به این کلمه می گویند افتقار یعنی احساس نیاز. امام حسین (ع) در اوج معرفت و اوج بی نیازی احساس نیازمندی میکند و این است که به امام حسین (ع) عظمت می دهد. قرآن می فرماید: اگر احساس استغنا از خداوند داشته باشید، نابود می شوید. امام حسین (ع) در دعای عرفه نشان میدهند که با همه وجود محتاج به خدا هستند، کسانی که بیشتر احساس افتقار می کنند بیشتر اوج می گیرند و بالا می روند. امام حسین (ع) در اوج معرفت و رشادت بودند، اما هرگز خودشان را بالا نمی دیدند. همه موجودات عالم در فقر مطلق هستند و فقط خداست که بی نیاز مطلق است. همه موجودات نیازمند به یک منبع بی نیاز یعنی خدا هستند. این سفره عرفه پهن است، ولی هر کسی قدرت درک معارف والا و بینظیر عرفه را ندارد، این حس افتقار برای انسان یک ضرورت است تا دچار عجب و غرور نشود.
تاکنون نظری ثبت نشده است