display result search
- 751
- 1000
- 1000
- 1000
امام جواد (ع) الگوی زندگی برای همه
سخنرانی حجت الاسلام سیدمهدی واعظ موسوی با موضوع "امام جواد (ع) الگوی زندگی برای همه"، سال 1400
در حدیث داریم که کسی که جود می کند به سیادت می رسد. جود عزتی نقد است و به انسان عزت می دهد. در نهج البلاغه می خوانیم که بخل و خسّت و خسیسی ننگ است. روش و منش انسانهای کریم جود است. معلوم می شود جود، میوه کرامت است. اهلبیت همه کریم هستند و همه سرشار از سخاوت و جود و بخشش هستند. جود از کرامت سرشت است، چون طبیعت کریمانه دارد، لذا جود یکی از کارکردهای این طبیعت کریمانه است. جود یک صفت و ملکه درونی و ذاتی در وجود انسان هاست. در روایت داریم که جود کن با آنچه که میابی تا به مقام محمود برسی. یکی از خاصیت های جود این است که انسان را محبوب مخالفانش می کند، انسان برده احسان است اگر کسی به او جود کند دوستدار او می شود. بخل دقیقاً برعکس جود است و موافقان را تبدیل به مخالف می کند. خداوند خودش جواد است و انسان های جواد و بخشنده را هم دوست دارد. بهترین نوع بخشش این است که وقتی انسان خودش تحت فشار و سختی باشد اما به دیگری که نیازمند است رسیدگی و کمک کند. ما به عنوان والدین باید فرزندان بخشنده و جواد تربیت کنیم تا در زندگی هم بخشنده باشند. اهلبیت همه بخشنده بودند و اگر کسی برایشان کاری می کرد حتماً برایش جبران می‌کردند. قرآن می فرماید: «هر وقت به شما تهیتی داده شد، بهتر از آن را پاسخ دهید.» مومن باید اینگونه باشد و تمرین جود و کرم کند. جواد ترین مردم کسی است که عطا می کند به کسی که به او امید نبسته است. بعضی‌ها فکر می‌کنند جواد بودن فقط به بخشش مال است اما روایت داریم که جواد بودن به جود نفس و جان هم است. در روایت داریم که از خطای انسان سخی بگذرید. جود و سخاوت و کرم، انسان را نجات می‌دهد. امیرالمومنین در نهج البلاغه می فرمایند: «انسانهای کریم و جواد وقتی خطا می‌کنند از خطایشان بگذرید، چون انسان جواد دستش در دست خداست.»
در حدیث داریم که کسی که جود می کند به سیادت می رسد. جود عزتی نقد است و به انسان عزت می دهد. در نهج البلاغه می خوانیم که بخل و خسّت و خسیسی ننگ است. روش و منش انسانهای کریم جود است. معلوم می شود جود، میوه کرامت است. اهلبیت همه کریم هستند و همه سرشار از سخاوت و جود و بخشش هستند. جود از کرامت سرشت است، چون طبیعت کریمانه دارد، لذا جود یکی از کارکردهای این طبیعت کریمانه است. جود یک صفت و ملکه درونی و ذاتی در وجود انسان هاست. در روایت داریم که جود کن با آنچه که میابی تا به مقام محمود برسی. یکی از خاصیت های جود این است که انسان را محبوب مخالفانش می کند، انسان برده احسان است اگر کسی به او جود کند دوستدار او می شود. بخل دقیقاً برعکس جود است و موافقان را تبدیل به مخالف می کند. خداوند خودش جواد است و انسان های جواد و بخشنده را هم دوست دارد. بهترین نوع بخشش این است که وقتی انسان خودش تحت فشار و سختی باشد اما به دیگری که نیازمند است رسیدگی و کمک کند. ما به عنوان والدین باید فرزندان بخشنده و جواد تربیت کنیم تا در زندگی هم بخشنده باشند. اهلبیت همه بخشنده بودند و اگر کسی برایشان کاری می کرد حتماً برایش جبران می‌کردند. قرآن می فرماید: «هر وقت به شما تهیتی داده شد، بهتر از آن را پاسخ دهید.» مومن باید اینگونه باشد و تمرین جود و کرم کند. جواد ترین مردم کسی است که عطا می کند به کسی که به او امید نبسته است. بعضی‌ها فکر می‌کنند جواد بودن فقط به بخشش مال است اما روایت داریم که جواد بودن به جود نفس و جان هم است. در روایت داریم که از خطای انسان سخی بگذرید. جود و سخاوت و کرم، انسان را نجات می‌دهد. امیرالمومنین در نهج البلاغه می فرمایند: «انسانهای کریم و جواد وقتی خطا می‌کنند از خطایشان بگذرید، چون انسان جواد دستش در دست خداست.»
تاکنون نظری ثبت نشده است