display result search
- 2877
- 1000
- 1000
- 1000
بردۀ دیگران یا بندۀ خدا؛ راه سومی نیست، جلسه اول
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع " بردۀ دیگران یا بندۀ خدا؛ راه سومی نیست"، جلسه اول، سال 1401
یکی از مشکلات موجود در جامعه بشری و زندگی انسان ها این است که، ضرورت بندگی خدا را خیلی خوب درک نمی کنند. ضرورت بندگی خدا را فقط با معاد نمی شود جا انداخت، که اگر ما بندگی خدا را نکنیم به جهنم می رویم و اگر بنده خدا بودیم به بهشت می رویم. اگر فقط بحث معاد را برای جا انداختن ضرورت بندگی خدا استفاده کنیم، ممکن است باعث بیزاری عده ای از دین شویم. پس این نحوه صحیحی برای جا انداختن ضرورت بندگی خدا نیست و نمی توان با پرداختن به جهنم ضرورت بندگی را جا انداخت. انسان اول باید اضطرار نسبت به بندگی خدا پیدا کند و در همین دنیا که زندگی می کند خدا را التماس کند که پناهش دهد. خدا هم به انسان عقل داده است و انتظار دارد که انسان با عقل خودش اضطرار بندگی خدا را پیدا کند. بعضی از انسان ها با همان معاد به ضرورت بندگی خدا می رسند. اما این تنها راه نیست بلکه مسیرهای دیگری هم وجود دارد. دینداری منفعلانه خیری ندارد. راه اصلی اضطرار نسبت به بندگی خدا چیست؟ آیا با برقرار شدن عدالت، همه مردم بندگی خدا را می پذیرند؟ همه می‌دانیم که امیرالمومنین بهترین مجری عدالت بودند، باز هم دیدیم که چه بر سر فرزندانشان آمد. خیلی از افراد مذهبی هم اضطرار بندگی خدا را درک نمی کنند. اما باید بدانیم که اگر اضطرار بندگی خدا را درک نکنیم، رشد نخواهیم کرد. بهترین راه برای درک ضرورت بندگی خدا این است که بدانیم اگر بنده خدا نشویم، برده دیگران می شویم. ما به هر میزان که بنده خدا نباشیم، برده دیگران هستیم. انسان ها در زمان ما به سادگی به بردگی کشیده می شوند. ولی خدا مردم را از بردگی دیگران به بندگی خدا می رساند. حفظ عزت در روابط بین انسان ها بسیار با اهمیت است. انسانی که بنده خدا نیست، ضعیف شده و برده دیگران می‌شود. بردگی دیگران به خشونت علیه بندگان خدا منجر می شود. انسان های ضعیف وحشی می شوند و اخلاق بردگی شان را نشان می دهند.
یکی از مشکلات موجود در جامعه بشری و زندگی انسان ها این است که، ضرورت بندگی خدا را خیلی خوب درک نمی کنند. ضرورت بندگی خدا را فقط با معاد نمی شود جا انداخت، که اگر ما بندگی خدا را نکنیم به جهنم می رویم و اگر بنده خدا بودیم به بهشت می رویم. اگر فقط بحث معاد را برای جا انداختن ضرورت بندگی خدا استفاده کنیم، ممکن است باعث بیزاری عده ای از دین شویم. پس این نحوه صحیحی برای جا انداختن ضرورت بندگی خدا نیست و نمی توان با پرداختن به جهنم ضرورت بندگی را جا انداخت. انسان اول باید اضطرار نسبت به بندگی خدا پیدا کند و در همین دنیا که زندگی می کند خدا را التماس کند که پناهش دهد. خدا هم به انسان عقل داده است و انتظار دارد که انسان با عقل خودش اضطرار بندگی خدا را پیدا کند. بعضی از انسان ها با همان معاد به ضرورت بندگی خدا می رسند. اما این تنها راه نیست بلکه مسیرهای دیگری هم وجود دارد. دینداری منفعلانه خیری ندارد. راه اصلی اضطرار نسبت به بندگی خدا چیست؟ آیا با برقرار شدن عدالت، همه مردم بندگی خدا را می پذیرند؟ همه می‌دانیم که امیرالمومنین بهترین مجری عدالت بودند، باز هم دیدیم که چه بر سر فرزندانشان آمد. خیلی از افراد مذهبی هم اضطرار بندگی خدا را درک نمی کنند. اما باید بدانیم که اگر اضطرار بندگی خدا را درک نکنیم، رشد نخواهیم کرد. بهترین راه برای درک ضرورت بندگی خدا این است که بدانیم اگر بنده خدا نشویم، برده دیگران می شویم. ما به هر میزان که بنده خدا نباشیم، برده دیگران هستیم. انسان ها در زمان ما به سادگی به بردگی کشیده می شوند. ولی خدا مردم را از بردگی دیگران به بندگی خدا می رساند. حفظ عزت در روابط بین انسان ها بسیار با اهمیت است. انسانی که بنده خدا نیست، ضعیف شده و برده دیگران می‌شود. بردگی دیگران به خشونت علیه بندگان خدا منجر می شود. انسان های ضعیف وحشی می شوند و اخلاق بردگی شان را نشان می دهند.
کاربر مهمان
کاربر مهمان