display result search
- 721
- 1000
- 1000
- 1000
ابعاد مهم مسأله ابلاغ در روز عید غدیر
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «ابعاد مهم مسأله ابلاغ در روز عید غدیر»، سال 1399
یک حدیثی را ابتدا از أمالی صدوق می‌خوانم که بشارت‌های خوبی برای محبین و شیعیان امیرالمؤمنین هست، در این حدیث نورانی هفت هشت نکته را نبی اکرم بیان کردند و امام صادق این حدیث را از پدران و آباء معصوم خود از وجود مقدس رسول الله(ص) در باب امیرالمؤمنین و فضیلت انس و ارتباط با حضرت نقل کردند.
خداوند متعال به برادرم امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب صفاتی داده و فضایلی داده که «لَا یُحْصِی عَدَدَهَا غَیْرُهُ» جز خدای متعال کسی نمی‌تواند احصاء کند، احاطه پیدا کند به فضایلی که به حضرت داده شده است. حضرت فرمود: جز خدا و من کسی تو را نشناخته است، ای علی. این نکته اول است که فضایل حضرت در احصاء ما نمی‌آید ولی بهره ما از این فضایل چیست؟
فرمودند: اگر کسی یکی از این فضایل را یاد کند، «فَمَنْ ذَکَرَ فَضِیلَةً مِنْ فَضَائِلِهِ مُقِرّاً بِهَا» این فضیلت در قلبش اقرار پیدا کرده باشد و فضیلت را پذیرفته باشد، خدای متعال گناهان گذشته و آینده او را پاک می‌کند. یعنی به طهارت نفس می‌رسد. توبه‌ای که اینقدر سنگین است با متذکر شدن به فضیلت حضرت محقق می‌شود. ولایت حضرت مطهر است.
فرمودند: اگر کسی فضایلی از فضایل حضرت را بنویسد، مادامی که این کتاب باقی است، ملائکه برای صاحب این کتاب استغفار می‌کنند. اگر کسی بشنود فضیلتی از فضایل حضرت را، گناهانی که با سامعه‌اش کرده است، قوه سامعه انسان تطهیر می‌شود. اگر فضیلتی از فضایل حضرت را بخواند، خدای متعال گناهانی که با چشم انجام داده را پاک می‌کند. شرط همه اینها اقرار است.
گناه خروج از دایره ولایت است و باطنش ولایت ائمه جور است. وقتی انسان برمی‌گردد رو به امیرالمؤمنین و قوای خودش را در ارتباط با حضرت قرار می‌دهد مثل آدمی است که به آب نزدیک می‌شود. آدمی که بدنش متنجس است، وارد آب کُر شود پاک می‌شود.
وقتی به سرچشمه طهارت نزدیک شوی، استماعش، خواندنش، شنیدن و نوشتن و ذکرش طهارت نفس می‌آورد. رسول خدا فرمودند: «النَّظَرُ إِلَى عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع عِبَادَةٌ» ما محروم هستیم مگر اینکه کسی اهل سلوک باشد و بتواند وجه حضرت را در عالم ببیند. «وَ ذِکْرُهُ عِبَادَةٌ» متذکر حضرت و فصایل او شدن عبادت خداست و پرستش خدای متعال از این طریق است. این هم بخاطر جایگاه حضرت است. «وَ لَا یُقْبَلُ إِیمَانُ عَبْدٍ إِلَّا بِوَلَایَتِهِ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِ» ایمان هیچ بنده‌ای قبول نمی‌شود الا با ولایت حضرت و برائت از دشمنان حضرت و هردو باید با هم جمع شود.
یک حدیثی را ابتدا از أمالی صدوق می‌خوانم که بشارت‌های خوبی برای محبین و شیعیان امیرالمؤمنین هست، در این حدیث نورانی هفت هشت نکته را نبی اکرم بیان کردند و امام صادق این حدیث را از پدران و آباء معصوم خود از وجود مقدس رسول الله(ص) در باب امیرالمؤمنین و فضیلت انس و ارتباط با حضرت نقل کردند.
خداوند متعال به برادرم امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب صفاتی داده و فضایلی داده که «لَا یُحْصِی عَدَدَهَا غَیْرُهُ» جز خدای متعال کسی نمی‌تواند احصاء کند، احاطه پیدا کند به فضایلی که به حضرت داده شده است. حضرت فرمود: جز خدا و من کسی تو را نشناخته است، ای علی. این نکته اول است که فضایل حضرت در احصاء ما نمی‌آید ولی بهره ما از این فضایل چیست؟
فرمودند: اگر کسی یکی از این فضایل را یاد کند، «فَمَنْ ذَکَرَ فَضِیلَةً مِنْ فَضَائِلِهِ مُقِرّاً بِهَا» این فضیلت در قلبش اقرار پیدا کرده باشد و فضیلت را پذیرفته باشد، خدای متعال گناهان گذشته و آینده او را پاک می‌کند. یعنی به طهارت نفس می‌رسد. توبه‌ای که اینقدر سنگین است با متذکر شدن به فضیلت حضرت محقق می‌شود. ولایت حضرت مطهر است.
فرمودند: اگر کسی فضایلی از فضایل حضرت را بنویسد، مادامی که این کتاب باقی است، ملائکه برای صاحب این کتاب استغفار می‌کنند. اگر کسی بشنود فضیلتی از فضایل حضرت را، گناهانی که با سامعه‌اش کرده است، قوه سامعه انسان تطهیر می‌شود. اگر فضیلتی از فضایل حضرت را بخواند، خدای متعال گناهانی که با چشم انجام داده را پاک می‌کند. شرط همه اینها اقرار است.
گناه خروج از دایره ولایت است و باطنش ولایت ائمه جور است. وقتی انسان برمی‌گردد رو به امیرالمؤمنین و قوای خودش را در ارتباط با حضرت قرار می‌دهد مثل آدمی است که به آب نزدیک می‌شود. آدمی که بدنش متنجس است، وارد آب کُر شود پاک می‌شود.
وقتی به سرچشمه طهارت نزدیک شوی، استماعش، خواندنش، شنیدن و نوشتن و ذکرش طهارت نفس می‌آورد. رسول خدا فرمودند: «النَّظَرُ إِلَى عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع عِبَادَةٌ» ما محروم هستیم مگر اینکه کسی اهل سلوک باشد و بتواند وجه حضرت را در عالم ببیند. «وَ ذِکْرُهُ عِبَادَةٌ» متذکر حضرت و فصایل او شدن عبادت خداست و پرستش خدای متعال از این طریق است. این هم بخاطر جایگاه حضرت است. «وَ لَا یُقْبَلُ إِیمَانُ عَبْدٍ إِلَّا بِوَلَایَتِهِ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِ» ایمان هیچ بنده‌ای قبول نمی‌شود الا با ولایت حضرت و برائت از دشمنان حضرت و هردو باید با هم جمع شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است