display result search
- 626
- 1000
- 1000
- 1000
موانع سقوط انسان، جلسه دهم
سخنرانی از آیت الله حسین مظاهری با موضوع «موانع سقوط انسان»، جلسه دهم
چرا با وجود برکات فراوان توسّل، آثار و برکات ارزشمند ناشی از توسّل کمتر از گذشته مشاهده می‌شود؟ در زمان‌های قبل، مجالس عزاداری، بسیاری از دردهای بی‌درمان را شفا می داد. مردم به طور جدّی به اهل بیت«سلام الله علیهم»، متوسّل می‌شدند و نتیجۀ جدی هم می گرفتند.
در گذشته، از این قبیل کرامات، بسیار اتّفاق می‌افتاد، امّا متأسّفانه در زمان حاضر، آثار توسّل کمتر مشهود است. البته آثار اصلی و اساسی توسّل، همچنان وجود دارد و موجب حفظ مردم از بلاهای گوناگون می‌شود. ولی باید ببینیم چرا اثرگذاری مجالس عزاداری و عزیمت مردم به مشاهد مشرّفه، مثل سابق نیست؟ چرا با وجود این‌گونه توسّلات، مردم گرفتارند و دردهای ناعلاج شیوع فراوانی دارد؟
طبق تصریح قرآن کریم، گناه اجتماعی، مانع بزرگی برای نزول رحمت پروردگار متعال به شمار می‌رود. بر این اساس، ملّت گناه‌کار، لیاقت برخورداری از برکات ناشی از توسّل را ندارند و به ناچار باید عذابی که در اثر رواج گناه فراهم کرده‌اند، بچشند. «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذیقَهُمْ بَعْضَ الَّذی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ»
مفاسد اجتماعی در اثر رواج گناه و کردار ناشایست در جامعه ظهور می‌یابد و موجب پدید آمدن دلهره، اضطراب خاطر و نگرانی در بین مردم می‌شود و زندگی مردم را با بی‌برکتی، مضیقه و تنگی معیشت مواجه می‌سازد. شیوع فساد و ترویج فحشاء، گرفتاری و عذاب دنیا و آخرت را به همراه خواهد داشت و عواملی همچون توسّل نیز با کارآیی شگفت‌انگیزی که دارد، مانع آن عذاب دردناک نخواهد شد. حتی افراد شایسته در چنین جامعه‌ای ناچارند در آتشی که اهل معصیت برافروخته‌اند، بسوزند.
«إِنَّ الَّذینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ»
بی‌بند و باری، بی‌حیایی، بی‌عفّتی و بی‌غیرتی در کوچه و بازار مسلمین، نفوذ غنا، موسیقی و فیلم‌های مبتذل در خانه‌ها، رواج ربا، رشوه و حیله‌گری در امور اقتصادی و فراموش شدن فضایلی همچون صداقت و امانتداری، تأثیر به سزای توسّل را محو می‌نماید.
چرا با وجود برکات فراوان توسّل، آثار و برکات ارزشمند ناشی از توسّل کمتر از گذشته مشاهده می‌شود؟ در زمان‌های قبل، مجالس عزاداری، بسیاری از دردهای بی‌درمان را شفا می داد. مردم به طور جدّی به اهل بیت«سلام الله علیهم»، متوسّل می‌شدند و نتیجۀ جدی هم می گرفتند.
در گذشته، از این قبیل کرامات، بسیار اتّفاق می‌افتاد، امّا متأسّفانه در زمان حاضر، آثار توسّل کمتر مشهود است. البته آثار اصلی و اساسی توسّل، همچنان وجود دارد و موجب حفظ مردم از بلاهای گوناگون می‌شود. ولی باید ببینیم چرا اثرگذاری مجالس عزاداری و عزیمت مردم به مشاهد مشرّفه، مثل سابق نیست؟ چرا با وجود این‌گونه توسّلات، مردم گرفتارند و دردهای ناعلاج شیوع فراوانی دارد؟
طبق تصریح قرآن کریم، گناه اجتماعی، مانع بزرگی برای نزول رحمت پروردگار متعال به شمار می‌رود. بر این اساس، ملّت گناه‌کار، لیاقت برخورداری از برکات ناشی از توسّل را ندارند و به ناچار باید عذابی که در اثر رواج گناه فراهم کرده‌اند، بچشند. «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذیقَهُمْ بَعْضَ الَّذی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ»
مفاسد اجتماعی در اثر رواج گناه و کردار ناشایست در جامعه ظهور می‌یابد و موجب پدید آمدن دلهره، اضطراب خاطر و نگرانی در بین مردم می‌شود و زندگی مردم را با بی‌برکتی، مضیقه و تنگی معیشت مواجه می‌سازد. شیوع فساد و ترویج فحشاء، گرفتاری و عذاب دنیا و آخرت را به همراه خواهد داشت و عواملی همچون توسّل نیز با کارآیی شگفت‌انگیزی که دارد، مانع آن عذاب دردناک نخواهد شد. حتی افراد شایسته در چنین جامعه‌ای ناچارند در آتشی که اهل معصیت برافروخته‌اند، بسوزند.
«إِنَّ الَّذینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ»
بی‌بند و باری، بی‌حیایی، بی‌عفّتی و بی‌غیرتی در کوچه و بازار مسلمین، نفوذ غنا، موسیقی و فیلم‌های مبتذل در خانه‌ها، رواج ربا، رشوه و حیله‌گری در امور اقتصادی و فراموش شدن فضایلی همچون صداقت و امانتداری، تأثیر به سزای توسّل را محو می‌نماید.
کاربر مهمان