display result search
منو
 امتحان حضرت زهرا (س) راه هدایت انسان ها، جلسه دوم

امتحان حضرت زهرا (س) راه هدایت انسان ها، جلسه دوم

  • 1 تعداد قطعات
  • 77 دقیقه مدت قطعه
  • 107 دریافت شده
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "امتحان حضرت زهرا (س) راه هدایت انسان ها"، جلسه دوم، سال 1392


در قرآن کریم آمده که «ألَمْ تَرَإِلَى الَّذینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ کُفْراً و َأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دارَ الْبَوار * ِجَهَنَّمَ یَصْلَوْنَهَا وَ بِئْسَ الْقَرَارُ»(ابراهیم/28)
در تبیین حوادث بزرگ، هر طایفه ای با درک خود حادثه را تببین کرده اند ولی وقتی تمام تحلیل ها را، کنار ادبیات وحی قرار دهیم همه رنگ می بازند، نسبت به فاجعه پیش آمده در صدر اسلام نیز همین گونه است، و اینکه چه شد که وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله علیها با تمام وجود برای دفع این فساد و شر به میدان آمدند؛ چه کردند و دامنه اقدامشان چه بود و اقدامشان چه نتایجی داشت، تنها ادبیات قرآن و روایات است که می تواند مرجع فهم این وقایع باشد و تنها آن نگاه و دید نافذ است که می تواند ابعاد این حادثه را نشان دهد. مثلا در خصوص حادثه عاشورا، در کتاب شریف کامل الزیارات، روایات، آثار و پیامدهای عاشورا را اجمالا نشان می دهند، اینکه حرم حضرت مختلف الملائکه است فوج ینزل فوج یصعد دسته دسته ملائکه می آیند و فیض می برند و برمی گردند عالم ملکوت در این حرم طمع می کنند و می آیند و فیض می برند از این بالاتر مختلف الانبیاء است از این بالا تر صد و بیست و چهار هزار پیامبر با اوصیاء شان می آیند معلوم است که انبیاء هم متنعم اند. در برخی روایت فرمودند که هر شب جمعه خدا هبوط می کند به کربلا که این دیگر خیلی سنگین است. البته نباید این را بد فهمید. وقتی که حادثه این قدر با عظمت است که کربلا اینگونه می شود.نمی شود این را با یک حادثه ساده مقایسه کرد. حادثه ای که اتفاق افتاده و تمام شده ظاهرش یک جنگ کوچک است اما باطنش نقطه کانونی درگیری حق و باطل است نقطه درگیری شیاطین با نبی اکرم است موضوع درگیری هم سر مطامع مادی و حکومت سال شصت و یک نیست البته به این معنا نیست که حکومت اجتماعی مهم نیست نه خیلی مهم است بلکه منظور این است که موقعیت فعل سید الشهدا چیزی است که همه انبیاء از ان بهره مند اند.
در خصوص حضرت صدیقه سلام الله علیها نیز حادثه را باید با توجه به عظمت ایشان فهمید، آنحضرت کسیست که سراسر قرآن پر از مدح او است .کسی که شب قدر نبی اکرم است.کسی که از ارکان مباهله است.کسی که محور نزول آیه تطهیر و سوره کوثر و هل اتی و ده ها آیه دیگر است، لذا اهداف او باید متناسب با عظمتش تبیین شود و بدترین نوع تحریف این افعال بزرگ و با عظمت این است که انسان این افعال ار کوجک تر از آن جه که هست بیان کند؛ وقتی فعل معصوم، مورد بحث قرار میگیرد، اقدامش را نیز باید متناسب با عظمتش فهمید، زیرا اصلا امور کوچک در او انگیزه ای ایجاد نمی کنند، در ایشان راه ندارند، لذا حضرت علی علیه السلام می فرمایند: «والله لو أعطیت الأقالیم السبعة بما تحت أفلاکها على أن أعصی الله فی نملة أسلبها جلب شعیرة ما فعلت»، پس کسی که در این وسعت است باید در تبین فعل او متوجه بود. در قصه بعد از رحلت حضرت رسول (ص) که حضرت زهرا (س) با تمام وجود به میدان آمدند و تا مرز شهادت ایستادند، باید دانست که چه اتفاقی بزرگی در حال تحقق بود، که دیگر کار مقداد و ابوذر و سلمان نبود و لازم بود خود ایشان شخصا دخالت کنند؟ لذا چنانکه در روایات وارد شده است، وقتی حضرت به پشت در رفتند، از ایشان سوال شد چرا شما؟ و آنحضرت فرمودند کسی جز من نمی تواند از این سرکشی و عصیان جلوگیری کرده و ان را جبران کند.
کلمه نعمت در قرآن در موارد زیادی به کار رفته است، لکن در مجموع اینگونه برداشت می شود که نعمت، ولایت ائمه علیهم السلام است، چنانکه در روایات، نعیم در آیه « ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیمِ»(تکاثر/8)، ولایت اهل بیت دانسته شده است، لذا تمام سوالات قیامت با یک سوال جواب داده می شود و آن اینکه «خداوند پیامبری فرستاده که من ماموم او بوده ام» و دیگر تمام است و اگر کسی این را نتواند پاسخ دهد، ریز و درشت را از او سوال خواهند کرد، لذا فرمود: «إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ وَلَایَتَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ قُطْبَ الْقُرْآنِ وَ قُطْبَ جَمِیعِ الْکُتُب»، ولایت اهل بیت قطب قرآن کریم است همه قرآن درباره اهل بیت است .
در روایات دارالحیوان محیط ولایت اهل بیت است و دنیا محیط ولایت ائمه جور است به همین دلیل دنیا اینقدر مذمت شده است؛ در این دار طبیعت دو محیط ولایت است یکی محیط موت است یکی محیط حیوان است. «بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَوةَ الدُّنْیَاوَ الاْخِرَةُ خَیرٌ وَ أَبْقَى»(اعلی/16)، حیات دنیا محیط ولایت ائمه جور است، در روایات آمده است که آخرت محیط ولایت اهل بیت است. کسی که در دنیا در محیط ولایت ائمه جور است و در آن زندگی می کند عبادتش هم لهو لعب است و درکی از خدا در بیرون این محیط پیدا نمی کند؛ این آدم هر کاری می کند لهو و لعب است اگر از آن بیرون شد اگر طفل هم باشد دیگر اهل لهو و لعب نیست همه کارش کار الهی است لهو یعنی چیزی که انسان را از امر مهمش دور کند هر چیزی که انسان را از خدای عالم مشغول کند لهو است.انسان تا به حیات طیبه نرسد همه زندگی اش لهو است اگر رسید همه زندگی اش جدی می شود همه اش بندگی است. در قرآن کریم خداوند خطاب به مومنان می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما یُحْییکُمْ»(انفال/24)، خطاب به مومن است کسی که وارد وادی ایمان شده است بعد از ایمان خدا و رسول شما را به کاری دعوت می کند که مبدا حیات است و حیات می دهد. این که «اسْتَجیبُوا» آمده نشان می دهد که کار دشواری است .فرمود «لِما یُحْییکُمْ» ولایت علی بن ابی طالبعلیه السلام است که همان ولایت رسول الله است که همان ولایت الله است.
نعمت یعنی این محیطی که محیط حیات و توحید و معرفت و محبت است یعنی صراط مستقیم، که در سوره حمد ا زخدا تقاضا می کنیم که ما را دائم در مسیر مستقیم قرار دهد. این صراط معرفت و محبت خداست که اگر کسی در این وادی وارد شود آب خوردنش هم معرفت زاست. «اهدنا الصراط» یعنی ما را ملازم این راه قرار بده، این صراط مستقیم نعمتی است که خدا به عده ای داده است؛ کسانی که خدا به آنها نعمت داده در این صراط اند. این مسیر همه انبیاء و صدیقین و شهداء است .در روایات این صراط به امام تفسیر شده است ، امام خودش عین صراط است نه این که فقط دعوت به صراط کند. که این خود نعمت است. اگر در دنیا راه به سوی بهشت و معرفت و محبت خدا باشد نعمت است. خوردن و آشامیدن نعمت دنیا نیست، تنعم در دنیا می تواند انسان را جهنمی و یا بهشتی کند. تفاوت این دو در خود خوردن و آشامیدن نیست، بلکه در اینست که خوردن در کدام وادی است، اگر در وادی ولایت امیر المومنین علیه السلام باشد خوردنش هم عین صلات است .کسانی که در این خانه ها وارد می شوند هیچ چیز آنها را از خدا غافل نمی کند. «لا تُلْهیهِم»، نماز در بیرون این خانه ها لهو و لعب است شیطان بیرون بود که این همه نمازش قبول نشد همه نعمت همین ولایتی است که خدا در این عالم قرار داده است صراط مستقیم یعنی همین نعمت، خود این ولایت است. نعمت، چیزی است که ما را به خدا می رساند. اگر در وادی ولایت ائمه جور باشید خوردن زقوم است خوردن هم اگر در وادی ولایت معصوم باشد نعمت است فرق حلال و حرام چیست حرام از دست ائمه جور می آید همه حلال ها این طور است از دست ائمه معصومین می آید. علم هم این طور است علم نورانی علم ظلمانی ببینید که علم را از کجا می گیرد کلام ائمه جور جهنم است یکی از بهترین رزق های بهشت که به خمر تعبیر شده است فرموده اند که علم و معارف است هر چه طعام سر سفره امیر المومنین (ع) است همه اش رحمت و قرب و بهشت است. هر چه آنطرف است حرام است نجس است رجس است پلید است، لذا ولایت، افضل النعم است.
به تعبیر دیگر، نعمت ولایت، آن حصنی است که خدا قرار داده «کلمه لا اله الا الله حصنی»این که فقط لفظ نیست که اگر کسی به زبان آورد در این حصن وارد شده باشد، وادی توحید وادی ولایت حضرت علی علیه السلام است.این است که ولایت علی بن ابی طالب همه نعمت است و پایان این وادی بهشت و قرب است؛ همه درجات بهشت است، درجات بندگی و قرب است، غفلت در آن راه ندارد، دار الذکر است؛ بهشت این گونه است، یک مقام بهشت مقام رضوان است همه این مقامات، مقامات ولایت اند. این سخنان هیچ تعجبی نیز ندارد، چطور اگر گفته شود به اندازه ای که قرآن در شخص محقق شده آنقدر در بهشت درجه دارد و آنقدر که انوار قرآن در قلبش جاری شده درجات بهشت دارد، پس درجات بهشت درجات قرآن است، موجب تعجب نیست، لکن اگر بگوئید که درجات بهشت درجات ولایت امیر المومنین علیه السلام است تعجب می کنند؟ چرا؟ مگر قرآن با جان حضرت یکی نیست؟ مگر تمام قرآن در سینه ایشان نیست؟ هرچه از خانه ولایت بیرون بیاید عین طهارت است، «إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً»(احزاب/33)، همه نعمت های پاک نعمت هایی که در بهشت متقین است همه تجسد ولایت امام است.همه آنچه که ماتناول می کنیم آیا تسجد رحمت خدا نیست مگه امام «الرحمه الموصوله» نیست؟ همه رحمت ها از امام جاری می شود هر چه می خوریم از دست امام است، بهشت با تمام مقاماتش مقامات ظاهری و معنوی اش نازله وجود امام است این بهشت تا دنیا هم کشیده شده است.
اگر امام را شناخته باشیم، درک می کنیم که تمام نعمت، امام است و نقمت، کفران این نعمت است، بیرون وادی ولایت حصنی نیست خدای متعال امانش را برداشتته است و آن دشمن قدار که بر ما قسم خورده دستش به ما می رسد. در این وادی از عذاب در امان اند. به روی در آتش افتادن در جهنم هم برای این که در دنیا رو به ولایت ائمه کفر کرده اند. وقتی که طوفان حضرت نوح(ع) نشست پیر زنی بعد از طوفان آمد گفتند که تو نفهمیدی طوفانی شده گفت نه اگر خدا بخواهد در آن وادی طوفان سهمگین که پسر نوح بالای کوه هم در امان نبود این پیر زند را در امان می دارد.
نقطه مقابل ولایت اهل بیت، ولایت ائمه جور است که باطنش جهنم است، رزق ناپاک است، ضیق صدر است: «فَمَنْ یُرِدِ اللَّهُ أَنْ یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ یُرِدْ أَنْ یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً»(انعام/125)، یک طرف شرح صدر می آورد و یک طرف ضیق صدر، و الان هم نبرد، همین است، ولایت ائمه استکبار متن جهنم است اگر ما به قله توسعه رسیدیم ولی در ولایت استکبار باشیم در متن جهنم خواهیم بود. میوه ایکه انسان از دست ائمه نار بخورد از زقوم بدتر است.البته آدمی که ذائقه اش ازش گرفته شده باشد تصورش این است که لذیذ است. امیر المومنین می فرمایند: «فَمَنْ عَدَلَ عَنْ وَلَایَتِنَا وَ فَضَّلَ عَلَیْنَا غَیْرَنَا فَإِنَّهُمْ عَنِ الصِّراطِ لَناکِبُونَ فَلَا سَوَاءٌ مَنِ اعْتَصَمَتْ بِهِ الْمُعْتَصِمُونَ لَا سَوَاءٌ مَنِ اعْتَصَمَ بِهِ النَّاسُ وَ لَا سَوَاءٌ حَیْثُ ذَهَبَ مَنْ ذَهَبَ فَإِنَّمَا ذَهَبَ النَّاسُ إِلَى عُیُونٍ کَدِرَةٍ یُفْرَغُ بَعْضُهَا فِی بَعْضٍ وَ ذَهَبَ مَنْ ذَهَبَ إِلَیْنَا إِلَى عُیُونٍ صَافِیَةٍ تَجْرِی عَلَیْهِمْ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى وَ لَا انْقِطَاعَ لَهَا وَ لَا نَفَادَ» یعنی آنچه مردم به آنها متمسک می شوند با تمسک شما به امامتان یکی نیست آنها به سراغ ظرفهایی رفته اند که نمی جوشند کسانی که به سراغ ما آمده اند به چشمه هایی روی آورده اند که علی الدوام می جوشد، و فرمود: «نَحْنُ النِّعْمَةُ الَّتِی أَنْعَمَ اللَّهُ بِهَا عَلَى عِبَادِهِ وَ بِنَا یَفُوزُ مَنْ فَازَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ»(5) و فرمود: امیرالمومنین همان ایمانیست که در قلوب زینت داده شده است: « وَ لکِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإیمانَ وَ زَیَّنَهُ فی قُلُوبِکُمْ»(حجرات/7).
خداوند متعال در آیات شریفه سوره ابراهیم که در ابتدای سخن ذکر شد، می فرماید: ای پیامبر گرامی، آیا ندیدی کسانی را که نعمت را تبدیل به کفر کردند(نه اینکه کفر نعمت کردند)، و در نتیجه قومشان را وارد دارالبوار، (یعنی جائی که هیچ فلاح و رویشی در آن نیست و در جهنم است)، نمودند، و با اینکه بعدا وارد جهنم می شوند، لکن حلول در آن را از همینجا آغاز کرده اند، باید دانست این نعمت چه بوده و این کفری که نعمت به آن مبدل شده چیست و اینان که قوم را حلول دادند کیستند؟ اینان پیشوایانی بودند و قومی داشتند که از ایشان تبعیت می کردند. ائمه نار بودند، این نعمت الله که کفران شد و این کفری که جایگزین شد چه بود؟ آنچه که در غدیر اتفاق افتاد، اتمام نعمت ولایت بود و صرفا یک نصب ظاهری نبود «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً»(مائده/3)، نبی اکرم به امر خدا پرده از ولایت حضرت علیعلیه السلام برداشتند این نعمت جاری شد نعمت در حجاب بود نسیم از آن وادی وزیدن گرفت تا عالم بهشت شود«وَ الشَّمْسِ وَ ضحُئهَا * وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَئهَا * وَ النهَّارِ إِذَا جَلَّئهَا * وَ الَّیْلِ إِذَا یَغْشَئهَا»(شمس/1تا4)، لکن ائمه کفر نعمت خداوند را تبدیل به کفر کردند، و از نعمت ولایت امام، عدول کردند، آنان قشایی مثل پرده تاریک شب، بر ولایت امیر المومنین انداختند، ایشان مامور شده بودند که بیایند و بر عالم بتابند. و مانند ابر رحمتی بر عالم ببارند، «الْإِمَامُ السَّحَابُ الْمَاطِر»، اگر می بارید همه این سرزمین زنده می شد. اما دنیا به واسطه این تبدیل شد به دار البوار که هیچ رشدی در آن نیست و دار موت است.
تنها در عصر ظهور است که درها باز می شود و عالم، عالم دیگری شده و از دارالبوار خارج می شود. البته برخی امروز هم به ظهور جزئی می رسند و دوران ظهورشان می رسد، اما این غیر از ظهور کلی است؛ خروج از دار البوار وارد شدن در دار حیات است در وادی ولایت امیرالمومنین و وادی توحید و معرفت است؛ «ومَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمى»(طه/124)، دار البوار دار معیشت ضنک و دار کوری است. در این وادی جز شعله های جهنم که شعله ور است، چیزی نمی روید، هر که در این وادی است آلوده است، و ما همه در دروان ضیق و ضنک هستیم لذا کسی طعم خوشی در این عالم نمی چشد و هنوز هم این جریان ادامه دارد، و جریان اروپا و غرب، ادامه امپراطوری بنی امیه و سقیفه است و امام زمان از نسل حضرت زهرا (س) که بیاید نور حضرت را منتشر کرده و آن شمس را تجلی خواهد داد.
لذا موضوع درگیری حضرت زهرا اجمالا اینست که عالم دارالبوار باشد یا دار الحیوان گردد، و وقتی قشا را بر ولایت امیر المومنین (ع) انداختند، باید حضرت زهرا (س) وارد میدان شده و عالم را به مدار خودش بر می گرداند و این تمام قصه است.

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 77:13

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی