display result search
- 828
- 1000
- 1000
- 1000
مأموریت نبی اکرم (ص) در هدایت امت
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "مأموریت نبی اکرم (ص) در هدایت امت"، سال 1394
پیامبر (ص) کسی است که از نظر معارف اهل بیت و قرآن بر همه انبیاء مقدم است؛ یعنی در مقام عهد با خدای متعال پیش از همه انبیاء عهد عبودیت و بندگی و توحید را بسته است، بلکه از روایات ائمه استفاده می شود که این پیامبر نه فقط پیامبر بر ماست و مبعوث شده و آمده دست ما را بگیرد و از شرک نجات بدهد بلکه مبعوث بر انبیاء هم بوده و همه پیامبران الهی در عالم ارواح، شاگردان این پیامبر بوده اند و پیامبر آنها را دعوت به توحید کرده و آنها توحید را از نبی اکرم (ص) آموخته اند. کما اینکه ملائکه مقربی مانند جبرائیل و میکائیل هم در عالم انوار و عالم قبل از ظهور حضرت در عالم دنیا، توحید را از نبی اکرم و اهل بیتش آموختند.
حال این پیامبری که معلم توحید همه ملائکه و انبیاء است مبعوث شده و آمده در دنیا و بنا را بر این داشته که دست ما را بگیرد و همه ما را موحد کند و از شرک نجات دهد. در زیارت حضرت از راه دور خواندید که ایشان همین که متولد شدند با تجلی نورشان در عالم خیلی از حجاب ها برداشته شد و ابواب و درهایی به سوی توحید و عالم غیب گشوده شد .نبی اکرم که شفیع کل عالم هستند در همه عوالم هم دست هدایت و شفاعت ایشان بالای سر همه بوده یک عهدی با خدا بستند که بیایند دست ما را بگیرند و ببرند و برسانند. به تعبیر قرآن این وجود مقدس آن خورشیدی است که در عالم طلوع کرده برای اینکه همه عالم در پرتو این خورشید سیر کنند «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها»(شمس/1). پیغمبر گرامی ما از نظر قرآن آن ستاره ای است که خدا قرار داده که همه در تاریکی به وسیله آن هدایت شوند «وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُون »(نحل/16)
این پیامبر با این عظمت به عالم ما آمده است و نه تنها در دستگیری از ما کوتاهی نکرده بلکه تمام تلاشش را برای هدایت ما کرده است. آن قدر پیامبر در این عالم برای هدایت ما رنج برده که خداوند فرمود: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی»(طه/1و2) ما این قرآن را نازل نکردیم که شما به مشقت بیفتید. پس این پیامبر برای هدایت ما هیچ کم نگذاشته است و سختی هایی را تحمل کرده که هیچ پیامبری نکرده است، آنقدر حضرت در این عالم عبادت کرده که شاید عمده همین عبادت ها هم برای هدایت و شفاعت امت بوده است. وجود مقدس پیغمبر قبل از همه عوالم خلق شده و بندگی هایش را کرده و آمدنش در این دنیا برای دستگیری و عمل به آن عهد شفاعتش بوده است. عرض کردم حضرت یک عهد بندگی دارند و یک عهد شفاعت. ایشان در این دنیا آمدند که ما را بنده کنند و شفاعتمان را بکنند، در راه بندگی ما هم هر چه زحمت بوده کشیده اند، آن قدر که خداوند فرمودند ما نگفتیم که این قدر زحمت بکش! یکی از بلایایی که حضرت برای ما تحمل کردند عاشوراست. عاشورا از ابتلائات عظیمی است که پیامبر ما تحمل کردند برای اینکه ما هدایت شویم. در زیارت اربعین آمده است که سیدالشهدا علیه السلام خون دلش را داده که «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلَالَة». این شهادت سخت برای این بوده که ما به خدا برسیم. حتی بعضی از بزرگان این جمله را این گونه معنا کرده اند؛ حضرت در گودی قتلگاه همه چیز را داده بود دیگر و خودش مجروح و در محاصره دشمن، حضرت فرمودند: خداوندا من راضی به قضای توهستم، تسلیم به امر تو هستم، معبودی جز تو نیست که من در مقابل او سرفرو بیاورم، بعد می فرماید: «یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین » ای فریادرس بیچاره ها. بعضی این جمله را این گونه معنا کرده اند که خدایا من تا اینجا آمده ام اما هنوز سرم از پیکرم جدا نشده، هنوز کار به آخر نرسیده، نکند قرار را تغییر بدهی و به هم بزنی.
حال ما در مقابل ایشان چه وظایفی داریم؟ قرآن دستوراتی دارد؛ یکی از دستوراتی که قرآن به ما می دهد این است که می فرماید: «أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُول»(مائده/92) ؛ همان طور که خدا را اطاعت می کنید حضرت رسول را هم اطاعت کنید. در لغت گفته اند سه چیز اگر با هم باشد می شود اطاعت: 1. باید رغبت باطنی باشد؛ صرف گوش کردن به حرف کسی اگر میل و رغبت نباشد اطاعت نیست. خداوند در قرآن می فرماید: «ائْتِیا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً»(فصلت/11). گوش کردن به حرف کسی اگر از روی کراهت باشد به آن کراهت می گویند و دیگر اطاعت نیست. پس طاعت یعنی از روی میل و رغبت کار را انجام دادن. 2. در طاعت خشوع هست، وقتی به حرف پیامبر گوش می دهید از سر خشوع و تواضع باشد. 3. گوش به حرف دادن.
پس اطاعت امر، همراه با تواضع و همراه با رغبت. این می شود طاعت. آن چیزی که خدای متعال می خواهد این است که شما نسبت به پیامبر مطیع باشید.
یکی از دستوراتی که خدا به ما داده این است که در مقابل پیامبری که در هدایت و در شفاعت شما کوتاهی نمی کند، تسلیم باشید. اگر تسلیم شدید این پیغمبر می تواند برای شما کاری کند اما اگر تسلیم نشدید کاری نمی کند چون شما خودتان را به او نسپردید. خیلی از دستگیری ها منوط به این است که ما تسلیم شویم؛ درست مثل این که اگر به پزشک خودمان را تسلیم نکنیم او برای ما کاری نمی کند اما وقتی خودمان را تسلیم کردیم او می تواند ما را معالجه کند.
پیامبر (ص) کسی است که از نظر معارف اهل بیت و قرآن بر همه انبیاء مقدم است؛ یعنی در مقام عهد با خدای متعال پیش از همه انبیاء عهد عبودیت و بندگی و توحید را بسته است، بلکه از روایات ائمه استفاده می شود که این پیامبر نه فقط پیامبر بر ماست و مبعوث شده و آمده دست ما را بگیرد و از شرک نجات بدهد بلکه مبعوث بر انبیاء هم بوده و همه پیامبران الهی در عالم ارواح، شاگردان این پیامبر بوده اند و پیامبر آنها را دعوت به توحید کرده و آنها توحید را از نبی اکرم (ص) آموخته اند. کما اینکه ملائکه مقربی مانند جبرائیل و میکائیل هم در عالم انوار و عالم قبل از ظهور حضرت در عالم دنیا، توحید را از نبی اکرم و اهل بیتش آموختند.
حال این پیامبری که معلم توحید همه ملائکه و انبیاء است مبعوث شده و آمده در دنیا و بنا را بر این داشته که دست ما را بگیرد و همه ما را موحد کند و از شرک نجات دهد. در زیارت حضرت از راه دور خواندید که ایشان همین که متولد شدند با تجلی نورشان در عالم خیلی از حجاب ها برداشته شد و ابواب و درهایی به سوی توحید و عالم غیب گشوده شد .نبی اکرم که شفیع کل عالم هستند در همه عوالم هم دست هدایت و شفاعت ایشان بالای سر همه بوده یک عهدی با خدا بستند که بیایند دست ما را بگیرند و ببرند و برسانند. به تعبیر قرآن این وجود مقدس آن خورشیدی است که در عالم طلوع کرده برای اینکه همه عالم در پرتو این خورشید سیر کنند «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها»(شمس/1). پیغمبر گرامی ما از نظر قرآن آن ستاره ای است که خدا قرار داده که همه در تاریکی به وسیله آن هدایت شوند «وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُون »(نحل/16)
این پیامبر با این عظمت به عالم ما آمده است و نه تنها در دستگیری از ما کوتاهی نکرده بلکه تمام تلاشش را برای هدایت ما کرده است. آن قدر پیامبر در این عالم برای هدایت ما رنج برده که خداوند فرمود: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی»(طه/1و2) ما این قرآن را نازل نکردیم که شما به مشقت بیفتید. پس این پیامبر برای هدایت ما هیچ کم نگذاشته است و سختی هایی را تحمل کرده که هیچ پیامبری نکرده است، آنقدر حضرت در این عالم عبادت کرده که شاید عمده همین عبادت ها هم برای هدایت و شفاعت امت بوده است. وجود مقدس پیغمبر قبل از همه عوالم خلق شده و بندگی هایش را کرده و آمدنش در این دنیا برای دستگیری و عمل به آن عهد شفاعتش بوده است. عرض کردم حضرت یک عهد بندگی دارند و یک عهد شفاعت. ایشان در این دنیا آمدند که ما را بنده کنند و شفاعتمان را بکنند، در راه بندگی ما هم هر چه زحمت بوده کشیده اند، آن قدر که خداوند فرمودند ما نگفتیم که این قدر زحمت بکش! یکی از بلایایی که حضرت برای ما تحمل کردند عاشوراست. عاشورا از ابتلائات عظیمی است که پیامبر ما تحمل کردند برای اینکه ما هدایت شویم. در زیارت اربعین آمده است که سیدالشهدا علیه السلام خون دلش را داده که «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلَالَة». این شهادت سخت برای این بوده که ما به خدا برسیم. حتی بعضی از بزرگان این جمله را این گونه معنا کرده اند؛ حضرت در گودی قتلگاه همه چیز را داده بود دیگر و خودش مجروح و در محاصره دشمن، حضرت فرمودند: خداوندا من راضی به قضای توهستم، تسلیم به امر تو هستم، معبودی جز تو نیست که من در مقابل او سرفرو بیاورم، بعد می فرماید: «یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین » ای فریادرس بیچاره ها. بعضی این جمله را این گونه معنا کرده اند که خدایا من تا اینجا آمده ام اما هنوز سرم از پیکرم جدا نشده، هنوز کار به آخر نرسیده، نکند قرار را تغییر بدهی و به هم بزنی.
حال ما در مقابل ایشان چه وظایفی داریم؟ قرآن دستوراتی دارد؛ یکی از دستوراتی که قرآن به ما می دهد این است که می فرماید: «أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُول»(مائده/92) ؛ همان طور که خدا را اطاعت می کنید حضرت رسول را هم اطاعت کنید. در لغت گفته اند سه چیز اگر با هم باشد می شود اطاعت: 1. باید رغبت باطنی باشد؛ صرف گوش کردن به حرف کسی اگر میل و رغبت نباشد اطاعت نیست. خداوند در قرآن می فرماید: «ائْتِیا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً»(فصلت/11). گوش کردن به حرف کسی اگر از روی کراهت باشد به آن کراهت می گویند و دیگر اطاعت نیست. پس طاعت یعنی از روی میل و رغبت کار را انجام دادن. 2. در طاعت خشوع هست، وقتی به حرف پیامبر گوش می دهید از سر خشوع و تواضع باشد. 3. گوش به حرف دادن.
پس اطاعت امر، همراه با تواضع و همراه با رغبت. این می شود طاعت. آن چیزی که خدای متعال می خواهد این است که شما نسبت به پیامبر مطیع باشید.
یکی از دستوراتی که خدا به ما داده این است که در مقابل پیامبری که در هدایت و در شفاعت شما کوتاهی نمی کند، تسلیم باشید. اگر تسلیم شدید این پیغمبر می تواند برای شما کاری کند اما اگر تسلیم نشدید کاری نمی کند چون شما خودتان را به او نسپردید. خیلی از دستگیری ها منوط به این است که ما تسلیم شویم؛ درست مثل این که اگر به پزشک خودمان را تسلیم نکنیم او برای ما کاری نمی کند اما وقتی خودمان را تسلیم کردیم او می تواند ما را معالجه کند.
تاکنون نظری ثبت نشده است