display result search
- 429
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیات 48 تا 51 سوره اعراف
درس آیت الله عبدالله جوادی آملی با موضوع "تفسیر آیات 48 تا 51 سوره اعراف"
آیات:
وَ نادی أَصْحابُ الْأَعْرافِ رِجالاً یَعْرِفُونَهُمْ بِسیماهُمْ قالُوا ما أَغْنی عَنْکُمْ جَمْعُکُمْ وَ ما کُنْتُمْ تَسْتَکْبِرُونَ48
أَ هؤُلاءِ الَّذینَ أَقْسَمْتُمْ لا یَنالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَیْکُمْ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ49
وَ نادی أَصْحابُ النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفیضُوا عَلَیْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ قالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَی الْکافِرینَ 50
الَّذینَ اتَّخَذُوا دینَهُمْ لَهْواً وَ لَعِباً وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا فَالْیَوْمَ نَنْساهُمْ کَما نَسُوا لِقاءَ یَوْمِهِمْ هذا وَ ما کانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ51
ترجمه:
) (ونادی اصحاب الاعراف رجالا یعرفونهم بسیمهم قالوا ما اغنی عنکم جمعـکم وما کنتم تستکبرون ):(اصحاب اعراف مردمی را که از سیمایشان می شناسند بانگ می زنند که کفایت نکرد ازشما جمعیت شما و آنچه سرکشی می کردید)،این آیه دلالت می کند که اصحاب اعراف دوزخیان را از چهره شان می شناسند و نیز خصوصیات و اعمال آنها را از قیافه آنها تشخیص می دهند و لذابا دیدن چهره هاشان آنها را شماتت می کنند به اینکه شما که در دنیا از قبول حق تکبر می ورزیدید و به جهت شیفتگی و غرورتان حق را ذلیل و خوارمی پنداشتید نه کثرت شما و نه استکبارتان از حق ، هیچکدام نفعی به حال شمانداشت .
49) (اهؤلاء الذین اقسمتم لا ینالهم الله برحمه ادخلوا الجنه لا خوف علیکم ولا انتم تحزنون ):(آیا همین ها بودند که شما قسم می خوردید که رحمتی از خدا به آنان نمی رسد؟ اکنون شما تحقیر شدگان به بهشت وارد شوید که نه بیمی خواهید داشت و نه هرگز اندوهگین می شوید)،(هؤلاء)اسم اشاره است به اصحاب جنت و استفهام این جمله استفهام تقریری می باشد و معنا چنین می شود که اینها یعنی بهشتیان همان کسانی هستند که شما اهل دوزخ در باره آنهابطور قطع و یقین می گفتید که از راهی که اینها برای بندگی خدا اتخاذ کرده اندخیری به ایشان نمی رسد و خیردیدن همان رسیدن به رحمت خداست . و آنگاه اصحاب اعراف به بهشتیان امر می کنند که ایشان داخل بهشت شوندکه ازاین پس نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهی و برخی این امر را ازجانب پروردگار می دانند، لیکن چنین تقدیری با سیاق سازگار نیست ، چون قرینه ای برمحذوف وجود ندارد.
50) (ونادی اصحاب النار اصحاب الجنه ان افیضوا علینا من الماء او ممارزقکم الله قالوا ان الله حرمهما علی الکافرین ):(واهل آتش ،اهل بهشت راندامی دهند که از آن آب یا از آن چیزهایی که خدا روزیتان کرد بر ما بریزید، امابهشتیان می گویند: بدرستی خدا اینها را بر کافران حرام کرده است )،(افاضه )یعنی لبریز شدن و ریختن آب و اهل دوزخ از اهل بهشت انتظار آب و همه انواع نعمتهایی را که خداوند به آنها بخشیده دارند و مسلما مهمترین حاجت آنها آب است تا آتش دوزخ رابوسیله آن مهار کنند، به هر حال از آیه شریفه استفاده می شود که مکان اهل بهشت بالاتر و بلندتر از مکان دوزخیان است که باید از آن مکان بلند، آب و سایر نعمات را بر سر دوزخیان بریزند، لکن بهشتیان در جواب می گویند: خداوند این نعمتها را بر کافران حرام نموده و در آیه بعدی کافران راتوصیف می کند.
51) (الذین اتخذوا دینهم لهوا و لعبا و غرتهم الحیوه الدنیا فالیوم ننسیهم کمانسوا لقاء یومهم هذا وما کانوا بایاتنا یجحدون ):(کسانی که دین خود را سرگرمی و بازیچه گرفتند و زندگی دنیا آنها را فریفت ، امروز ایشان را به فراموشی می سپاریم ، همچنانکه آنها در دنیا دیدار امروزشان را فراموش کرده بودند وآیات ما را انکار می نمودند)،(لهو)یعنی چیزی که انسان را از کار مهم و ضروریش باز دارد،(لعب )به معنای کاریست که از روی خیال انجام شود و هدف و نتیجه اش خیالی و دور از حقیقت باشد و (غرور)یعنی اظهار خیر خواهی برای کسی که دردل بنای فریب و خدعه او را داشته باشند و(نسیان )یعنی فراموشی و در معنی ،مقابل (ذکر) است و استعارتا در معنای ترک چیزی و بی اعتنایی نسبت به آن نیزبکار می رود، همچنانکه در این آیه به همین معنا استعمال شده و (جحد)به معنای نفی وانکار است . این آیه حال کفار را توضیح می دهد ،پس کفر عبارتست از اینکه انسان دین راوسیله سرگرمی و بازیچه قرار داده و مغرور حیات دنیا شود و روز لقای پروردگار را فراموش کند و آیات الهی را انکار نماید. و این آیه می رساند که انسان در هیچ حالی از احوال ، از دین بی نیاز نیست ،چون دین راهی است که انسان در زندگی می پیماید و مطابق فطرت اوست ،پس اگر آدمی از آن اعراض نماید و به لهو و لعب سرگرم شود در حقیقت دین خودرا بازیچه گرفته و زندگی مادی او را فریفته است و آنگاه می فرماید: این کافران چون در دنیا لقای پروردگار و روز قیامت را فراموش کرده بودند و آیات ماراانکار می کردند ما نیز در قیامت آنها را به حال خود رها می کنیم و التفاتی به احوالشان نمی نمائیم
آیات:
وَ نادی أَصْحابُ الْأَعْرافِ رِجالاً یَعْرِفُونَهُمْ بِسیماهُمْ قالُوا ما أَغْنی عَنْکُمْ جَمْعُکُمْ وَ ما کُنْتُمْ تَسْتَکْبِرُونَ48
أَ هؤُلاءِ الَّذینَ أَقْسَمْتُمْ لا یَنالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَیْکُمْ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ49
وَ نادی أَصْحابُ النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفیضُوا عَلَیْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ قالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَی الْکافِرینَ 50
الَّذینَ اتَّخَذُوا دینَهُمْ لَهْواً وَ لَعِباً وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا فَالْیَوْمَ نَنْساهُمْ کَما نَسُوا لِقاءَ یَوْمِهِمْ هذا وَ ما کانُوا بِآیاتِنا یَجْحَدُونَ51
ترجمه:
) (ونادی اصحاب الاعراف رجالا یعرفونهم بسیمهم قالوا ما اغنی عنکم جمعـکم وما کنتم تستکبرون ):(اصحاب اعراف مردمی را که از سیمایشان می شناسند بانگ می زنند که کفایت نکرد ازشما جمعیت شما و آنچه سرکشی می کردید)،این آیه دلالت می کند که اصحاب اعراف دوزخیان را از چهره شان می شناسند و نیز خصوصیات و اعمال آنها را از قیافه آنها تشخیص می دهند و لذابا دیدن چهره هاشان آنها را شماتت می کنند به اینکه شما که در دنیا از قبول حق تکبر می ورزیدید و به جهت شیفتگی و غرورتان حق را ذلیل و خوارمی پنداشتید نه کثرت شما و نه استکبارتان از حق ، هیچکدام نفعی به حال شمانداشت .
49) (اهؤلاء الذین اقسمتم لا ینالهم الله برحمه ادخلوا الجنه لا خوف علیکم ولا انتم تحزنون ):(آیا همین ها بودند که شما قسم می خوردید که رحمتی از خدا به آنان نمی رسد؟ اکنون شما تحقیر شدگان به بهشت وارد شوید که نه بیمی خواهید داشت و نه هرگز اندوهگین می شوید)،(هؤلاء)اسم اشاره است به اصحاب جنت و استفهام این جمله استفهام تقریری می باشد و معنا چنین می شود که اینها یعنی بهشتیان همان کسانی هستند که شما اهل دوزخ در باره آنهابطور قطع و یقین می گفتید که از راهی که اینها برای بندگی خدا اتخاذ کرده اندخیری به ایشان نمی رسد و خیردیدن همان رسیدن به رحمت خداست . و آنگاه اصحاب اعراف به بهشتیان امر می کنند که ایشان داخل بهشت شوندکه ازاین پس نه بیمی خواهند داشت و نه اندوهی و برخی این امر را ازجانب پروردگار می دانند، لیکن چنین تقدیری با سیاق سازگار نیست ، چون قرینه ای برمحذوف وجود ندارد.
50) (ونادی اصحاب النار اصحاب الجنه ان افیضوا علینا من الماء او ممارزقکم الله قالوا ان الله حرمهما علی الکافرین ):(واهل آتش ،اهل بهشت راندامی دهند که از آن آب یا از آن چیزهایی که خدا روزیتان کرد بر ما بریزید، امابهشتیان می گویند: بدرستی خدا اینها را بر کافران حرام کرده است )،(افاضه )یعنی لبریز شدن و ریختن آب و اهل دوزخ از اهل بهشت انتظار آب و همه انواع نعمتهایی را که خداوند به آنها بخشیده دارند و مسلما مهمترین حاجت آنها آب است تا آتش دوزخ رابوسیله آن مهار کنند، به هر حال از آیه شریفه استفاده می شود که مکان اهل بهشت بالاتر و بلندتر از مکان دوزخیان است که باید از آن مکان بلند، آب و سایر نعمات را بر سر دوزخیان بریزند، لکن بهشتیان در جواب می گویند: خداوند این نعمتها را بر کافران حرام نموده و در آیه بعدی کافران راتوصیف می کند.
51) (الذین اتخذوا دینهم لهوا و لعبا و غرتهم الحیوه الدنیا فالیوم ننسیهم کمانسوا لقاء یومهم هذا وما کانوا بایاتنا یجحدون ):(کسانی که دین خود را سرگرمی و بازیچه گرفتند و زندگی دنیا آنها را فریفت ، امروز ایشان را به فراموشی می سپاریم ، همچنانکه آنها در دنیا دیدار امروزشان را فراموش کرده بودند وآیات ما را انکار می نمودند)،(لهو)یعنی چیزی که انسان را از کار مهم و ضروریش باز دارد،(لعب )به معنای کاریست که از روی خیال انجام شود و هدف و نتیجه اش خیالی و دور از حقیقت باشد و (غرور)یعنی اظهار خیر خواهی برای کسی که دردل بنای فریب و خدعه او را داشته باشند و(نسیان )یعنی فراموشی و در معنی ،مقابل (ذکر) است و استعارتا در معنای ترک چیزی و بی اعتنایی نسبت به آن نیزبکار می رود، همچنانکه در این آیه به همین معنا استعمال شده و (جحد)به معنای نفی وانکار است . این آیه حال کفار را توضیح می دهد ،پس کفر عبارتست از اینکه انسان دین راوسیله سرگرمی و بازیچه قرار داده و مغرور حیات دنیا شود و روز لقای پروردگار را فراموش کند و آیات الهی را انکار نماید. و این آیه می رساند که انسان در هیچ حالی از احوال ، از دین بی نیاز نیست ،چون دین راهی است که انسان در زندگی می پیماید و مطابق فطرت اوست ،پس اگر آدمی از آن اعراض نماید و به لهو و لعب سرگرم شود در حقیقت دین خودرا بازیچه گرفته و زندگی مادی او را فریفته است و آنگاه می فرماید: این کافران چون در دنیا لقای پروردگار و روز قیامت را فراموش کرده بودند و آیات ماراانکار می کردند ما نیز در قیامت آنها را به حال خود رها می کنیم و التفاتی به احوالشان نمی نمائیم
تاکنون نظری ثبت نشده است