display result search
منو
تفسیر سوره ی حجرات، جلسه  بیست و ششم

تفسیر سوره ی حجرات، جلسه بیست و ششم

  • 1 تعداد قطعات
  • 45 دقیقه مدت قطعه
  • 46 دریافت شده
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "تفسیر سوره ی حجرات"، جلسه بیست و ششم، سال 1399

در فراز سوم سوره حجرات خدای متعال به اعراب اشاره می کند و معنی ظاهری اعراب یعنی بادیه نشین ها، یعنی آن کسانی که مهاجر نبودند و به سمت رسول خدا هجرت نکردند و در دوردست ها ماندند. اینها احکام فقهی خاص دارند و طبیعتا دور از فرهنگ نبی اکرم هم زندگی می کنند. در ظاهر همان اعرابی هایی هستند که در اطراف مدینه در بادیه ها ماندند و دور و بر حضرت در مدینه نیامدند. ولی در باطن این اعرابی در مقابل مهاجر الی الرسول است. حضرت یک مدینه ای به پا کردند و اینها نیامدند و دور و بر اصول مقدس نبی اکرم هجرت نکردند و دور ماندند و بعد ادعای ایمان هم می کنند. خدای متعال هم قاطعانه به پیامبر می فرماید که ایمان اینها را نفی کن اگر در این حد بگویند که ما مسلمان هستیم از آن ها قبول می شود. بعد هم می فرماید اگر به اطاعت خدای متعال و رسول رو بیاورید و از خدا و رسول اطاعت کنید، چیزی از اعمالتان از دست نمی رود و از پاداش شما کم نمی شود کأنه تدارک کار شما نیاز به مغفرت و رحمت دارد و خدای متعال این کار را خواهد کرد و مغفرت و رحمت خدای متعال خلأ و نقص شما را تدارک می کند.

اینطور نیست که همه اعرابی ها مؤمن نباشند، یعنی اینطور نیست که هر کسی که دور از مدینه بود و مثلا در بادیه ها زندگی کرد، مؤمن نباشد. یک عده ای از اعراب با این که به حسب ظاهر دور و بادیه نشین هستند ولی نور حضرت به اینها رسیده و مؤمن هستند و به خدا و آخرت ایمان دارند و امکاناتشان را هم می آورند. این امکاناتی هم که در کنار حضرت هزینه می کنند را غرامت نمی دانند بلکه احساس می کنند که این وسیله تقربشان به خدای متعال است و موجب می شود که مشمول صلوات حضرت بشوند.

انگار اعرابی را می شود به سه دسته تقسیم کرد، یک اعرابی که به معنی بادیه نشین ظاهری است که مؤمن است و هجرت باطنی کرده و به سوی رسول آمده و یک اعرابی هستند که وارد فضای اسلام شدند ولی باطنا به سوی وادی ایمان هجرت نکردند ولو که ظاهرا هم به مدینه هجرت کردند و بادیه نشین هم نباشند. یک د‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍سته از اینها هم راه برایشان باز است وارد وادی اسلام شده و یک قدم این طرف تر می آید تا وارد وادی ایمان بشود. این را هم خدای متعال از او می پذیرد و ظرفش را تدارک می کند.

اما یک جریان اعرابی گری است که هجرت باطنی نکرده و نمی خواهد هم هجرت کند. این بیشتر ناظر به آن دسته است. ایمان و اعرابی گری و کفر هم اینطور هستند و ما اینها را دو جور می شود بفهمیم، یکی این که به تعبیری انحلالی بفهمیم و بگوییم که ناظر به یک یک آدمهاست و با یک یک آنها دارد صحبت می کند. یکی اینکه با جبهه مؤمنین حرف می زند و مخاطبش مجموع افراد هستند که اینها یک نظام و ولی دارند که دور او جمع شدند. جریان اعرابی گری هم همینطور است، یک جریانی است که برای خودش فرهنگ و زندگی دارد.

بنابراین اعرابی گری یک جریان است که این جریان اعرابی گری ادعای ایمان می کنند چون می خواهد یک کاری انجام دهد. یعنی حضرت یک جامعه ایمانی درست کردند و مؤمنین را دور هم جمع کردند و بینشان اخوت ایمانی ایجاد کردند و آن ها را به منزله یک خانواده قرار دادند و این یک جریان ایمانی بین مؤمنین است. حضرت یک جامعه ایمانی درست کردند که جامعه اصلی نبی اکرم است. پیداست که از خود این آیات هم استفاده می شود که حضرت دو جریان در عالم راه انداختند، یک جریان اسلام و دیگری جریان ایمان. دو بیت دارند که یکی بیت الاسلام و دیگری بیت الایمان است که بیت الایمان در داخل بیت الاسلام قرار دارد.

یکی از خصوصیات اعرابی گری این است که ادعای ایمان می کنند در صورتیکه فقط اسلام آوردند و همین اسلام آوردن را هم مایه منت بر خدا و رسول قرار می دهند. اما خدای متعال در قرآن کریم ایمان آنها را نفی می کند و به آنها می گوید اگر شما مؤمن هم باشید، این خدای متعال است که بر شما منت نهاده و شما را وارد وادی ایمان کرده است و شما هیچ منتی بر خدا و رسولش ندارید.

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 45:53

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی