display result search
منو
جایگاه عاشورا در طرح امت‌ سازی نبی اکرم(ص)، جلسه دوازدهم

جایگاه عاشورا در طرح امت‌ سازی نبی اکرم(ص)، جلسه دوازدهم

  • 1 تعداد قطعات
  • 58 دقیقه مدت قطعه
  • 173 دریافت شده
سخنرانی از آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع «جایگاه عاشورا در طرح امت‌ سازی نبی اکرم(ص)»، جلسه دوازدهم، سال 1399

«إِنّی لَمْ أَخرُجْ أَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفْسِداً و لا ظالِماً إِنَّما خَرجْتُ لِطَلَبِ إلاصلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی»؛ اجمالاً اشاره کردیم که این اقدام و اصلاحی که حضرت دنبال می کنند اولاً معطوف به زمانه خودشان فقط نیست؛ بلکه یک اقدام گسترده ای برای اصلاح امت حضرت است. عرض کردم وجود مقدس رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم امام و مأمور به ایجاد یک امت تاریخی هستند. در مسیر ایجاد این امت تاریخی که یک جامعه تاریخی تا عصر ظهور و بعد هم تا قیامت است، یک جریان فسادی شکل گرفت. حضرت می خواهند امت را دوباره به مدار صلاح برگردانند؛ نه اینکه صرفاً ناظر به حوادث اجتماعی زمان خودشان باشند.

این اصلاح را هم عرض کردیم وقتی می خواهیم ببینیم فساد و صلاح و این مفاهیم کلان اعتقادی چیست، ما نباید از فضای عرف بگیریم. یک بیان نورانی علامه بزرگوار طباطبایی در آغاز تفسیر المیزان دارند من از همان استفاده می کنم که می فرمایند نمی شود قرآن را با مفاهیم عرفی معنا کرد. فرض کنید آب در لسان عرف به یک مایع سیالی می گویند که برای رفع نیازهای روزمره انسان از آن استفاده می کنیم؛ اما نمی شود این را برای تفسیر قرآن مبنا قرار بدهید. قرآن ناظر به یک عوالم و فضاهای بزرگتری است لذا زبان قرآن فقط زبان نیاز و ارضاء تمنیات این دنیایی نیست. این یک بحث پردامنه ای است که زبان یا در بستر پرستش خدا شکل می گیرد یا در بستر پرستش دنیا؛ یا ادبیات دنیاپرستی است یا ادبیات خداپرستی؛ حتی در حوزه علوم تخصصی هم یا ادبیات دنیا پرستی است یا ادبیات خدا پرستی؛ این یک سخن دیگری است؛ ولی نمی شود عرفی معنا کرد و نمی شود هم از ادبیات تخصصی استفاده کرد و مثلاً ما از ادبیات فلسفی استفاده کنیم و قرآن را تفسیر کنیم، حتماً این تفسیر قرآن نیست؛ بلکه این فلسفه گفتن است؛ یا از ادبیات عرفانی استفاده کنیم و قرآن را با ادبیات عرفانی تفسیر کنیم این هم عرفان گفتن است و قرآن نیست. البته ایشان یک مبنایی دارند که جای بحث هست و می گویند: ادبیات زبان فلسفه و زبان عرفان هم زبانی است که در کنار زبان وحی ما را به خدا می رساند؛ ولی ما نمی توانیم قرآن را با ادبیات فلاسفه یا ادبیات عرفا یا با ادبیات عرف تفسیر کنیم و این را توسعه بدهیم؛ نمی توانیم با زبان تخصصی علوم تفسیر کنیم؛ مثلاً شما نمی توانید علم هیئت مدرن را مبنای تفسیر قرآن قرار بدهید. زبان قرآن زبان خودش است.
بنابراین ادبیاتی که در دوره مدرن به شکل بسیار پیچیده ای در حوزه علوم اجتماعی شکل گرفت، به هیچ وجه نباید مبنای تفسیر قرآن باشد. این روش مغالطه آمیز و خطایی که ما تعریف موضوعات را واگذار می کنیم به عرف و کارشناسی و کم کم دست عرف و عقلا را در تفسیر مفاهیم دینی باز می کنیم این همان چیزی است که به نظریه قبض و بسط منتهی می شود؛ یعنی ما معارف دینی را تابع مفاهیم عرفی دیگر تعریف می کنیم. نمی شود مفهوم صلاح و فساد را از عرف یا از علوم اجتماعی گرفت.

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 58:36

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی